Το "ξύλο" στο Γιάννη ο μεγαλύτερος εχθρός της Εθνικής
Το πρώτο φιλικό της Εθνικής μας ομάδας μπάσκετ κόντρα στην Ισπανία μας άφησε με ένα πλατύ χαμόγελο στα χείλη. Μπορεί ο κυριότερος λόγος να ήταν η απολαυστική εμφάνιση του Γιάννη, όμως είμαι βέβαιος πως ο Ιτούδης πάνω απ όλα θα εκτίμησε τη συνέπεια που έδειξε η ομάδα στο αμυντικό κομμάτι στο μεγαλύτερο μέρος της αναμέτρησης. Πραγματικά όσοι χρησιμοποιήθηκαν (σχεδόν όλοι δηλαδή) έπαιξαν εξαιρετική άμυνα και αν εξαιρέσουμε κάποια προβλήματα στο αμυντικό ριμπάουντ που φανερώθηκαν στα μισά της τρίτης περιόδου, στο υπόλοιπο παιχνίδι "πνίξαμε" τους Ισπανούς που χωρίς κάποιον αξιόλογο οργανωτή δεν έβρισκαν επιθετικές λύσεις. Οσο για το Γιάννη εμφανίστηκε πιο δυνατός από ποτέ, ένα πραγματικό θηρίο που απλά ... δεν αντιμετωπίζεται με "νόμιμο" τρόπο. Και αν σε κάτι μοιάζει αυτή η ... δεύτερη έκδοση του Γιάννη με τη πρώτη (της εποχής Σκουρτόπουλου εννοώ) είναι ο σχεδόν πανομοιότυπος τρόπος που αποφασίζει να επιτεθεί, αυτή η μέθοδος του οδοστρωτήρα ένας εναντίον όλων που καταλ