Παριανές υποκειμενικότητες

Στις 20/10 ο πρώην Δήμαρχος Πάρου κ. Κ. Αργουζής, ανακίνησε θέμα για την κατάσταση του Αγροκηπίου Παροικίας: Σημερινές φωτογραφίες από το Αγροκήπιο της Παροικιάς. Εικόνες ντροπής για ένα πολιτισμένο τόπο. Πέρασαν πάνω από 20 χρόνια από τότε που παραχωρήθηκε από το Υπουργείο Γεωργίας η μεγάλη αυτή έκταση των πολλών στρεμμάτων που βρίσκεται στην καρδιά του οικισμού της Παροικιάς. Ξεπερνάμε την ανικανότητα της δημοτικής αρχής που δεν μπόρεσε να αξιοποιήσει και να αναδείξει αυτόν τον σπουδαίο χώρο. Τουλάχιστον δεν θα έπρεπε να φροντίσει να τον διατηρεί καθαρό; Υπάρχει και το ζήτημα της προστασίας της υγείας των περιοίκων. και στην συνέχεια: Και πάλι για το αγροκήπιο της Παροικιάς. Δεν θα αναφερθώ στα σχέδια και τις μελέτες για την αξιοποίηση και την ανάδειξή του. Αυτά έχουν παραπεμφθεί στις δημοτικές καλένδες. Θα αναφερθώ μόνο στον καθαρισμό και τον ευπρεπισμό του χώρου. Αυτό είναι εύκολο να γίνει από τις υπηρεσίες του δήμου. Αλλά είπαμε. Ο δήμος είναι ανήμπορος και γι΄αυτό. Αλλά τότε α

  Να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι Μέσα στα πολλά αρνητικά μας εξέχουσα θέση κατέχει η ροπή   προς τη διαίρεση και τα ρήγματα (βλέπε μνημονιακοί-αντιμνημονιακοί, ισαποστάκηδες και μη, μενουμευρωπαίοι και μη και άλλα ωραία επίθετα με νονό συνήθως την αριστερά που λικβινταρίζει (!) αδιάκοπα. (Λικβινταρισμός τάση διάσπασης).  Τόσο καλά που πάμε στην ανακάλυψη επιθέτων και στην πράξη της διαίρεσης . Για κάθε θέμα που προκύπτει δεν αναζητείται η σύνθεση, αλλά δια μιας σχηματίζονται δύο μέτωπα, οι υπέρ και οι κατά. Σαν να υπάρχουν μόνο δυο πόρτες, το απόλυτο όχι και το απόλυτο ναι, και καμιά ανάμεσα. Απ’ τη μια οι επαγγελλόμενοι τον παράδεισο και απ’ την άλλη οι Βεελζεβούλ (οι άρχοντες των μυγών) της κόλασης. Ανηφόρα ή κατηφόρα, ο ίσιος δρόμος χάθηκε, όπως θα έλεγε και ο κυρ Μέντιος (ο γαϊδουράκος) του γνωστού ανέκδοτου. Αν θα δίναμε ένα δίκιο στην αντιπολίτευση για τη συνεχή και επίμονη άρνηση παντού (όχι σε όλα), η κυβέρνηση όφειλε να ωριμάσει την πολιτική σκέψη αρνούμενη τις απλοποιήσεις

  Η νίκη της επιστήμης Πέρασε μάλλον ο Μεσαίωνας, αλλά έχουμε ακόμα και παντού, όχι μόνο στην Ελλάδα, πολλούς της μαγείας, της αστρολογίας και του ανορθολογισμού και της συνωμοσιολογίας. Τα στατιστικά προκαλούν κατάπληξη, ήρθε όμως η πανδημία να θυμίσει σε όλους μας ότι η επιστήμη έχει των πρώτο λόγο! Γράφει ο Δημήτρης Δημητράκος, καθηγητής της Πολιτικής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών το 2000: «Πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι ένα απίστευτα μεγάλο ποσοστό του αμερικανικού κοινού-γύρω στο 35%-πιστεύει στη μαγεία και στον Σατανά. Και φυσικά η ακμή των ψευδοεπιστημών) αστρολογία, λευκή και μαύρη μαγεία, χειρομαντεία κ.ά.) σε όλες τις χώρες του προηγμένου κόσμου τεκμαίρει, αν μη τι άλλο, την συμβίωση του ανορθολογισμού με τον επιστημονικό ορθολογισμό. Μια φιλοσοφική παράδοση αντιμετώπισε εχθρικά την επιστήμη τον 19 ο αλλά και τον 20 ο αιώνα. Στην παράδοση αυτή εντάσσεται κατά τον καθηγητή η σκέψη των Μπλέϊκ, Χέγκελ, Κίρκεγκωρ, Νίτσε, Μαρκούζε, Χάϊντεγκερ, Ρόσακ. «Η επιτυχημένη πρόβ

Την Παρασκευή 14 Οκτωβρίου πραγματοποιήθηκε σχολική εκδήλωση στο χώρο του πολυγωνικού του Γενικού Λυκείου Πάρου. Η εκδήλωση έγινε, στο πλαίσιο της αξιολόγησης των σχολειών μας, υπό την αιγίδα της Women Act και διοργανώθηκε, σύμφωνα με την αφίσα της, από τη Διευθύντρια του Λυκείου, το Σύλλογο Διδασκόντων, των Μαθητικών Κοινοτήτων και του Συλλόγου Γονέων.  Καταρχάς μας φαίνεται λίγο οξύμωρη η κοινή απόφαση για τη σχολική εκδήλωση με δεδομένη Αυτή την επιστολή της ΕΛΜΕ Πάρου Αντιπάρου  η οποία στάλθηκε στους γονείς το Μάρτη του 2021. Σύμφωνα με αυτά που αναφέρονται στη σελίδα της Women Act στο facebook, “είναι μια μη κερδοσκοπική, μη κομματική οργάνωση με κύριο στόχο την ενδυνάμωση των γυναικών έτσι ώστε να αναπτύξουν πλήρως τις πολιτικές, κοινωνικές, πολιτισμικές, οικονομικές και επιχειρηματικές δυνατότητές τους, συμμετέχοντας ενεργά στη δημόσια σφαίρα. Υποστηρίζουμε ότι όλοι, γυναίκες και άνδρες, έχουν δικαίωμα σε ίσες ευκαιρίες. Για το λόγο αυτό, προωθούμε τις γυναίκες σε θέσεις ηγεσία

Το Σπίτι του Δασκάλου ξεκινάει τη χρονιά με νέο πρόγραμμα: Δευτέρα: Πινγκ-πονγκ 6μμ... Πέμπτη: Μαθήματα παραδοσιακών χορών 7:30μμ  Παρασκευή: Τάνγκο 8:30μμ  Σάββατο: Θεατρικό εργαστήρι εφήβων 12μμ  Για περισσότερες πληροφορίες απευθυνθείτε στη σελίδα. Αν έχετε προτάσεις για νέες δραστηριότητες, είμαστε στη διάθεσή σας. Σας περιμένουμε όλους με μεγάλη χαρά!!!

Μια φωτογραφία, απάντηση σε κάθε ρατσιστή, που λέει «γιατί δεν έμειναν στην πατρίδα τους να πολεμήσουν». Ο πατέρας αυτού του μικρού αγοριού, o Munzir, έχασε το δεξί του πόδι όταν έπεσε βόμβα καθώς περπατούσε μέσα από ένα παζάρι στο Idlib της Συρίας. Ο μικρός Mustafa γεννήθηκε χωρίς κάτω ή άνω άκρα λόγω διαταραχής που προκλήθηκε στην μητέρα του Zeynep από τα φάρμακα που έπρεπε να πάρει ως θεραπευτική αγωγή για τα φονικά αέρια που απελευθερώθηκαν κατά τη διάρκεια του πολέμου στη Συρία. Η φωτογραφία ονομάζεται «Δυσκολίες της Ζωής», και τραβήχτηκε από τον Mehmet Aslan. Πέρυσι, κέρδισε το βραβείο της φωτογραφίας της χρονιάς στα Siena International Photo Awards 2021. Ένα συγκλονιστικό κλικ που μας υπενθυμίζει, ό,τι δεν πρέπει να ξεχάσουμε! Πηγή:  ROSA

…ΚΑΙ Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ! Τελειώνει ο Οκτώβριος και το Εικαστικό Εργαστήρι του Δήμου συνεχίσει να έχει «κατεβασμένα ρολά». Με την τακτική τους κατόρθωσαν μια εστία δημιουργικότητας για παιδιά και ενήλικες αλλά και μαθήματος για τους μαθητές που έδιναν πανελλήνιες εξετάσεις στο σχέδιο, και που λειτουργούσε εδώ και χρόνια, να αποτελεί σήμερα παρελθόν. Οι συνθήκες λειτουργίας, η επιδεικτική άρνηση των υπευθύνων να λύσουν προβλήματα και η χρόνια αδιαφορία τους, οδήγησε το προσωπικό του εργαστηρίου στην απογοήτευση και την άρνηση να συνεχίσουν να προσφέρουν τις πολύτιμες υπηρεσίες τους με αυτούς τους όρους. Το δεύτερο θύμα της πολιτικής τους είναι το Δημοτικό Ωδείο. Δραστηριότητες και παροχές προηγούμενων ετών, με την τακτική τους αποτελούν παρελθόν. Όργανα όπως μπουζούκι, βιολί, πνευστά δεν διδάσκονται πλέον. Χορωδία, μουσικοκινητική δεν υπάρχουν και η φιλαρμονική χωρίς μαέστρο. Βήμα το βήμα απαξιώνουν ότι δημιουργήθηκε τόσα χρόνια με αδιαφορία για την επίλυση προβλημάτ

Σύμφωνα με την αριθμ. 68452/18-10-2022 απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών αναφορικά με τον φετινό εορτασμό της Εθνικής Επετείου της 28ης Οκτωβρίου 1940, σας γνωρίζουμε τα εξής: Η Εθνική Επέτειος της 28ης Οκτωβρίου 1940 θα εορτασθεί και φέτος με ιδιαίτερη λαμπρότητα στα Σχολεία και λοιπά εκπαιδευτικά ιδρύματα, τις Δημόσιες Υπηρεσίες, τα ΝΠΔΔ και τους Οργανισμούς σύμφωνα με τις ισχύουσες υγειονομικές διατάξεις για λόγους δημόσιας υγείας. Παρακαλούνται όλες οι Θρησκευτικές, Αστυνομικές, Λιμενικές και Πολιτικές Αρχές, τα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου και Ιδιωτικού Δικαίου, οι Οργανώσεις, τα Σωματεία και όλοι οι Δημότες και κάτοικοι των Δήμων Πάρου & Αντιπάρου να συμμετάσχουν στον Πανηγυρικό Εορτασμό της Εθνικής Επετείου. Να πραγματοποιηθεί τριήμερος γενικός σημαιοστολισμός από την ογδόη πρωινή ώρα της 26ης Οκτωβρίου ως τη δύση του ηλίου της 28ης Οκτωβρίου 2022 και να φωταγωγηθούν όλα τα Δημόσια, Περιφερειακά, Δημοτικά και Κοινοτικά καταστήματα, καθώς και τα καταστήματα των Ν.Π.Δ.Δ. κα

  Σχολείο και αλλοτρίωση Το βιβλίο του Ιβάν Ίλιτς "Κοινωνία χωρίς σχολεία" ήρθε σε μια εποχή που η γενιά μας μετά τη χούντα πήγαινε στα σχολεία να διδάξει. Δεν ήταν δυνατόν αυτομάτως να αφομοιωθεί μια τέτοια βαθύτατη σκέψη και δεν ήταν εύκολο να χαράξεις δρόμο μέσα στην ελληνική πραγματικότητα, όπου ο συγκεντρωτισμός στην εκπαίδευση είναι απίστευτα ισχυρός και για να χτυπήσεις το κουδούνι στο διάλειμμα πρέπει να πάρεις άδεια απ' τον υπουργό Παιδείας! Οι περισσότεροι από μας μπόρεσαν να τάξουν ένα σκοπό μέσα στις δυσκολίες του συστήματος. Να πορευτούμε έτσι ώστε να διασταλούν τα όρια ελευθερίας. Να μεγαλώσει η διάμετρος του κύκλου. Δεν φαίνεται να καταφέραμε και πολλά πράγματα καθώς συνεχίζονται τα ίδια αδιέξοδα στην εκπαίδευση και οι υπουργοί, όσο σπουδαίοι και να είναι, καταπιάνονται πάντα με τις εξετάσεις και τα συναφή, έχοντας υποβαθμίσει τα σχολεία σε εξεταστικά κέντρα. Θα αρκεστώ σ' αυτά και θα παραθέσω λίγα απ' την κριτική αυτού του σπουδαίου βιβλίου επα

Οι προσπάθειες συγκρότησης ανεξάρτητου δημοτικού συνδυασμού δεν είναι εύκολη υπόθεση. Τα κόμματα έχουν μηχανισμούς που μπορούν να ακυρώσουν τέτοιες προσπάθειες. Σε όλους τους πολιτικούς χώρους υπάρχουν οι «κολλημένοι με την μπάλα» για πολλούς και διαφόρους λόγους. Δεν αναφερόμαστε στους ιδεολόγους, που πιστεύουν σε αρχές και αξίες, αλλά σε όσους έχουν ψυχολογία φιλάθλου ή προσδοκούν προσωπικές διευκολύνσεις ή ταυτίζονται με την οικογενειακή τους παράδοση. Οι συμπολίτες αυτοί πρόθυμα ή κατόπιν κομματικής εντολής στελεχώνουν τα κομματικά ψηφοδέλτια και αποτελούν τη μικρή εικόνα της τοπικής αυτοδιοίκησης που συχνά ακυρώνει τη μεγάλη. Γιατί το ζητούμενο είναι το καλό του τόπου και όχι το συμφέρον του κόμματος ή το ατομικό όφελος. Στις μεγάλες πόλεις της χώρας η κομματική παρέμβαση στις δημοτικές εκλογές είναι απροκάλυπτη. Τα κόμματα μιλούν για αυτοδιοίκηση και εννοούν ετεροδιοίκηση. Ο θεσμός της αυτοδιοίκησης με την αυθεντική ερμηνεία της λέξης μπορεί να πάρει σάρκα και οστά μόνο στους μ