Αύγουστος
Του Γιώργου Κυριαζή
Τι συμβαίνει άραγε;
Με δάγκωσαν τα σόσιαλ και άρχισα τους αφορισμούς.
Διαβάζω μια άποψη στο fb που μου φαίνεται λάθος κλείνω και απομακρύνομαι, μοιάζει ενδιαφέρουσα; αρχίζω να αναλύω με δεύτερη ανάγνωση τις λέξεις και τα νοήματα. Φαίνονται σχεδόν όλα σωστά, σκέφτομαι αν υπάρχουν κενά, αν λέει μισές αλήθειες, αν υπάρχουν υπερβολές, ικασίες, μεταφυσικές μπούρδες, στρατευμένες απόψεις, επαναλήψεις, ψυχολογικά διαταραγμένες διαπιστώσεις, λεφτά, ψυχολόγοι-επικοινωνιολόγοι, αφελείς, αδαείς, εικονολάτρες, απολιτίκ, πατερναλιστές, οπορτουνιστές, ειδωλολάτρες, μεινστριμίστες, καμένοι-συγκαμένοι, θρησκόληπτοι, ΧΑτες, δικηγορίσκοι, πολιτικάντιδες, εξαποδώ, εξωγήινοι, πωλητές, φιλελέδες και κονομημένοι ακόλουθοι εραστές τους, ανόητοι σανό δέκτες; και κάπου εδώ πρέπει να σταματήσω το παραλήρημα, για να βγάλω κάποιο συμπέρασμα! Για να μην τρώω χρόνο με αυτές τις σκέψεις αποφασίζω προσεκτικά τι θα διαβάζω και από ποιους.
Και μετά τα σχόλια… τα σχόλια!
Ανοίγω από περιέργεια τα γελάκια σε κάποια άρθρα που συμφωνώ και μετά κάποια προφίλ και βλέπω. Ο τάδε άγιος, σημαίες, κουμπάροι, ο Στελάρας και ο Βασίλης, το αμάξι, φουστανέλες, πηλίκια, χοροί και πανηγυράκια, στρίνγκ, καφεδιές, εξυπνάδες, βρισιές, τρολιές και λέω είμαι σε καλό δρόμο.
Ο πολιτισμός του Αυγούστου με πείραξε.
