Απομονώθηκαν λέει οι δηλώσεις του και παρερμηνεύτηκαν. Ορίστε η πλήρης δήλωση, όπως ακούστηκε:
«Πρέπει να δούμε την αξιολόγηση των πράξεων. Πόσες απ’ αυτές τις πράξεις που κάνουμε κάθε μέρα χρειάζονται; Δηλαδή ένα κόστος τεραστίων διαστάσεων μπορεί να γίνει αν περιορίσουμε μερικά πράγματα απ’ αυτά που δεν χρειάζονται να γίνουν. Δεν σημαίνει ότι δεν αγαπάμε τον άρρωστο αν πάμε και του πούμε ότι "δεν έχει νόημα να κάνουμε αυτό για σας". Ένας καρκινοπαθής τελικού σταδίου δεν είναι υποχρεωτικό... Δεν θα τα καταφέρει, δεν έχει καλή πρόγνωση, πρέπει κάποια στιγμή να τραβήξουμε μια γραμμή. Γιατί; Γιατί είναι πάρα πολύ δύσκολο να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε στα έξοδα που χρειάζονται για την αντιμετώπιση των συνανθρώπων. Υπάρχει ένα σημείο που δεν έχεις λόγο να κάνεις κάτι παραπάνω. Θα μου πει κάποιος ότι ο καλός Θεός έχει αποφασίσει διαφορετικά. Μα πράγματι, αλήθεια είναι αυτό το πράγμα, στο τέλος της ημέρας όμως τι θα γίνει;
Αυτά τα πράγματα τα έχουν δει. Η Αμερική είναι ένα τρομακτικό παράδειγμα: Ψάχνουν τα πάντα, ψάχνουν το κόστος των πράξεων, το "cost benefit ratio" σε μία πράξη κτλ. Όταν είχαμε πάει στις αρχές της δεκαετίας του ’90 με τη γυναίκα μου στην Αμερική, η πρώτη συζήτηση που είχαμε ακούσει ήταν πραγματικά πόσο ακριβό είναι το αμερικάνικο σύστημα. Γιατί ήταν τόσο πολύ ακριβό; Γιατί όλοι φτάνανε στο νοσοκομείο, σε όποια κατάσταση κι αν ήταν και γινόντουσαν τα πάντα για όλους. Και με αυτό τον τρόπο ανακαλύψανε ότι μετά από λίγο καιρό δεν θα μπορούσαν να παρέχουν υπηρεσίες σε κανέναν. Άρα θα πρέπει να κάνουν μια σχετική επιλογή το πόσο μπορούν να ξοδέψουν... Ακούγεται λίγο κυνικό - Δεν είναι κυνικό, είναι ανθρώπινο».
Είναι κομματάκι μεγάλη αυτή η δήλωση για να παρερμηνευθεί, εσείς τι λέτε; Μη σας πω πως θα ήταν μάλλον λιγότερο εξοργιστικό ένα απόσπασμα, μια φράση, παρά όλο αυτό το απάνθρωπο κατεβατό. Το επιμύθιο είναι απλό: Καλύτερα να πεθάνουμε όλοι μια ώρα αρχύτερα για να μην κρασάρει το σύστημα, να μην ανακόψουμε την ανάπτυξη.
Α, και προφανώς δεν το ανεβάζω για να σας πω τι να ψηφίσετε, ούτε τα έχω με αυτούς που σκοπεύουν να μην ψηφίσουν, ούτε πια μπορώ να αδικήσω κανέναν που δε βλέπει κανένα φως στο τοπίο που διαμορφώνεται όπως διαμορφώνεται και ψηφίζει ό,τι κι αν ψηφίζει. Είμαστε όλοι απελπισμένοι, Ελπίς has left the building.
Το δε προφίλ αυτό αρνείται πεισματικά να αναλύσει τα μέχρι τώρα εκλογικά αποτελέσματα.
Προτιμώ πλέον να τα συζητώ με τους φίλους μου από κοντά αυτά τα πράγματα.
Θα πω μόνο πως το μήνα που μας πέρασε έζησα από κοντά, για τις ανάγκες δικών μου ανθρώπων, τι συμβαίνει σε δυο κεντρικά νοσοκομεία της χώρας. Μέρα - νύχτα, με εφημερία και χωρίς. Και οι δυο περιπτώσεις ήταν εξαιρετικά σοβαρές. Η κατάσταση στα νοσοκομεία σήμερα δεν περιγράφεται. Υπάρχει μόνο η γενναιότητα των γιατρών και των νοσοκόμων που ρίχνονται κάθε μέρα σε μια, πολύ φοβάμαι, πέρα ως πέρα άνιση μάχη.
Ας ξέρουμε πια για τι μας προετοιμάζουν. Όχι μόνο εδώ, αλλά παντού - απλά εμείς είμαστε οι πλεμπαίοι του Δυτικού κόσμου και μας τσούζει λίγο περισσότερο. Λέγονται άραγε τυχαία τέτοιες κουβέντες σε ένα πρωινάδικο;
Πηγή: Ιάσονας Θηλυκός
