Η υγεία στην Πάρο
Πριν κάμποσο καιρό παρακολούθησα δύο συναντήσεις για την υγεία. Η μία οργανωμένη από το Σύλλογο φίλων του Κέντρου Υγείας Πάρου με αιχμή του δόρατος την απραξία του ελικοπτέρου αεροδιακομιδών και η άλλη από το Σύλλογο Συνταξιούχων Πάρου για την έλλειψη δημόσιας υγείας στο νησί μας. Και στις δύο ακούστηκαν μερικές πολύ ενδιαφέρουσες αναλύσεις για τα χάλια της δημόσιας υγείας στον τόπο μας γενικώς και ειδικώς. Από αυτή τη συμμετοχή μου κατέληξα για άλλη μια φορά στα ίδια χρήσιμα συμπεράσματα τα οποία θέλω να μοιραστώ μαζί σας.
1. Το ζήτημα της δημόσιας υγείας είναι καθαρά πολιτικό ζήτημα και ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπιστεί. Οι αποφάσεις που λαμβάνονται είναι πολιτικές, οι συζητήσεις που γίνονται είναι πολιτικές, οι πλειοψηφίες που χρειάζονται για την υλοποίηση των παραπάνω είναι πολιτικές και ούτω καθεξής.
2. Κάποιοι έρχονται σ' αυτές τις συναντήσεις, για να πούνε τον πόνο τους, και κάποιοι για να υπερασπίσουν τις θέσεις ευθύνης που είχαν κάποτε, αναδεικνύοντας το όποιο έργο τους μέσα από την αυτοπροβολή τους.
3. Όλοι αυτοί αναγνωρίζουν τα χάλια της δημόσιας υγείας στο νησί και ενδεχομένως νιώθουν ότι έχουν μερίδιο ευθύνης για αυτή την κατάντια. Μπορεί, λοιπόν, όλοι αυτοί να έχουν ευθύνες αλλά όχι για τους λόγους που πιστεύουν.
4. Το ίδιο συμβαίνει και με ολόκληρη την κοινωνία της Πάρου η οποία τους κατηγορεί για τους λάθος λόγους.
5. Η συντριπτική πλειοψηφία της επικοινωνίας που αναπτύσσεται είναι περιγραφική και εξαντλείται στην ενημέρωση των παρευρισκόμενων.
6. Δεν υπάρχουν ξεκάθαρα συμπεράσματα από τους ομιλητές τα οποία να καταλήγουν σε συγκεκριμένες προς διαβούλευση προτάσεις.
7. Η υγεία είναι ένα αγαθό η παροχή του οποίου εξαρτάται από τους νόμους του κράτους και της κεντρικής πολιτικής διοίκησης, η οποία καταστρατηγεί τους νόμους που η ίδια ψήφισε.
8. Το κύριο βάρος της δημόσιας υγείας στο νησί μας πρέπει να πέσει στο κομμάτι της πρόληψης, αλλά να μην εξαντληθεί εκεί.
9. Οφείλουμε, ως τόπος παγκόσμιας υποδοχής, να έχουμε τη δυνατότητα περίθαλψης ασθενών και σε δευτεροβάθμιο επίπεδο.
10. Η χρήση του αεροπλάνου των αεροδιακομιδών, από τη στιγμή που υπάρχει, με την αμέριστη συμπαράσταση του Βελεντζείου να περιέλθει ολοκληρωτικά στο Δήμο και να ενταχθεί στις δομές υγείας που θα δημιουργήσει.
11. Οφείλουμε, ως κοινωνία και διοίκηση, να δώσουμε προτεραιότητα στην αντιμετώπιση του θέματος της υγείας.
12. Τα λόγια είναι αναγκαία για την επικοινωνία αλλά τα έργα και οι πράξεις είναι απαραίτητα για την ουσία.
Αυτά τα χρόνια που είμαι εδώ, πέρα από τα υποκειμενικά συμπεράσματα που σας ανέφερα παραπάνω, έχω σχηματίσει και κάποιες υποκειμενικές απόψεις και προτάσεις. Ας ξεκινήσουμε από το Δήμο και μιλώ για τον θεσμικό του ρόλο.
1. Ο Δήμος πρέπει να απεγκλωβιστεί από τις δαγκάνες της κεντρικής διοίκησης και να παίξει το ρόλο του ως Τοπική Αυτοδιοίκηση.
2. Οφείλει στους πολίτες της Πάρου να αναπτύξει ένα οργανωμένο πλέγμα παροχών δωρεάν δημόσιας υγείας σε πρωτοβάθμιο επίπεδο (πρόληψη). Υπάρχουν οι νομικές προϋποθέσεις για αυτό.
3. Η συνεργασία με το Κέντρο Υγείας είναι απαραίτητη.
4. Ενδεχομένως και με προϋποθέσεις σε ένα δεύτερο επίπεδο να συνεργαστεί με όλη την ιατρική κοινότητα του νησιού μας.
5. Τα κίνητρα που έχουν δοθεί είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά δεν αντιμετωπίζουν το πρόβλημα καθώς το θέμα δεν είναι αμιγώς οικονομικό αλλά πρωτίστως κοινωνικό.
6. Οι συζητήσεις, οι ενημερώσεις, οι ημερίδες κ.λπ. που γίνονται κατά καιρούς στο νησί μας για την υγεία είναι πολύ χρήσιμες για τους πολίτες που τις παρακολουθούν, αλλά για να διοργανωθούν χρειάζονται πολύτιμες εργατοώρες που χάνονται από την οργάνωση προτεραιοτήτων πολύ βασικών ζητημάτων υγείας.
Ας μη ξεχνάμε ότι και ο Δήμος είναι μια δημόσια δομή. Η μεταρρύθμιση για την υγεία σαφώς και πρέπει να γίνει από την κεντρική διοίκηση, να παρθούν αποφάσεις από τη βουλή, να ψηφιστούν νόμοι και, τέλος, να υλοποιηθούν πανελλαδικά. Ακόμα όμως και σ' αυτό το χάλι που επικρατεί σε όλα τα επίπεδα της υγείας, για το οποίο έχουν τη μεγαλύτερη ευθύνη αυτοί που διοικούν κεντρικά, υπάρχουν κάποια εργαλεία τα οποία μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε με αυτοδιοικητική λογική. Ο Δήμος μας, στο πλαίσιο που σας περιέγραψα παραπάνω, θα ανοίξει το ΚΕΠ Υγείας, η λειτουργία του οποίου έχει εγκριθεί από το Δημοτικό Συμβούλιο, έχει υπογραφεί η σύμβαση και έχει προχωρήσει όλη η γραφειοκρατική διαδικασία και, για να ξεκινήσει, χρειάζεται να πραγματοποιηθεί η εκπαίδευση δυο στελεχών του Τμήματος της Μέριμνας.
Όμως δεν πρέπει να μείνουμε εκεί. Και παλαιότερα το ΔΣ είχε πάρει απόφαση για δημιουργία κοινωνικού ιατρείου και φαρμακείου, αλλά ποτέ η απόφαση αυτή δεν υλοποιήθηκε. Κι αυτό δεν έγινε γιατί η διοίκηση του Δήμου δεν ήθελε, απλά είχε άλλες προτεραιότητες. Για αυτό επαναλαμβάνω και πάλι ότι το ΚΕΠ Υγείας που θα λειτουργήσει στο Δήμο πρέπει να αποτελέσει τη βάση πάνω στην οποία μπορούμε μέσα από απαραίτητες συνεργασίες να οικοδομήσουμε μια αυτοδιοικητική δομή υγείας ισάξια του πολιτισμού μας.
Πιστεύω ότι το σημαντικότερο θέμα που πρέπει να συνειδητοποιήσουμε είναι ότι η δωρεάν δημόσια υγεία είναι ένα αγαθό όπως το νερό. Αυτό δεν αρκεί μόνο να το λέμε. Χρειάζεται να του δώσουμε την προτεραιότητα της αξίας που κουβαλάει η οποία είναι η ίδια η ζωή.
