Παριανές υποκειμενικότητες

Κραυγή αγωνίας για βοήθεια από τον Σταύρο Γκίνη, τον 20χρονο πρωταθλητή ενόργανης γυμναστικής από τα Μέγαρα που για πολλούς θεωρείται το επόμενο μεγάλο όνομα στους κρίκους καθώς μαθαίνει τα μυστικά του αθλήματος όχι μόνο από τον προπονητή του αλλά και από τον μεγάλο Λευτέρη Πετρούνια , με τον οποίο προπονούνται μαζί. Ο Σταύρος ήταν άλλωστε και μέλος της Εθνικής Ομάδας ενόργανης και συμμετείχε στο πρόσφατο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ανδρών του Μονάχου.

Ο Θανάσης Σαβαΐδης μιλά στο Travel.gr για την καθημερινότητά του στο Τρίστενο Ζαγορίου O Θανάσης Σαβαΐδης, 33 χρονών σήμερα, έχει γεννηθεί, μεγαλώσει και ζήσει έως τα 22 του χρόνια στην Αθήνα. Όμως, η αγαπημένη του περίοδος κάθε χρόνο ήταν η καλοκαιρινή και πασχαλινή επίσκεψη στο χωριό καταγωγής του στο Τρίστενο Ζαγορίου.

Μια ομάδα Ευρωπαίων επιστημόνων ανακοίνωσε ότι αποκάλυψε νέες ενδείξεις για την πιθανή ύπαρξη νερού σε υγρή μορφή κάτω από το κάλυμμα πάγου στο νότιο πόλο του ‘Αρη. Οι νέες εκτιμήσεις συνάδουν με παλαιότερες μετρήσεις ραντάρ που “βλέπουν” κάτω από τη επιφάνεια του πάγου και οι οποίες είχαν αρχικά ερμηνευθεί ότι έδειχναν την πιθανότητα υγρού νερού από κάτω.

    Σκέψεις για την αυτοδιοίκηση Ποιο είναι το έργο της αυτοδιοίκησης; Ζώντας σε ένα απόλυτα κομματικό καθεστώς (κυβερνούν τα κόμματα, αυτά θεωρούνται κύτταρα δημοκρατίας, αν και είναι βοηθητικά μέσα, μοχλοί συμμετοχής και ιδεολογικής ζύμωσης) είμαστε εθισμένοι πια στον τρόπο λειτουργίας που γνωρίζουμε. Έτσι στις δημοτικές εκλογές διαμορφώνουμε λίγο-πολύ κομματικά ψηφοδέλτια και με τον τρόπο αυτόν αφενός ενεργούμε υποτασσόμενοι σε άνωθεν λογικές και αφετέρου δεν αποτολμούμε νέα πειράματα σκέψης και δράσης. Βαδίζουμε λοιπόν σε δρόμο συντήρησης. Το βασικό έργο της αυτοδιοίκησης δεν το σκεφτόμαστε και δεν το συζητούμε. Ας δούμε μερικές πτυχές του: α) Η αυτοδιοίκηση έχει να διδάξει τη συνευθύνη των πολιτών για τα κοινά και να δώσει ομορφιά και τέχνη στην πολιτική, ώστε να πείσει και άλλους να ενδιαφέρονται. Δεν πρέπει να περιορίζεται στη δουλειά του γραφείου και του τηλεφώνου, αλλά να δρα έξω από το γραφείο, στους τόπους δουλειάς, στην κοινωνία και να προωθεί την συμμετοχή των πολιτών.

…ΚΑΙ Η ΥΓΕΙΑ ΤΩΝ ΝΗΠΙΩΝ ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ !!! Οι παιδικοί σταθμοί Παροικιάς και Νάουσας λειτουργούν από την 1η Σεπτεμβρίου χωρίς προσωπικό καθαριότητας, με ότι σημαίνει αυτό για την υγιεινή των χώρων τους και την υγεία των νηπίων. Σε μια εποχή που επιβάλλονται αυστηροί όροι τήρησης της καθαριότητας, που επιβάλλεται παρουσία καθαρίστριας καθ’ όλη τη διάρκεια λειτουργίας των παιδικών σταθμών, το αρμόδιο νομικό πρόσωπο του Δήμου Πάρου (Κ.Π.Π.Α) μέχρι σήμερα δεν έχει προκηρύξει διαγωνισμό για πρόσληψη καθαριστριών !! Η αδιαφορία τους πρέπει να βρει μπροστά της τους γονείς και το προσωπικό των παιδικών σταθμών. Τους καταγγέλλουμε και απαιτούμε να λύσουν το πρόβλημα εδώ και τώρα. Πάρος 29-9-22

Πανδαιμόνιο επικρατεί τους τελευταίους μήνες στο Kakki Kakitzakis, όταν κατά τη διάρκεια των διαφημιστικών ανακοινώσεων του Μασέρ Κοβέ δημιουργήθηκαν ανεξέλεγκτα δεκάδες κλώνοι του Σοφάρχη μας, εξαιτίας ξαφνικής δυσλειτουργίας του συστήματος εικονικής πραγματικότητας που παρουσιάζει το διαδικτυακό κανάλι. Σύμφωνα με πληροφορίες, το σύστημα, που αποτελεί αγαπημένο πρόσφατο επικοινωνιακό εργαλείο του celedrity Σοφάρχη, δυσλειτούργησε λόγω της υπερβολικής χρήσης που έχει κάνει, ειδικά το τελευταίο διάστημα, λόγω των επικείμενων εκλογών.

Ένα σμήνος έχει κουρνιαστεί πάνω σε έναν ρινόκερο για να ξεκουραστεί Στο σμήνος, οι μέλισσες είναι πολύ ευάλωτες και συνήθως πολύ ήρεμες. Πρώτος του στόχος είναι να προσέχει τη βασίλισσα και να φτάσει στο σημείο που επιλέχθηκε για να ξεκινήσει το νέο της σπίτι. Μερικές φορές απλά σταματάς, ξεκουράζεσαι και ανασυντάσσεσαι. Αυτή τη φορά, βρήκαν έναν μεγάλο ρινόκερο και αποφάσισαν ότι ήταν το τέλειο μέρος για έναν υπνάκο. Ευτυχώς δεν ένιωσε άβολα και για λίγα λεπτά, ζούσαν μαζί ειρηνικά. Η φύση είναι πολύ σοφή, και ισορροπημένη και καταλήγει να μας θαυμάζει. Πηγή: The Wonderful nature

Ο ιερεας ονομαζεται Δημητριος Λουπασακης και λειτουργει στους Αγιους Ισιδωρους στο Λυκαβητο.  Το πορισμα της ανακρισης για τη δραση του, το οποιο διεταξε ο Αρχιεπισκοπος Ιερονυμος, κρατηθηκε 5 χρονια στα συρταρια.  Επι 5 χρονια ο εν λογω "ιερεας" εξαπατουσε πολλες χιλιαδες ευπιστων αφελων ή απελπισμενων και τους επειθε οτι κανει θαυματα γιατι εχει ενα σταυρο με τιμιο ξυλο.Το εκκλησιαστικο πορισμα μεταξυ αλλων τον κατηγορει για αγυρτεια, ανυπακοη, σφετερισμο, απειθια, συνομωσια, σκανδαλισμο κλπ.

Σήμερα δημοσιεύουμε επιστολή συμπατριώτη μας. Δεν γνωστοποιούμε το όνομά του σεβόμενοι την επιθυμία του. Ο καθένας έχει τους δικούς του λόγους να μη θέλει να γίνει γνωστό το όνομά του. Μας ενδιαφέρει η ουσία. Γράφει ο Τ.Δ.: Η τοπική αυτοδιοίκηση της Πάρου σταδιακά ανανεώνεται και αυτό είναι ένα αισιόδοξο μήνυμα για την μελλοντική πορεία του τόπου μας.

Άλλο ένα «χαστούκι» για την κατάσταση της διαφάνειας και του κράτους δικαίου στη χώρα μας κομίζει η τελευταία ανακοίνωση του ελληνικού παραρτήματος της Διεθνούς Διαφάνειας, που επικαλείται την πρόσφατη έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Η Διεθνής Διαφάνεια επισημαίνει ότι η έκθεση αυτή «απηχεί πλήρως τις διαχρονικές ανησυχίες και πάγιες θέσεις της Διεθνούς Διαφάνειας Ελλάδος για την καταπολέμηση της διαφθοράς στη χώρα» και ότι η οργάνωση «κρούει τον κώδωνα αναφορικά και με πρόσφατα γεγονότα που εκτυλίχθηκαν στη χώρα και συνιστούν διολίσθηση του κράτους δικαίου».

Κάθε γάτα έχει τη δική της προσωπικότητα, με κάποιες να είναι πιο εξωστρεφείς από άλλες, αλλά όταν μια εν γένει κοινωνική γάτα ξαφνικά γίνεται επιφυλακτική και ανησυχητικά ήσυχη κάτι μοιάζει να μην πηγαίνει καλά. Είναι πολλές οι φορές που έχει περάσει από το μυαλό σας ότι η γάτα σας είναι θλιμμένη ή λυπημένη όμως ποτέ δεν είστε στ’ αλήθεια σίγουροι. Μήπως είναι απλώς σε φάση ζεν και αυτή η έκφραση στα μάτια της είναι αποτέλεσμα της χαλάρωσης; Και τώρα που κοιτάζει στο υπερπέραν, τι συμβαίνει αλήθεια; Μήπως υποφέρει το παιδί σας;

Ένας αδέσποτος γάτος ζει σε ένα πάρκιγκ στο σύγχρονο Τόκιο. Για τίποτα στον κόσμο δεν θα αντάλλασσε την ελευθερία του με την άνεση ενός διαμερίσματος.  Την ημέρα, όμως, που τον χτυπά ένα αυτοκίνητο καταφεύγει στη βοήθεια του νεαρού Σατόρου, που τον φροντίζει, του προσφέρει τη ζεστασιά ενός σπιτικού και του δίνει το όνομα Νάνα.  Πέντε χρόνια αργότερα ο Σατόρου ξεκινά ένα ταξίδι με το βαν του, σχεδιάζοντας να επισκεφτεί τρεις παλιούς παιδικούς του φίλους. Στο πλευρό του βρίσκεται ο Νάνα, που είναι χαρούμενος γι’ αυτή την εμπειρία παρόλο που δεν γνωρίζει τον πραγματικό σκοπό του ταξιδιού· ο Σατόρου δεν θέλει να του τον αποκαλύψει.  Με φόντο την εναλλαγή των εποχών στην Ιαπωνία, η ιστορία του Νάνα χαρτογραφεί τα συναισθήματα που προκαλούν οι αναπάντεχες λοξοδρομήσεις της ζωής, εξυμνώντας την αξία της φιλίας και της συντροφικότητας.  Ένα αλληγορικό μυθιστόρημα που έχει συγκινήσει εκατομμύρια αναγνώστες σε ολόκληρο τον κόσμο δείχνει πώς μπορούν να αλλάξουν τη ζωή μας οι πράξεις αγάπης, μεγάλ

  Αρχεία δεδομένων Αν επανέρχομαι σε μερικά θέματα και επιμένω είναι γιατί δεν βλέπω ικανοποιητική πρόοδο και σήμερα στην εποχή της εκρηκτικής τεχνολογίας αυτό μας κάνει σε πολλά να καθυστερούμε. Θα πρέπει λοιπόν να γίνει προσπάθεια παράλληλη με το Ιστορικό Αρχείο να μαζευτούν όλες οι προτάσεις και τα πορίσματα των συνεδρίων που έχουν γίνει να φηφιοποιηθούν και να είναι εύκολα προσβάσιμα για τους νέους μελετητές και για άλλους που θέλουν να προσθέσουν στα παλιά και κάτι καινούριο. Δεν μπορεί παρά ο Δήμος να αναλάβει αυτήν την μεγάλη προσπάθεια, Το ίδιο και για το Ιστορικό Αρχείο, ο Δήμος πρέπει να το αναλάβει, από εκεί να ξεκινούν αυτές οι μεγάλες και φιλόδοξες πρωτοβουλίες. Θυμίζω απλά μερικά συνέδρια και βάζω σε πειρασμό να ρωτήσω αν βρίσκεται στα αρχεία του Δήμου ( ήταν συνδιοργανωτής) κάτι σχετικό για να εντρυφήσει κανείς. α) Το Συνέδριο Παρία Λίθος το 1997 κατέληξε σε προτάσεις για την αξιοποίηση των αρχαίων λατομείων. β) Το Συνέδριο για το νερό στην Πάρο (2001) επί Κ. Αργουζή

 

Από τον Αντουάν Παρίνι Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Βαρύτατα εκτεθειμένο το Μαξίμου, μετά το δεύτερο «χτύπημα» Λύτρα. Τα νέα στοιχεία της μελέτης διαλύουν το αφήγημα για την πανδημία και τον κορονοϊό. Τι καταγράφουν για τη θνησιμότητα και τους θανάτους διασωληνωμένων εκτός ΜΕΘ. Νέα εξαιρετικά δυσμενή στοιχεία προκύπτουν από το δεύτερο μέρος της μελέτης του επίκουρου καθηγητή Δημόσιας Υγείας της Ιατρικής Σχολής του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου, Θεόδωρου Λύτρα, η οποία, αποτελεί, ουσιαστικά τη συνέχεια της περσινής μελέτης που είχε εκδώσει με τον καθηγητή Παθολογίας – Λοιμωξιολογίας της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ, Σωτήρη Τσιόδρα, προκαλώντας σοβαρές αντιδράσεις.

Η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ Πυξίδα ωκεανών της ζωής, πιστός πλοηγός. Δάδα σκοτεινών λαβυρίνθων, οδηγός ανεκτίμητος. Φάρος λιμανιών αφιλόξενων, προστάτης άγιος. Κριτής αμαρτιών αυστηρός. Δικαστής αδικιών αδέκαστος. Βασανιστής ψυχών ανελέητος. Στην πορεία του βίου συνοδοιπόρος. Δικαιοσύνης ζυγός. Σύμβουλος ακριβός στο πνεύμα, την πίστη, την αρετή, τη δικαιοσύνη. Στης σάρκας τις αδυναμίες, στων πειρασμών τα θέλγητρα, μάνας φυλαχτό. Φόβος και τρόμος στου ύπνου τη γαλήνη. Κατηγορίας μάρτυρας κρυφών ανομιών. Μάτι Θεού σε σώμα ανθρώπινο. Της τελειότητας της ψυχής λυδία λίθος. Η Συνείδηση, εικόνα Θεού ενάρετου ανθρώπου. (Γράφτηκε το 2013) Πηγή:  Dimitris Calandranis

Ο Κώστος, ως γνωστόν, είναι η μικρότερη κοινότητα της Πάρου. Οι κάτοικοί της είναι προοδευτικοί, έχουν συστήσει πολιτιστικό σύλλογο και με τις επιχορηγήσεις του Βελεντζείου, μέσω του δήμου (διαχρονικά) κρατούν το χωριό καθαρό και με μικρής κλίμακας έργα. Στις τελευταίες δημοτικές εκλογές οι δύο δημοτικές παρατάξεις ήλθαν ισόπαλες (133-133), και αφού πέρασε η προεκλογική και μετεκλογική περίοδος, σταδιακά οι αντιθέσεις αμβλύνθηκαν και τώρα συνεργάζονται, όπως προκύπτει από μια σειρά ομόφωνες αποφάσεις.

Σοκαριστικά ήταν τα ευρήματα της μελέτης του καθηγητή Λύτρα που ανέδειξε ότι πέθανε το 97,7% των διασωληνωμένων με κορονοϊό που δεν εισήχθη σε ΜΕΘ. Οι ευθύνες της κυβέρνησης Μητσοτάκη με την συνεχή υποβάθμιση της δημόσιας υγείας, ακόμη κι εν μέσω πανδημίας, καταγράφηκαν μεταξύ άλλων και από τον Ευάγγελο Αντώναρο. Ο πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος εκτόξευσε «πυρά» κατά της κυβέρνησης Μητσοτάκη, με αφορμή τη μελέτη Λύτρα, σημειώνοντας πως «ό,τι (δεν) κάνανε, το κάνανε συνειδητά», υπογραμμίζοντας ότι οι Μητσοτάκης, Γεραπετρίτης, Πέτσας και όσοι ευθύνονται πρέπει να λογοδοτήσουν στο Ειδικό Δικαστήριο. «Πρέπει να λογοδοτήσουν σε Ειδικό Δικαστήριο. Μητσοτάκης Γεραπετριτης Πέτσας και άλλοι. Κουβαλάνε την ευθύνη για χιλιάδες θανατους εκτός ΜΕΘ. Γιατί ο,τι (δεν) κάνανε, το κάνανε συνειδητά», τόνισε σε παρέμβασή του στο twitter ο κ. Αντώναρος. Πηγή: Docoumento

Την ώρα που η Αστυνομία είχε μπει σε cowboy mode πυροβολώντας και σπάζοντας δεκάδες, κατ' αλλους όλες, τις πόρτες από τις εστίες στην Πολυτεχνιούπολη του Ζωγράφου, εντέλει η πιο δυνατή τους σύλληψη ήταν μια δόκιμη αστυνομικός που ενημέρωνε τους διωκώμενους!

  Για ποια κανονικότητα; Συνέντευξη στον Μάρκο Καρασαρίνη του ομότιμου καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών Κωνσταντίνου Τσουκαλά δημοσιεύτηκε στο Βήμα (4 Ιουλίου 2021) για τον δύσβατο δρόμο σε όλον τον κόσμο μετά το τέλος της πανδημίας. Αφιερώνω λίγες σειρές. Ήδη η έννοια της «κανονικότητας» είναι κάτι αμφισβητήσιμο γιατί οι κοινωνίες πάντοτε εξελίσσονταν μέσα από αντιφάσεις, αντιπαραθέσεις, εκρήξεις. Σε κάθε κρίση τείνουμε να νοσταλγούμε τα προ αυτής και να τα εξωραΐζουμε. Στην Αμερική το 1929 το σύνθημα του Χούβερ, του αντιπάλου του Ρούσβελτ, ήταν «Επιστροφή στην κανονικότητα».   Εκείνο που κάνει εντύπωση σήμερα είναι ότι το σύνθημα περί επιστροφής στην κανονικότητα έχει κυριαρχήσει παντού. Δεν αναρωτιόμαστε όμως για το για ποια κανονικότητα μιλάμε, για το αν θα ήταν ανεκτή άνευ ετέρου επιστροφή στην προ πανδημίας εποχή ή ακόμα και για το αν η κανονικότητα την οποία σκεπτόμαστε είναι ιστορικά εφικτή. Πολλώ μάλλον που το καίριο ζήτημα της σχέσης ανάμεσα στις πολιτικές και στις οικ

Συνωστισμός, κυκλοφοριακή συμφόρηση και ελλείψεις νερού στο νησί, το οποίο βουλιάζει από επισκέπτες  Οι εκκλήσεις για περιορισμό του μαζικού τουρισμού γίνονται ολοένα και πιο έντονες, όπως αναφέρει σχετικό άρθρο της Deutsche Welle. «Δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτό», ανακοίνωσε η τοπική κυβέρνηση, η οποία σκέφτεται μέχρι και την επιβολή μέτρων ώστε να αποτραπεί το ενδεχόμενο κατάρρευσης. [A.P.]

Νίνα Γεωργιάδου Το μαύρο που απλώνεται πάνω απ’ την Ευρώπη και όλο τον κόσμο, γίνεται όλο και πιο πηχτό. Από την Ουκρανία και την Πολωνία, τη Σουηδία και την Ιταλία, ο φασισμός επελαύνει ανεμπόδιστος. Στηρίζεται από τις πλουσιοπάροχες χορηγίες και το επικοινωνιακό δίκτυο του αδηφάγου και μονοκράτορα καπιταλισμού, που θέλει να ξεμπερδεύει με την εμπλοκή των κοινωνιών και τις αντιστάσεις τους.

…ΚΑΙ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ !!! Στις 23 Μαΐου το δημοτικό συμβούλιο αποφάσισε να προκηρύξει δημοπρασία για την εξεύρεση και μίσθωση ακινήτου για να καλύψει τις στεγαστικές ανάγκες του 2ου Δημοτικού Σχολείου Παροικίας, αφού η σύμβαση με τον ιδιοκτήτη του ακινήτου που καλύπτει τις ανάγκες του σχολείου έληγε στα μέσα Σεπτεμβρίου. Μέχρι σήμερα μετά από τέσσερις μήνες η προκήρυξη δεν έχει βγει, με κίνδυνο να μείνουν στο δρόμο τρία τμήματα του συγκεκριμένου σχολείου. Να θυμίσουμε ότι με πρωτοβουλία μας το 2019 προτείναμε νέα μελέτη επέκτασης του 2ου Δημοτικού με τροποποίηση του τεχνικού Προγράμματος του Δήμου, που ψηφίστηκε ομόφωνα. Επειδή ο Μ. Κωβαίος στα λόγια κτίζει νοσοκομεία και εργατικές κατοικίες, παίζοντας με τον πόνο των εργαζόμενων που δεν βρίσκουν σπίτια για να μείνουν, μπορεί να μας πει τι έχει κάνει από το 2019 για το κτιριακό του 2ου δημοτικού; Πάρος 27-9-22

Παναγιώτης Μαυροειδής Το ιδιαίτερο στοιχείο της ιστορικής στιγμής είναι ότι ο καπιταλιστικός κόσμος πολώνεται σε ένα θανάσιμο ανταγωνισμό, δύο βασικών πόλων, γύρω από τους οποίους με αστάθεια, ταλαντεύσεις και παλινωδίες ωθούνται να στοιχηθούν όλα τα κράτη. Οι αιτίες είναι οικονομικές, αλλά σε τέτοιες εποχές η πολιτική αποκτά ένα (σχετικό πάντα) προβάδισμα. Προς έναν φονικό πολεμικό διπολισμό;

Μπα πανάθεμά σε, θα πείτε και όχι αδίκως, με τέτοια μακάβρια θέματα που καταπιάνομαι ώρες ώρες. Όμως είναι το δεύτερο μήνυμα που έλαβα σήμερα που με ρωτάει αυτό το πράγμα “πως θα καταλάβω ότι η γάτα μου πεθαίνει” ή “Τσίτσο, η γάτα μου δεν είναι καλά, μήπως .. πεθαίνει;” Πως πεθαίνουν οι γάτες; Ποια είναι τα σημάδια ότι η γάτα πεθαίνει; Φεύγουν οι γάτες όταν είναι να πεθάνουν; Στις επόμενες γραμμές θα δώσουμε όλες τις απαντήσεις σε αυτά τα εναγώνια ερωτήματα!

Συνέβη και αυτό επί Δημαρχίας Μάρκου Κωβαίου. Να μη συμμετέχει δήμαρχος στη διοίκηση του Βελεντζείου Ιδρύματος. Είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει από συστάσεώς του. Οι εκάστοτε Δήμαρχοι με τη συμμετοχή τους σέβονταν και τη βούληση του διαθέτη και με τις προτάσεις τους καθόριζαν σε σημαντικό βαθμό την πορεία του. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της επιρροής που άσκησε ο τότε Δήμαρχος για την αγορά του υγειονομικού αεροπλάνου με χρήματα του Ιδρύματος.

  Κομματισμός και λαϊκισμός «Όσοι έκαναν αισιόδοξες εκτιμήσεις για τη χώρα μας μετά τη δικτατορία αγνόησαν κάποιους σοβαρούς παράγοντες, Ο πρώτος, και ίσως ο πιο σημαντικός, ήταν ότι η Ισπανία και η Πορτογαλία έγραψαν τη νέα πολιτική διαδρομή τους σε μια λευκή σελίδα. Αυτή περιέλαβε νέους πολιτικούς, χωρίς φορτία του παρελθόντος και με οπτική που κοίταζε μπροστά. Αντίθετα στη χώρα μας επέστρεψε, ως κυρίαρχο, το προδικτατορικό πολιτικό προσωπικό. Αυτό το προσωπικό δεν είχε κάνει υπέρβαση, στοιχειωδώς ανάλογη με εκείνη του Καραμανλή. Επανήλθε με τον παλιό κακό εαυτό του. Ισπανία και Πορτογαλία είχαν επίσης πιο στέρεες κρατικές δομές. Λιγότερα πελατειακά σύνδρομα. Είχαν μια καλά εκπαιδευμένη μεσαία τάξη που θα τροφοδοτούσε και το χώρο της πολιτικής. Επειδή οι δημοκρατικές μεταβάσεις τους ήταν δυσκολότερες, το πολιτικό προσωπικό των χωρών αυτών διδάχτηκε την αξία της συναίνεσης». Αυτά γράφει ο Γιάννης Λούλης, γνωστός πολιτικός αναλυτής κι επικοινωνιολόγος στο σπουδαίο βιβλίο του «Στι

⦁ Είκοσι δυο χρόνια πέρασαν από τη τραγική νύκτα που το «σαπάκι» των 35 ετών πήρε μαζί του άδικα 81 ανθρώπους στη θάλασσα και έναν στη στεριά. Μια νύκτα που θα μείνει και βαθιά χαραγμένη στη μνήμη του παριανού λαού, μια νύκτα που ανέδειξε τον αλτρουισμό, τις δυνατότητες της λαϊκής πειθαρχημένης οργάνωσης και τα αποτελέσματα της αλληλεγγύης. ⦁ Δυο χρόνια πέρασαν από τότε που ο Υπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής πολιτικής Ι. Πλακιωτάκης δεσμεύτηκε για την ανέλκυση του ναυαγίου, που σύμφωνα με τη Δημόσια Αρχή Λιμένων «… το ναυάγιο φαίνεται να αποτελεί ενεργό εστία ρύπανσης, καθόσον καθημερινά απελευθερώνει ρύπους στο περιβάλλον και απειλείται μεγαλύτερη υποβάθμιση του θαλασσίου περιβάλλοντος στο μέλλον λόγω της προϊούσας διάβρωσης του, …». Από τότε καμιά σχετική ενημέρωση από τον Υπουργό, καμιά απάντηση και στις σχετικές ερωτήσεις στη Βουλή. Από τότε καμιά ενημέρωση και από τον δήμαρχο Πάρου, ο οποίος επαίρεται για τις σχέσεις του με τον Υπουργό και παρά τις σχετικές κατά καιρούς ερωτήσει

Ο ΜΑΝΩΛΗΣ ΜΕ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΧΤΙΖΕΙ ΑΝΩΓΕΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΩΓΕΙΑ… Το παλιό αεροδρόμιο της Πάρου προήλθε από δωρεά του αείμνηστου Νικόλα Παντελαίου προς την κοινότητα Πάρου έκτασης 230 περίπου στρ., και την προσθήκη στη συνέχεια με αγορά του Δήμου 35 στρ. για την επέκταση του διαδρόμου. Το σύνολο της έκτασης παραχωρήθηκε στην Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας με τον όρο της επιστροφής στην περίπτωση που ο χώρος πάψει να λειτουργεί ως αεροδρόμιο.

Το έργο της αποχέτευσης των Λευκών και του Κώστου είναι ένα μεγάλο, σύνθετο και αναγκαίο έργο, κυρίως γιατί ο κίνδυνος μόλυνσης του υδροφόρου ορίζοντα είναι μεγάλος και η προστασία του τελείως απαραίτητη. Δεν θα μπούμε στην πολιτική λογική, ότι προτεραιότητα είχε το έργο της Αγκαιριάς – Αλυκής. Αυτό είναι μια άλλη πονεμένη ιστορία με την οποία θα ασχοληθούμε λεπτομερώς σε άλλο μας άρθρο.

  «Σαμίνα» και συναντίληψη Είμαστε σίγουροι ότι βρήκαμε με τη σειρά όλες τις αιτίες για πολλά απ' τα ναυάγια μας; Χρεωκοπία, Χρυσή Αυγή (ναυάγιο πλοίου εννοώ!), Σαμίνα, Μάτι; Είμαστε σίγουροι ότι πήραμε τα σωστά μέτρα για να μην ξαναπέσουμε στο λάκκο; Θα παραθέσω αυτό για το "Σαμίνα" και μετά βλέπουμε, Το δικαστήριο έκρινε ενόχους για το ναυάγιο του Σαμίνα τον πλοίαρχο και τον υποπλοίαρχο και τους καταδίκασε. Τα δικαστήρια δεν έχουν την πολυτέλεια να ψάξουν και σε βάθη μεγάλα. Αντιγράφω από εφημερίδα («Το Βήμα» 30-9-2001 άρθρο του Χ. Κ. Τσούκα με τίτλο «Γιατί ναυάγησε το Εξπρές Σαμίνα»). Το άρθρο αυτό το είχα βάλει στον πίνακα του σχολείου για τους καθηγητές.   «Το ναυάγιο του «Σαμίνα» αντανακλά σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο που εργαζόμαστε στην Ελλάδα. Συνήθως απουσιάζει το ομαδικό πνεύμα, η καλλιέργεια του οποίου οφείλει να είναι κύριο μέλημα τη διοίκησης, χάριν ενός μυθοποιημένου ατομικού «φιλότιμου», το οποίο όμως σε κρίσιμες στιγμές μόνο γραφικό χαρακτήρα μπορεί να

  Γέλια και κλάματα Αποσύρθηκε από την πολιτική πριν μερικά χρόνια ο ηγέτης των Πράσινων της Γερμανίας Κον Μπετίτ, μορφή της Ευρώπης και φίλος της χώρας μας. «Πολλά που είπαμε ήταν για γέλια», είπε, «έστω κι αν κάπου προχωρήσαμε κι επιτύχαμε». Από τους δικούς μας πολιτικούς ποιοι άραγε θα μπορούσαν να πουν κάτι παρόμοιο, που όταν πιέζονται από καταλυτικά γεγονότα αναλαμβάνουν δήθεν τις ευθύνες τους στα λόγια και δεν κινούνται ούτε ρούπι από τις τακτικές που οδήγησαν σε τραγικά λάθη; Με τέτοια δύναμη αυτοκριτικής θα τα καταφέρναμε παντού καλύτερα. Η έλλειψη αυτογνωσίας και η απουσία έστω και μιας ελάχιστης αξιολόγησης της πορείας που ακολούθησαν οι πολιτικοί μας με τις παρέες τους και η τάση να μην παραδέχονται ποτέ συγκεκριμένα σφάλματα, είναι χαρακτηριστικό φαινόμενο στη χώρα μας και ίσως δείχνει μια απ’ τις σοβαρές ευθύνες για τα δεινά που μας βρήκαν. Πολλοί αποσύρονται και γράφουν βιβλία ή δημοσιογραφούν, και στα γραφτά τους διαβάζουμε ότι όλοι οι άλλοι έφταιξαν, ενώ αυτοί αγωνί

Το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη αποσύρει από τα Πανεπιστήμια προσωρινά την Πανεπιστημιακή αστυνομία. Δεν θα σου πει κανεις το γιατί, το παρουσιάζουν όμως ως κάτι φυσιολογικό και προσωρινό. Θα σου πω εγώ τι συμβαίνει: Στη Θεσσαλονίκη μετά την αναίτια και βίαιη επέμβαση στη συναυλία του Θανάση, που έβγαλε από τα ρούχα τους όχι μόνο όσους αντιτίθενται αλλά και οικογένειες που ήταν εκεί και κόσμο που δεν σχετίζεται με το ΑΠΘ αλλά φρίκαρε με όσα συνέβησαν, η οργή ξεχείλισε. Υπάρχουν όμως και χειρότερα. Στην εξεταστική του Σεπτεμβρίου η πτώση της συμμετοχής των φοιτητών σημείωσε βουτιά σε πάρα πολλές σχολές. Οι φοιτητές φοβήθηκαν να πάνε να δώσουν τα μαθήματα του σε ένα περιβάλλον που θυμίζει δικτατορία και υπήρξαν αμφιθέατρα άδεια. Αναρτησεις τις τελευταιες μερες στα σοσιαλ το επιβεβαιώνουν. Τρίτον οι διαρκείς έλεγχοι, σωματικοί και στοιχείων σε φοιτητές που απλά πήγαιναν στις σχολές τους μέσα στο Campus από αστυνομικούς εξόργισε εκατοντάδες γονείς ακόμα και στελέχη πολιτικά που τα παιδι

Πανηγυρίζει με δελτίο τύπου ο Δήμαρχος για την έκταση του παλαιού αεροδρομίου που με την 103/2022 απόφαση του Εφετείου Αιγαίου περιήλθε στην κυριότητα του δήμου. Το οποίο αναμφισβήτητα, είναι επιτυχία του δικηγόρου του δήμου κ. Κώστα Φιφλή. Πρόκειται για μια έκταση 223 στρεμμάτων, εκ των οποίων τα 188 προήλθαν από δωρεά του αείμνηστου Νικολάου Παντελαίου και τα υπόλοιπα 35 στρέμματα από αγορά του Δήμου. Η έκταση αυτή επί δημαρχίας Στέλιου Φραγκούλη παραχωρήθηκε στην Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας με όρο: Να επιστραφεί η έκταση στον Δήμο, εάν παύσει να λειτουργεί το αεροδρόμιο. Όπερ και εγένετο με τη βούλα του δικαστηρίου.

Τα τελευταία χρόνια η Αλυκή και η ευρύτερη περιοχή εμφανίζει εντυπωσιακή τουριστική ανάπτυξη. Τα ενοικιαζόμενα διαμερίσματα και η κατασκευή παραθεριστικών κατοικιών παρουσιάζουν συνεχή αύξηση και αυτό δημιουργεί υποχρεώσεις κυρίως από τη δημοτική αρχή και για έλεγχο της ασυδοσίας που έχει κάνει την εμφάνισή της και εδώ αλλά κυρίως για έργα υποδομής.

Του Πρόδρομου Νικηφορίδη Ως γέννημα θρέμμα της Κρήτης, βίωσα και βιώνω τον επαναλαμβανόμενο βιασμό της βόρειας Κρήτης και ειδικότερα του Ηρακλείου. Το πρώτο μου ταξίδι στις Κυκλάδες έγινε το 1978. Πάρος, Μύκονος και, ευτυχώς, αμέσως μετά Αμοργός. Στο Δημοτικό πηγαίναμε εκδρομή στα Μάταλα. Νάξος, Ιος, Σίκινος, Αστυπάλαια, Τήνος και Σύρος πολύ αργότερα. Στη Μύκονο επανήλθα για να επισκεφθώ τη Δήλο. Στην επιστροφή από τη Δήλο δεν αναγνώριζα το αγαπημένο κυκλαδίτικο τοπίο. Είχε χαθεί. Ο ξερός και απογυμνωμένος βράχος, με τη Χώρα και το πυκνό λευκό της, δεν υπήρχε πια. Το λευκό είχε εξαπλωθεί παντού, κυριαρχούσε. Ο βιασμός του τόπου είχε ήδη ξεκινήσει και σταδιακά χανόταν το όποιο πνεύμα του. Ο ρυθμός και η ταχύτητα ανέγερσης νέων κατασκευών διαταράσσουν αμετάκλητα την ισορροπία που έχει επιτευχθεί.

  Επίθεση αγάπης και Έλενα! "Η βασική πολιτική θα έπρεπε να είναι ξαναφυτέψουμε όσους περισσότερους κέδρους μπορούμε! Και βελανιδιές, και σχοίνους και φίδες και αρμυρίκια και κρίταμα και θυμάρια και φασκόμηλα και ό,τι άλλο μπορούμε. Από τις φυτεύσεις που γίνονται τόσα χρόνια από τόσους ανθρώπους στο Πάρκο του Αι-Γιάννη του Δέτη οι κέδροι πάνε πάρα πολύ καλά. Πρέπει να υπάρχουν τουλάχιστον πενήντα με ύψος πάνω από ένα μέτρο. Επίθεση χρειάζεται, η άμυνα δεν είναι αρκετή. Επίθεση αγάπης και δημιουργίας!". Αυτά έγραψε πριν χρόνια η Έλενα Συμεωνίδου ως απάντηση για την κοπή των κέδρων. Οι κέδροι  κατεβαίνουν μέχρι τη θάλασσα να βαφτιστούν στο Φιλίζι, στο Νταμουλί και αλλού. Ν' απαντάς στο κακό με το καλό, λέει η φίλη μας, να βρίσκεις τρόπους ώστε το κακό να χάνει στο τέλος το στοίχημα. Όλος ο δυτιικός πολιτισμός (και ο ανατολικός!) βασίζονται πάνω στον Μωσαϊκό νόμο. Γι' αυτό καταλήγουμε τυφλοί με το "οδόντα αντί οδόντος και οφθαλμόν αντί οφθαλμού". Δέστε