Ανάξιοι του αίματος

 

Ανάξιοι του αίματος

Επέτειος του Πολυτεχνείου και τα συνθήματα (Ψωμί, Παιδεία,  Ελευθερία) είναι πάντα επίκαιρα. Μόνη ένσταση θα μπορούσε να εγερθεί για το θέμα της Ελευθερίας, καθώς τώρα δεν έχουμε δικτατορία. Η Ελευθερία συναρτάται με άλλα πολλά, αλλά μετά τη δικτατορία τραβήξαμε στα άκρα της έως την ασυδοσία ορισμένες συνιστώσες της. Πολύς ο κόσμος τη μέρα της ιστορικής εξέγερσης και θυμωμένος, δεν έγιναν όμως καταστροφές και το μίσος δεν έφτανε μέχρι εκεί, παρά τον φανατισμό των αστυνομικών δυνάμεων που ορκίστηκαν πίστη στον ανισόρροπο δικτάτορα. Ελευθερία γνώρισαν και τα δουκάτα όλα που διαμορφώθηκαν όπως και αυτό των υπαλλήλων της Βουλής με τα «καραμπινάτα» προνόμια. Γι’ αυτό ακούσαμε συχνά ότι αν χαθούν τα κεκτημένα τους θα χυθεί αίμα ή θα περάσουμε πάνω απ’ τα πτώματά τους. Η Ελευθερία χρειάζεται παντού και πάντα επανακαθορισμό. Οι καταστροφές, η βία, η παραβίαση του νόμου και η διαμόρφωση ταγμάτων εφόδου, δεν είναι ελευθερία και λυπούμαστε ιδιαιτέρως πολύ που τμήμα της αριστεράς που διώχτηκε και φυλακίστηκε και εξορίστηκε, δηλώνει καθαρά και ξάστερα ότι δεν σέβεται το Σύνταγμα, ενώ αυτός ακριβώς ο σεβασμός στο Σύνταγμα μας κατέβασε στο δρόμο με το «114» βασικό μας σύνθημα. Αυτό μπορεί να πει και η «Χρυσή Αυγή» (έχουμε το δικό μας Σύνταγμα) και να διαμορφώσει ορδές εκδικητών και «αγωνιστές» ξέχειλους από μίσος. 

Για να μείνουμε στην επέτειο. Ίσως δεν χρειάζεται πια η μέρα να είναι αργία στα σχολεία, αλλά να μεταβληθεί σε μέρα μαθήματος της νεότερης ελληνικής ιστορίας. Αυτήν αγνοούμε και αυτήν αγνοεί ο κόσμος που εντυπωσιάζεται από τα φανταχτερά επιδρομών σε ξένους. Αυτά όλα έδωσαν πολύ πόνο στην ανθρωπότητα και το έγκλημα έγινε καθημερινή πράξη. Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια και αυτήν τη φορά φοβούμαστε ότι πάλι δεν θα τα αποφύγουμε, μαθημένοι στις άσκοπες φλυαρίες. Εκείνο που πρέπει να τονίσουμε είναι ότι οι πρωτοστατήσαντες στα γεγονότα του Πολυτεχνείου, όταν κλήθηκαν να κυβερνήσουν, τα έκαναν θάλασσα και γονάτισαν τη χώρα. Το αίμα που χύθηκε σπαταλήθηκε για ν’ ανθίσουν εδώ κι εκεί προνόμια και μια Ελλάδα με ονομαστά φέουδα.

Καλύτερα είναι να γίνεται ένα ταπεινό μνημόσυνο για τους πεσόντες κι εκεί να τους ζητούμε συγγνώμη για τη σημερινή κατάσταση. Αποδειχτήκαμε ανάξιοι του αίματος.

Χρίστος Γεωργούσης



Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Καθηγητής Κοινωνικής Εργασίας μας μιλά για την ιδρυματοποίηση της παιδικής προστασίας

Καύσιμα: Στα επίπεδα προ του πολέμου οι τιμές- Μειωμένη η ζήτηση για βενζίνη

Υπάρχει ανεξάρτητη πολιτική;

Ο ΔΗΜΟΣ ΠΑΡΟΥ ΕΝΗΜΕΡΩΝΕΙ & ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΕΙ

Προσεγγίζοντας και αναλύοντας τις πολιτικές δυνάμεις του νησιού μας: ΜΕΡΑ25