Τραύμα
Του Γιώργου Κυριαζή
Ο τραυματίας, ο βαριά άρρωστος, το παιδί, ο στρατιώτης που αφαιρεί ζωές για την πατρίδα και το δίκιο, ο εγκληματίας που ο χρόνος απαλλάσσει, ο αυτοαμυνόμενος και τελευταία πολίτης και συλλογικό, έχουν το κριτήριο της αθωότητας και ανάγκη μιας πολύμορφης θεραπείας, ευθύνης και ασυλίας.
Η διάγνωση αναπτύσσεται στους κύκλους της εξουσίας και της διανόησης με όρους ψυχιατρικής και κοινωνικής ψυχολογίας. Διδάσκει-προτρέπει να ερμηνευτεί η πολιτική και κοινωνική κατάσταση με τον όρο «τραύμα». Τραύμα ατομικό, συλλογικό, υπαρξιακό, ιστορικό. Χάος, θάνατος, θεολογία, μεταφυσική, πόλεμος, φτώχεια, συμφιλίωση όλα ένα κουβάρι ιστορίας, θρησκείας, εξουσίας και οικονομίας.
Η εξουσία έχασε τη θεολογία, η ψυχολογία σχετίζεται με τη θρησκεία, η πολιτική οικονομία που υποστήριζε την κοινωνία και τη δημοκρατία αμφισβητείται. Η κοινωνική ψυχολογία μονοπωλεί ερμηνείες και θεραπείες. Το τραύμα αναλαμβάνει τη ρητορική και την ιστορική κηδεμονία του οι ειδικοί, οι ευθύνες και ο θυμός περιθάλπτονται και η δημοκρατία παραμένει πληγωμένη. Η θαλπωρή του τραύματος λειτουργεί ως Δούρειος ίππος της συνείδησης και όλα μπορεί να γίνουν λάσπη. Ο σωτήρας, ο φωτισμένος ηγέτης, η ελίτ, η ΤΝ θα χρησιμοποιήσουν τη λάσπη για να πασαλείψουν το τραύμα και να το θεραπεύσουν.
Τι γλυκό που ακούγεται το τραύμα. Αποδέχεσαι το πρόβλημα χωρίς να υπόσχεται θεραπεία, φοβίζει αλλά δεν εκμηδενίζει. Είσαι ασθενής, έχεις ευθύνη, εμείς θα σε στηρίξουμε στη θεραπεία.
Και ο πόλεμος τραύμα είναι αλλά μπορεί και θεραπεία.
