Ευρωπαϊκές διοργανώσεις: Η πάλαι ποτέ Τσεχοσλοβακία μας έβαλε δύσκολα
Παναθηναϊκός: Αναμενόμενο το ... jet lag
Πέντε χρόνια απουσίας από την Ευρώπη είναι πάρα πολλά. Ο Παναθηναϊκός έχει ... ξεμάθει να διαχειρίζεται τέτοια παιχνίδια και θα χρειαστεί χρόνος για να τα καταφέρει. Τηρουμένων των αναλογιών, των απουσιών, των κενών που δεν έχουν ακόμα καλυφθεί, η χθεσινή εμφάνιση κόντρα στη Σλάβια ήταν αξιοπρεπής. Μάλιστα αν απέφευγε το δεύτερο γκολ (λάθος κυρίως των μέσων και όχι των αμυντικών) θα είχε βάσιμες ελπίδες στη ρεβάνς, έστω κι αν έχει χάσει και για το δεύτερο παιχνίδι τον καλύτερο παίκτη του. Για τον διαιτητή δεν έχω να πω και πολλά. Πολλές αποφάσεις του ήταν ακατανόητες όπως ας πούμε οι δύο αποβολές (έχω την εντύπωση πως προσπάθησε να διορθώσει ένα λάθος με ένα άλλο). Ο Ιβάν δείχνει να εμπιστεύεται απ την αρχή - και δικαίως - τον Τσέριν, ενώ ο Βαγιαννίδης αν συνεχίσει έτσι θα ... δικαιώσει τον προπονητή του για τον δισταγμό του στη μεταγραφή δεύτερου (μάλλον τρίτου αφού υπάρχει και ο Τόρο) δεξιού εξτρέμ. Πολύ καλός ψηλά ο Μάγκνουσον, καθαρίζει ό,τι κινείται γύρω του, όχι τόσο καλός όταν αμύνεται με τη μπάλα στο χόρτο, αλλά και νωρίς είναι ακόμα και σήμερα έλειπε ο Σιέγκεφελντ. Οι ελπίδες στη ρεβανς λιγοστές. Η Σλάβια έχει περισσότερες λύσεις, είναι πιο έμπειρη ομάδα, έχει το αβαντάζ του 2-0 και ο Παναθηναϊκός θα στερηθεί τον Παλάσιος. Παρ όλ αυτά πρέπει να μπει στο γήπεδο χωρίς άγχος και να προσπαθήσει να παίξει ποδόσφαιρο, μειώνοντας κατά πολύ τις μεγάλες μπαλιές που σήμερα σ ένα μεγάλο διάστημα του αγώνα χωρίς να υπάρχει λόγος κατέφυγε. Μεγαλύτερη κίνηση χωρίς τη μπάλα χρειάζεται, περισσότερες συρτές και άμεσες πάσες ώστε να δυσκολευτούν οι παίκτες της Σλάβια να φτάσουν πρώτοι και να χαλάσουν την ανάπτυξη. Νομίζω πως αυτός ήταν ο λόγος που ο Ιβάν φάνηκε τόσο απογοητευμένος στο τέλος του αγώνα. Επειδή δεν κατάφερε να βάλει τη μπάλα κάτω και μισεί όσο τίποτ άλλο να βλέπει την ομάδα του να παίζει με μεγάλες μπαλιές στο πουθενά. Αφησα τελευταία τα κενά στο ρόστερ που δεν καλύφθηκαν μέχρι τώρα. Προφανώς η έλλειψη δημιουργικού χαφ φάνηκε χθες το βράδυ. Πολλοί έσπευσαν να πουν ότι δεν έπρεπε να φύγει ο Βιγιαφάνιες. Κοιτώντας βραχυπρόθεσμα θα συμφωνούσα. Ομως επειδή καταλαβαίνω πως ο Γιοβάνοβιτς χτίζει ομάδα για το μέλλον και όχι για τους επόμενους 2-3 μήνες θα περιμένω να δω τις τελικές προσθήκες στο κέντρο του Παναθηναϊκού και μετά θα κρίνω αν άξιζε το κόπο αυτή η καθυστέρηση. Πάντως αν κρίνουμε απ τη κλήρωση και τους πιθανούς αντίπαλους που θα συναντήσει ο Παναθηναϊκός εφόσον προκριθεί, ίσως αυτή η καθυστέρηση του κοστίζει παραπάνω χρήματα απ όσα εξοικονομεί περιμένοντας (γιατί κακά τα ψέματα, δεν είναι μόνο πως ξεψαχνίζει εξονυχιστικά τους υποψήφιους ο Ιβάν, προσπαθεί να τους κλείσει και ο Αλαφούζος στην πιο φτηνή τιμή). Από την άλλη βέβαια, κανένας δεν σου εξασφαλίζει πως αν ο Παναθηναϊκός είχε ήδη κάνει δύο-τρεις μεταγραφές ακόμα θα περνούσε σίγουρα τη Σλάβια. Το παράδειγμα του Αρη είναι το πλέον κατάλληλο για να καταλάβουμε πως ένα επιτυχημένο φαγητό δεν αρκεί μόνο να έχει πολλά υλικά.
Ολυμπιακός: Ο ορθολογισμός επιστρέφει
Μπορεί να χρειάζεται αρκετό καιρό ακόμα για να επιστρέψει ο Ολυμπιακός σε υψηλά στάνταρτς απόδοσης (τουλάχιστον να είναι κυριαρχικός με αντιπάλους επιπέδου Σλόβαν και Χάϊφα), ωστόσο φαίνεται πως η κανονικότητα και η λογική επιστρέφουν. Απόλυτα λογικές οι αλλαγές του Κορμπεράν, έφεραν τουλάχιστον αυτό το γκολ. Με δύο ικανούς παίκτες να σεντράρουν (Ραντζέλοβιτς και Ροντρίγκες) και τον ικανότατο στο ψηλό παιχνίδι Ελ Αραμπί σέντερ φορ, ο Ολυμπιακός κατάφερε να "κλέψει" το διπλό απ τη Σλόβαν που με βάση την εικόνα του αγώνα ίσως και να το εδικαιούτο. Μη παρακολουθώντας τόσο στενά τον Ολυμπιακό, πίστευα πως ο Γκάρι Ροντρίγκεζ είχε αποχωρήσει. Πραγματικά θεωρώ πολυτέλεια ένας τέτοιος παίκτης να μην είναι βασικός. Κέρδος επίσης για τον Ολυμπιακό θα είναι να ξαναμπεί στο ροτέϊσον ο Ρατζέλοβιτς, προσωπικά δεν πιστεύω πως είναι χειρότερος του 'Αβιλα ή πέρυσι του Λαλά. Η Σλόβαν μου έκανε πολλή καλή εντύπωση. Ομάδα με πάθος, δυνατούς παίκτες, ταχύτητα στη κόντρα και καλή κυκλοφορία, τα χαλούσε στην τελική πάσα και στην εκτέλεση. Οπως και να έχει, η ρεβάνς θα είναι δύσκολη για τον Ολυμπιακό, αλλά με ανάπτυξη απ τα πλάγια και τον Ελ Αραμπί σέντερ φορ (έστω όχι σε όλο τον αγώνα) νομίζω πως θα περάσει. Φυσικά δεν φτάνει μόνο η επίθεση, θα χρειαστεί περισσότερη προσπάθεια και στην άμυνα, αλλά και στην ανασταλτική λειτουργία των χαφ. Πολύ εύκολα έφταναν μέχρι την περιοχή οι Σλοβάκοι. Αυτό θα πρέπει να περιοριστεί και θεωρώ πως αν ο Βρσάλικο είναι έτοιμος για τη ρεβάνς τουλάχιστον από αριστερά που η Σλόβαν σε πολλά σημεία του αγώνα έκανε ... πάρτι δεν θα έχει την ίδια ευκολία. Ισως η λέξη - κλειδί είναι η ταχύτητα. Μάλλον τέτοια εποχή είναι δύσκολο να τη βρούμε σε οποιαδήποτε ελληνική ομάδα τουλάχιστον με συνέπεια και χωρίς να ... ρετάρει η μηχανή προς το τέλος των αγώνων. Και κάτι τελευταίο για το Σωκράτη. Το λάθος του στο γκολ της Σλόβαν ήταν μεγάλο. Φοβήθηκε τη πάσα προς τα πίσω και προσπάθησε τελευταία στιγμή να τη "μαλακώσει". Ισως θα ήταν καλύτερα να την πετάξει κόρνερ για να αποφύγει είτε ένα αυτογκόλ είτε αυτό που τελικά έγινε. Οπως και να έχει, το ποδόσφαιρο είναι άθλημα λαθών. Λάθη συμβαίνουν, το ζήτημα είναι να μην σε παίρνουν από κάτω. Σηκώνεις το κεφάλι και προχωράς χωρίς να καταφεύγεις σε αστείες δικαιολογίες που δεν τιμούν ούτε την αξία, ούτε την εμπειρία σου.
Νίκος Καραμάνος
