Η είσοδος στον νέο-Μεσαίωνα. Το παράδειγμα της Σουηδίας
Μαχμούτ Τατ: «Ως ένας συνηθισμένος πολίτης, πήρα το μέρος των καταπιεσμένων και υποστήριξα τον δημοκρατικό αγώνα. Αν αυτό είναι τρομοκρατία, ναι είμαι τρομοκράτης».
Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Η Σουηδία του 20ού αιώνα υπήρξε παγκόσμιας ακτινοβολίας παράδειγμα σοσιαλδημοκρατικού κοινωνικού κράτους με ανώτερο πολιτισμό, όσο τουλάχιστο είναι δυνατός ένας τέτοιος πολιτισμός στην παρούσα ιστορική περίοδο της ανθρωπότητας.
Η Στοκχόλμη είχε το θάρρος να γίνει η φωνή της παγκόσμιας συνείδησης, μαζί με τη Γαλλία του ντε Γκωλ και την ξεσηκωμένη παγκόσμια νεολαία του 1968, καταδικάζοντας την ιμπεριαλιστική, νεοαποικιακή πολεμική επιδρομή των Ηνωμένων Πολιτειών στην Ινδοκίνα, που στοίχισε τη ζωή εκατομμυρίων κατοίκων – ακόμα βρίσκουν εκεί κατάλοιπα των χημικών όπλων, που χρησιμοποίησε η Αμερική τότε.
Η Σουηδία ήταν η κατ’ εξοχήν χώρα του Ασύλου για καταδιωκόμενους – και εκεί βρήκε για ικανό διάστημα καταφύγιο ο μετέπειτα Έλληνας πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου και πολλοί αγωνιστές κατά της αμερικανοκίνητης και δολοφόνου της Κύπρου δικτατορίας των συνταγματαρχών.
Ο πρωθυπουργός της Όλαφ Πάλμε, που συμμετείχε στη δεκαετία του 1980 στην Πρωτοβουλία των Έξι κατά των πυρηνικών όπλων και του κινδύνου πυρηνικού πολέμου, μαζί με τον Ανδρέα Παπανδρέου, πλήρωσε πιθανότατα με τη ζωή του τις ιδέες του ιδίου και της χώρας του, δολοφονηθείς στους δρόμους της Στοκχόλμης.
Την περασμένη Παρασκευή, η Στοκχόλμη, καταργώντας στην πράξη τις αρχές του ασύλου, των δημοκρατικών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, για τα οποία τόσο καυχιέται η αυτοκαλούμενη «πολιτισμένη» Ευρώπη και εν γένει Δύση, αλλά και περιφρονώντας κραυγαλέα την ίδια τη δική της κρατική κυριαρχία και ανεξαρτησία, φώναξε τον κ. Μαχμούτ Τατ, Κούρδο οδηγό λεωφορείου από το Ντερσίμ της Τουρκίας, και του ανακοίνωσε ότι απορρίπτεται η αίτηση ασύλου που είχε κάνει προ ετών και ότι η παραμονή του στη χώρα συνιστά απειλή. Στη συνέχεια τον έκανε ένα ωραίο πακετάκι και τον έστειλε στις τουρκικές αρχές στην Κωνσταντινούπολη, που, σύμφωνα με τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης, τον καταζητούσαν για «τρομοκρατία».
Για τις συνθήκες κράτησης και ανάκρισης στις τουρκικές φυλακές, δεν νομίζουμε ότι απαιτείται η ενημέρωση των αναγνωστών μας. Σύμφωνα με τα τουρκικά ΜΜΕ ο Τατ κατηγορείται για τη συμμετοχή του στο Κόμμα Εργατών του Κουρδιστάν (ΡΚΚ). Ο ίδιος ο εκδοθείς είπε ότι η μόνη πράξη στην οποία συμμετείχε ήταν δύο «δημοκρατικές διαμαρτυρίες». «Ως ένας συνηθισμένος πολίτης, πήρα το μέρος των καταπιεσμένων και υποστήριξα τον δημοκρατικό αγώνα. Αν αυτό είναι τρομοκρατία, ναι είμαι τρομοκράτης», είπε χαρακτηριστικά.
Η σουηδική κυβέρνηση δεν είχε ούτε καν το θάρρος να αναλάβει την ευθύνη των πράξεών της, αποδίδοντάς τες σε αποφάσεις αρμόδιων κρατικών οργάνων.
Στην πραγματικότητα συνιστούν υλοποίηση ιταμών και δημόσια διατυπωμένων τελεσιγράφων της Άγκυρας. Σύμφωνα με τον ίδιο τον κ. Ερντογάν, η Στοκχόλμη του έχει υποσχεθεί να του στείλει 73 πρόσφυγες, αλλά και να αλλάξει την εσωτερική της «αντιτρομοκρατική» νομοθεσία, ώστε η Τουρκία να επιτρέψει την ένταξη της στο ΝΑΤΟ!
Για τους λόγους που εκθέσαμε στην αρχή, το ότι αυτά γίνονται στη Σουηδία συνιστά το καλύτερο μέτρο για τη γενικευμένη οπισθοδρόμηση της Ευρώπης και της Δύσης στη νέο-βαρβαρότητα και τον νέο-Μεσαίωνα. Είναι μάλιστα ενδιαφέρον ότι αυτές οι παραβιάσεις των δικαιωμάτων δεν συμβαίνουν με επίκληση έστω εσφαλμένη ενός σουηδικού εθνικού συμφέροντος, αλλά μάλλον για να ικανοποιηθούν τα αμερικανικά εις βάρος των σουηδικών συμφερόντων.
Στην περίπτωση αυτή απειλούνται τα δικαιώματα των προσφύγων, αύριο θα απειληθούν τα δικαιώματα όλων των πολιτών.
Και μάλιστα όλα αυτά γίνονται στα πλαίσια του δι’ αντιπροσώπου πολέμου της Δύσης κατά της Ρωσίας, που υποτίθεται ότι γίνεται εν ονόματι της Δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων!
Σημειωτέον ότι η σημερινή πολιτική ελίτ της Σουηδίας, ενεργώντας στην πράξη ως εντεταλμένος των «υπερκείμενων αφεντικών» του ΝΑΤΟϊκού «υπεριμπεριαλισμού» και των ΗΠΑ και όχι ως εντεταλμένος του σουηδικού λαού, αρνείται κατηγορηματικά να επιτρέψει στους ίδιους τους Σουηδούς πολίτες να αποφασίσουν με δημοψήφισμα, αν θέλουν η χώρα τους να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, μια απόφαση που θα βαρύνει στο όλο μέλλον της κοινωνίας και του κράτους τους.
Σήμερα, όσο ποτέ άλλοτε ο αγώνας για την υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων, των κοινωνικών κατακτήσεων και κατά του εξωτερικού ιμπεριαλισμού, για την υπεράσπιση ακόμα και αυτού του αστικού πολιτισμού – στην καλύτερη τουλάχιστο εκδοχή του – ταυτίζονται.
Αν οι λαοί της Ευρώπης εξακολουθήσουν να παρακολουθούν απαθείς – με ορισμένες ενθαρρυντικές εξαιρέσεις, όπως οι όλο και μαζικότερες διαδηλώσεις κατά του ΝΑΤΟ στη Γερμανία – το τι συμβαίνει, θα καταβάλλουν και οι ίδιοι και όλη η ανθρωπότητα ένα τρομερό τίμημα.
Δεν είναι μόνο ότι τα παιδιά και τα εγγόνια μας θα ζήσουν σε έναν πολύ χειρότερο κόσμο. Κινδυνεύουν να μην έχουν καν κόσμο να ζήσουν. Γιατί ένας νέος Μεσαίωνας, με τις παραγωγικές δυνάμεις και τις τεχνολογίες που διαθέτουμε εμπεριέχει σοβαρό κίνδυνο καταστροφής του είδους.
