"Το ελάχιστο αναζήτησα και με τιμώρησαν με το πολύ"


Ο τουρισμός είναι σαν ένα μπαλόνι. Ωραίο είναι και κάνει εντύπωση με τα χρώματα και δίνει χαρά. (Για το μπαλόνι λέω!) Όταν το παραφουσκώσεις όμως σπάει. Και αυτό πετύχαμε ήδη στην Πάρο. Οι ντόπιοι κάτοικοι, οι περισσότεροι έλυσαν τα προβλήματα τα οικονομικά. Έδωσαν όμως ευκαιρία, γη και θάλασσα και αέρα, στους πειρατές χρυσωρύχους και αφίχθησαν εδώ άλλοι να λύσουν δικά τους προβλήματα επιβίωσης και άλλοι να πλουτίσουν. Έτσι σιγά σιγά χάσαμε τον έλεγχο του νησιού και έχουμε βίλες τερατώδεις και σχολεία σε πλαστικές κατασκευές. Και διώχνουμε τους υπαλλήλους και τους δασκάλους και τους γιατρούς, γιατί δεν έχουμε χώρο, με χιλιάδες σπίτια κλειστά 10 μήνες το χρόνο. Κατακαημένη Αράχωβα! Απ' την άλλη αλλοιώθηκαν οι χαρακτήρες μας και η συνοχή και η αίσθηση συγγένειας μειώθηκαν.

Ένα τερατώδες πλοίο στον κόλπο της Πάρου θα φέρει τουρίστες και ψώνια πολλά. Χαρά και ευτυχία. Ο κόλπος είναι κλειστός και ήδη οι παραλίες έχουν ρυπανθεί από άλλες ασυδοσίες. Θα κερδίσουμε αλλά και θα χάσουμε, οπότε καθώς έχουμε χρήματα (αυτοί που τα έχουν) θα πηγαίνουμε στις βραχονησίδες να κολυμπήσουμε. Να κάνουμε κι ένα ισολογισμό. Τι δίνουμε, τι παίρνουμε. Πρέπει να δούμε τι έγινε στη Μύκονο και πώς η κατάσταση ξέφυγε από τα χέρια των Μυκονιατών. Το νησί δεν είναι πια νησί κι εμείς απέχουμε λίγο από την καταστροφή. Η ποσότητα θα μάς βουλιάξει. "Το ελάχιστο αναζήτησα και με τιμώρησαν με το πολύ". Το κείμενο θα το αναρτήσω και στο δικό μου χρονολόγιο. Ο θεός να μάς προστατέψει από τους φέροντες δώρα.

(Η φωτογραφία είναι του Παναγιώτη Δημόπουλου που ορθώς ανησύχησε)

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Από τη Μεγάλη Παραίτηση στη γενικευμένη δυσφορία

Αρχεία δεδομένων

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ - ΠΑΡΑΛΙΕΣ

Η συνέχεια του χθεσινού μας άρθρου για τις δημοτικές εκλογές του 2019

Για να μην πούμε το νερό - νεράκι

ΜΙΧΑΪΛΟΒΙΤΣ: ”ΖΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΛΑΘΟΣ ΠΡΟΤΥΠΩΝ”

Σύσταση Επιτροπής Περιβάλλοντος Δήμου Πάρου