Τι είναι ο "Αρχίλοχος";
Τι είναι ο «Αρχίλοχος»;
1976-2022: 46 χρόνια ζωής και δράσης. Στην αρχή μέσα από πέτρες και αγκάθια. Ξέραμε τους αθλητικούς Συλλόγους, το ποδόσφαιρο, δεν είχαμε ακούσει για κινήσεις πολιτισμού. Έγινε κι αυτό και με έναν εντυπωσιακό τρόπο. Ο «Αρχίλοχος» είναι αυτό που έδωσε ο καθένας περνώντας και αυτό που θα δώσουν οι νέοι ερχόμενοι. Το έργο τους. Η κρυφή τάση δημιουργίας που ξετύλιξε συναισθήματα και έργα. Είναι αυτό, εκείνο, το άλλο, αλλά σε ορθή αναλογία. Γιατί συχνά στις αθροίσεις και τις επιμετρήσεις κάνουμε λάθη, όχι μόνο στο συνυπολογισμό των υλικών, αλλά και στις αναλογίες με τις οποίες χρησιμοποιήθηκαν. Κάνουμε λάθη και στους υπολογισμούς του χωροχρόνου. Κάνουμε λάθη και όταν μετρούμε μεγέθη, που δεν επιδέχονται μέτρηση. Ο «Αρχίλοχος» είναι η φωνή της μικρής Κατερίνας Μοστράτου, που τραγούδησε μόνη το «μέρα Μαγιού μου μίσεψες» στην επέτειο του Νικόλα Στέλλα. Είναι η Μοσχούλα Κοντόσταυλου με το πρόσωπο της Μπερνάντα Άλμπα. Είναι η Αφροδίτη και η Μαριλένα με τα ζαχαρωτά πίσω από τον πάγκο. Είναι ο Σαρρής που διευθύνει το «Άξιον Εστί». Είναι ο Βαγγέλης Σαρρής που τακτοποιεί τα οικονομικά. Ο Κυριαζάνος που τρέχει νυχτιάτικα για τον κινηματογράφο και κουβαλά τις μπομπίνες. Ο Μητρογιάννης που ξαπλώνει μπροστά στην μπουλντόζα, για να μην φορτώσουν την άμμο από την παραλία. Είναι ο Παπακώστας με το μπουζούκι του, ο Ασπιώτης με την κιθάρα του, ο Μεταξάς με τα αιρετικά του, είναι οι παρουσίες όλων και οι απουσίες, είναι αυτό που αναδύεται σαν αίσθηση ατμού, ως ελπίδα για τα ανθρώπινα, ως γέφυρα συναισθήματος, ως έρωτας γήινος, παράφορος για τα κρυφά και τα σπουδαία μυστικά.
Είναι εκείνοι που έφυγαν αφήνοντας τη λάμψη του άστρου τους. Η Άννα Νίκου Φραγκούλη της χορωδίας. Ο Αντώνης Σαρικάκης και η Πόπη Σιφναίου με τα τραγούδια τους, οι τρεις πρόεδροι που μάς αποχαιρέτησαν αφήνοντας ο καθένας το στίγμα του. Ο Γιάννης Γκίκας, ο Δημήτρης Κονδύλης, ο Γιάννης Κολιόπουλος.
Τι είναι ο «Αρχίλοχος»; Υποδύεται το πρόσωπο ενός συλλόγου και υποκρύπτει μαιευτήρια ελπίδων. Φαίνεται ως μια συγκέντρωση ανθρώπων και είναι κλίμαξ για τα υψηλά της άλλης διάστασης. Γίνεται «δένδρον αγλαόκαρπον εξ ου τρέφονται πολλοί». Δεν είναι ο «Αρχίλοχος» εγώ κι εσύ και ο άλλος που ξεχάσαμε. Δεν είναι τα σπουδαία μας και τα λάθη μας. Δεν είναι τα αξιώματα και οι τιμές. Είναι το στοίχημα που βάλαμε και το χάσαμε , αλλά κι αυτό που κερδίσαμε χωρίς να το υπολογίζουμε. Και το άλλο που δεν το βλέπουμε και ανθίζει τώρα. Δεν είναι τα ορατά όλα, απ’ τα δεκάδες μάτια. Είναι κι αυτό το κρυφό που κυοφορείται.
Χρίστος Γεωργούσης
