Παριανές υποκειμενικότητες

 

Η νίκη του άλλοτε μεταλλωρύχου Λουίς Ινάσιου Λούλα ντα Σίλβα σηματοδοτεί την τρίτη του θητεία στον προεδρικό θώκο της Βραζιλίας Νέος Πρόεδρος της Βραζιλίας, ο κεντροαριστερός υποψήφιος Λουίς Ινάσιου Λούλα ντα Σίλβα, ανακοίνωσε η εθνική εφορευτική επιτροπή, το ανώτατο εκλογοδικείο (TSE). Συγκεκριμένα, οι Βραζιλιάνοι προσήλθαν στις κάλπες σε τεταμένες εκλογές όπου καλέστηκαν να επιλέξουν ανάμεσα στην επανεκλογή του ακροδεξιού προέδρου Ζαϊχ Μπολσονάρου ή την επιστροφή του αριστερού πρώην προέδρου Λουίς Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα. Με καταμετρημένο το 99,52% των ψήφων, ο Λούλα συγκεντρώνει το 50,88% των έγκυρων ψηφοδελτίων έναντι 49,12% του αντιπάλου του, Ζαΐχ Μπολσονάρου. Το Ανώτατο Εκλογικό Δικαστήριο της χώρας επιβεβαίωσε μάλιστα τη νίκη του κεντροαριστερού υποψηφίου, επισημαίνοντας ότι το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών “καθορίστηκε μαθηματικά”. Οι κάλπες έκλεισαν στις 17.00 τοπική ώρα (22.00 ώρα Ελλάδας) και τα αποτελέσματα της πιο πολωμένης εκλογικής διαδικασίας στην σύγχρονη ιστορία τη

  Η περιφερειακή Ενότητα Πάρου, ο Έπαρχος Πάρου Κωνσταντίνος Μπιζάς και η Κοινωνική Λειτουργός Τριπολιτσιώτη Μαρία-Νεφέλη, θα ήθελαν να εκφράσουν τις θερμές ευχαριστίες τους προς το φροντιστήριο «ΓΝΩΣΗ» και προσωπικά τον κύριο Ροκονίδα Κωνσταντίνο και το φροντιστήριο «ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΟ» και προσωπικά τον κύριο Κασαπίδη Τάσο για την κοινωνική προσφορά στα δίδακτρα των φροντιστηρίων τους. Η προσφορά ισχύει για τους δικαιούχους του επιδόματος Κοινωνικής Αλληλεγγύης –«ΤΕΒΑ» με την προσκόμιση του ΑΜΚΑ και για τους δικαιούχους του Κοινωνικού Παντοπωλείου με το ονοματεπώνυμό τους και μόνο κατά την τρέχουσα σχολική περίοδο. Με αφορμή την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς και στην προσπάθεια μας να στηρίξουμε τους συμπολίτες μας που αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες, σας ενημερώνουμε ότι το φροντιστήριο «ΓΝΩΣΗ», του κυρίου Ροκονίδα στα πλαίσια της κοινωνικής προσφοράς, παρέχει έκπτωση 50% στα δίδακτρα του φροντιστηρίου για περιορισμένο αριθμό θέσεων , εφόσον αυτές υπάρχουν κατά την ημερομηνία εκδ

  Ο κοινός νους (που δεν τον φτάνουμε) Διαβάσαμε την εισαγωγή από βιβλίο του Πέτρου Παπασαραντόπουλου και καθώς νομίζουμε ότι πηγή πολλών δεινών στη χώρα μας είναι η αδυναμία ενός κάποιου ορθολογισμού, μιας δυνατότητας σκέψης δηλαδή που να βοηθά στην ερμηνεία της πραγματικότητας, αναφερόμαστε σε μερικές παρατηρήσεις του συγγραφέα. Οι παρατηρήσεις αυτές   είναι κοινές για το μέσο νου στη χώρα μας.. α) Πηγή όλων των δεινών στην Ελλάδα της κρίσης, είναι το Μνημόνιο. β) Υπεύθυνοι για την κρίση είναι οι επίβουλοι ξένοι, που θέλουν να αφανίσουν το υπερήφανο έθνος των Ελλήνων. γ) Λογική συνέπεια των ανωτέρω, είναι ότι «εμείς δε φταίμε», άρα «δε χρωστάμε, δεν πουλάμε, δεν πληρώνουμε».Το πολιτικό σύστημα συγκροτείται από πουλημένους, φαύλους και προδότες, που απλώς εκτελούν τις εντολές των ξένων κέντρων. Εάν οι φαύλοι επέστρεφαν τα κλεμμένα, τότε όλα τα προβλήματα της Ελλάδας θα είχαν λυθεί. δ) Όλα αυτά συνδυάζονται με αδιανόητες θεωρίες συνωμοσίας, που επιβεβαιώνουν τη διαπίστωση τ

Αγαπητέ Γιατρέ, Από τα σχόλια που συνόδευσαν το άρθρο σου στο διαδίκτυο, η τοπική κοινωνία της Πάρου έδειξε πόσο εκτιμά την επιστημονική σου κατάρτιση, αλλά και την ανθρώπινη συμπεριφορά σου στον πάσχοντα συνάνθρωπο. Δεν θα αναφερθούμε σ΄αυτά που άλλωστε μας είναι γνωστά από καιρό και από άλλες περιοχές της πατρίδας μας που υπηρέτησες. Αυτό που μας εντυπωσίασε είναι το θάρρος της γνώμης σου. Γιατί οι τολμηροί σπανίζουν, επειδή συνήθως το τίμημα που πληρώνουν είναι ακριβό. Όταν πήραμε το άρθρο σου και διαβάσαμε το περιεχόμενό του, προβληματιστήκαμε εάν θα έπρεπε να το δημοσιεύσουμε με την υπογραφή σου, επειδή γνωρίζουμε την εκδικητικότητα που διακρίνει το πολιτικό σύστημα, σε όσους ασκούν κριτική στα πεπραγμένα του. Επικοινωνήσαμε μαζί σου τηλεφωνικά και σε ενημερώσαμε για τις πιθανές επιπτώσεις που θα είχε η δημοσίευσή με την υπογραφή σου. Δεν προλάβαμε να τελειώσουμε τη φράση μας και η απάντηση μας ήρθε αμέσως: «Το άρθρο θα δημοσιευθεί με την υπογραφή μου. Ό,τι γράφω το υπογράφω». Από

Κωνσταντίνα Ιωακειμίδου Τι αλήθεια απουσιάζει από την Πάρο; Ένα νέο τουριστικό συγκρότημα για την κατάληψη του ελάχιστου αδόμητου χώρου στο νησί. Τουλάχιστον αυτό υποστηρίζεται με ενθουσιασμό στη Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων που κατατέθηκε στα τέλη του περασμένου Ιουλίου από την κατασκευαστική εταιρεία ΕΚΤΕΡ Α.Ε. Ούτε λίγο ούτε πολύ στη μελέτη γίνεται λόγος για την ανέγερση τουριστικού συγκροτήματος 440 κλινών και συνολικά δομημένης επιφάνειας 12.046 τ.μ. σε μια έκταση 327,84 στρεμμάτων, ιδιοκτησίας της κατασκευαστικής εταιρείας. Στην Πάρο λοιπόν, που από την ανεξέλεγκτη τουριστικοποίηση σχεδόν δεν έχει μείνει σπιθαμή ελεύθερης γης, προτείνεται σε έναν από τους τελευταίους αδόμητους χώρους στη θέση Κολυμπήθρες της Νάουσας μια «ήπια και στρατηγικού χαρακτήρα» επένδυση «σε πλήρη συμβατότητα με το πλαίσιο βιώσιμης ανάπτυξης»! Σωστά διαβάσατε. Χαρακτηρίζεται ήπια και αειφορική και στρατηγική επένδυση η παρέμβαση σε μια έκταση 12 χιλιάδων τετραγωνικών που περιλαμβάνει μεταξύ

  Νόμος η μεγέθυνση της αδικίας «Πριν από είκοσι χρόνια η διαφορά ένα προς σαράντα στις αμοιβές του διευθυντή και του των εργαζομένων προκαλούσε σκάνδαλο. Σήμερα η διαφορά αυτή είναι σε πολλές περιπτώσεις ένα προς τετρακόσια και κανείς δεν εκπλήσσεται». Αυτά είπε πρόσφατα ο Ρομάνο Πρόντι που απέτυχε κι αυτός ως πρωθυπουργός στο να φέρει μια κατάσταση δικαιοσύνης και ισορροπίας στην Ιταλία. Ας τα δούμε κι εμείς και ας λάβουμε τα μέτρα μας γιατί από το 1974 μέχρι σήμερα καταστήσαμε την Ελλάδα μια άδικη χώρα, ίσως την πιο άδικη της Ευρώπης. Από τη μια οι άνεργοι, από την άλλη οι εργαζόμενοι των 600 ευρώ και αυτοί της ολιγαρχίας με 100πλάσιες και μεγαλύτερες ακόμα αμοιβές. Έπρεπε να ξεσπάσει η κρίση για να αρχίσουν να βλέπουν αυτή τη μοιρασιά του διαβόλου. Δεν είναι όμως μόνο τα λεγόμενα «χρυσά παιδιά» η αιτία του κακού, είναι και άλλα και εδώ στη δική μας χώρα λαθροβιώνουν τα δικά μας τρωκτικά, συνήθειες, συστήματα και άνθρωποι και ροκανίζουν τη μερίδα του λέοντος. Το να βρούμε άκρη κα

      Οικονομία και ηθική «Οι εφοπλιστές δεν πληρώνουν τους φόρους και αυτοί που έχουν πολλά χρήματα στην Ελλάδα επενδύουν σε ακίνητα στο εξωτερικό. Όλα αυτά είναι ανήθικα. Η ελληνική κρίση είναι διαρθρωτική, αλλά και πολιτική», τόνισε πριν χρόνια ο πρωθυπουργός της Γαλλίας (Ερό). Περιμένουμε τους άλλους, τους ξένους, να μας τα πουν και ν’ ανοίξουν ένα δρόμο καλύτερο. Περί αυτής της ανηθικότητας έχουν μιλήσει και οι Γερμανοί και εδώ κάτι έχει να προσθέσει και περιβόητη λίστα που την έκρυβαν οι πολιτικοί και άλλα σκοτεινά βέβαια που δεν τα λένε. Κάτι επαναλαμβάνει πάνω σ’ αυτό και η Αλέκα Παπαρήγα, μόνο που θα θέλαμε περισσότερη φώτιση για την ελληνική πλουτοκρατία. Οικονομία, πολιτική και ηθική μπορεί να έχουν κοινούς δρόμους, να συναντιόνται κάπου, να τέμνονται. Από γεωμετρία όμως δεν σκαμπάζουν οι δικοί μας πολιτικοί που τα θαλάσσωσαν παντού επιδείχνοντας και ανηθικότητα. Γι’ αυτούς οικονομία και ηθική είναι δυο παράλληλες που δεν τέμνονται ποτέ. Βρίσκονται ακόμα πίσω στον Ευκλ

Στο εδώλιο δεν κάθισε ποτέ η «Krupp» που τροφοδοτούσε όλη την πολεμική μηχανή του Χίτλερ, αλλά και που τα εργοστάσιά της όλως περιέργως έμεναν ανέπαφα όταν οι Αμερικάνοι ισοπέδωναν το Έσσεν. Στο εδώλιο δεν κάθισε η «Deutsche Bank» που χρηματοδότησε τη δημιουργία και λειτουργία των ναζιστικών φούρνων του Αουσβιτς. Στο εδώλιο δεν κάθισε η «Siemens». που έλυνε και έδενε επί φασίστα Μεταξά. Με πρόταση και χρηματοδότηση του επικεφαλής της «Siemens» στην Αθήνα, συγκροτήθηκαν τα Τάγματα Ασφαλείας ίο 1943. Στο εδώλιο δεν κάθισαν οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες, οι οικονομικοί στυλοβάτες του φασιστικού καθεστώτος Μεταξά που όταν μπήκαν οι Γερμανοί στην Αθήνα παρέδωσε τους Έλληνες πολιτικούς κρατούμενους στην Γκεστάπο για να μεταφερθούν στα Νταχάου και στα Άουσβιτς. Στο εδώλιο δεν κάθισαν οι 25 από τους μεγαλύτερους βιομηχάνους της Γερμανίας, αυτοί που το 1933 τροφοδότησαν το αποκαλούμενο και «Ταμείο του Χίτλερ» με το αστρονομικό για την εποχή ποσό των 3 εκατ. μάρκων. Ήταν στις εκλογές του '33

Μακάρι η Εθνική Γιορτή κάθε φορά και οι εκδηλώσεις να μάς φέρνουν πιο κοντά σ' αυτό που θα έπρεπε να γίνει σημαία μας. Στην ανάγκη να αισθανθούμε συγγενείς και να κάνουμε τα κλάσματα ομώνυμα και όχι να υιοθετούμε με προθυμία και ευκολία κάθε φορά διχαστικά μηνύματα και να φορτωνόμαστε με πολεμική διάθεση. Έγινε και η καθημερινή μας ζωή δύσκολη και δυσκολοπλησίαστοι οι φίλοι. Τα καταλυτικά γεγονότα, η παρ' ολίγον χρεωκοπία και η πανδημία έκλεισαν πολλές πόρτες που ήταν ανοιχτές και το αίτημα της συνοχής για μια ακόμα φορά λησμονήθηκε. Η γιορτή κρατά λίγο και τα λόγια έχουν φτερά και ξεχνιούνται. Μακάρι να κρατήσουμε κάτι, μακάρι να πάμε λίγο πιο μπροστά και να δούμε με τόλμη τα όποια λάθη μας. Τα ατέλειωτα της ιστορίας των θυσιών, των αποφασισμένων της Αντίστασης, του Στέλλα, των Παριανών της βάσης Αντιπάρου, της δασκάλας με τους δυο μαθητές της που σκοτώθηκαν από βόμβα την ώρα του σχολείου, των όσων λύγισαν από την πείνα και τις κακουχίες, των ναυτικών που σκοτώθηκαν από βόμβες