Παριανές υποκειμενικότητες

     Οι πολίτες της Πάρου δεν αρκέστηκαν στις υποσχέσεις καθώς και στους καλοδουλεμένους επικοινωνιακούς λόγους στα μπαλκόνια.   Δεν είναι χειροκροτητές και οπαδοί, αλλά αυστηροί κριτές. Προφανώς   η ικανότητα διοίκησης, η ορθή διαχείριση ιδιαίτερων   καταστάσεων και συνθηκών, η εντιμότητα, η αμεροληψία, η δημιουργικότητα, το όραμα, η πρόθεση, το σχέδιο, η ειλικρίνεια, η αμεσότητα, η δράση και φυσικά ο Άνθρωπος Κώστας Μπιζάς ,   με όλα αυτά τα χαρακτηριστικά κέρδισε την εμπιστοσύνη των κατοίκων της Πάρου, δηλώνοντας ότι θα κάνει ό,τι είναι δυνατό για να αποκτήσει   το νησί μας αυτό που του αξίζει τόσο για τους κατοίκους όσο και για τους επισκέπτες. Θα προσπαθήσει να δώσει λύσεις   στα χρονίζοντα προβλήματα του νησιού σε όλα τα επίπεδα.   Παρουσίασε ένα συγκροτημένο και συνεκτικό πρόγραμμα με χρονοδιαγράμματα, άμεσους αλλά και μακροπρόθεσμους στόχους αλλαγών σε ένα ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων της ζωής μας.·    Ένα   πρόγραμμα που έχει καταρτιστεί με σοβαρό σχεδιασμ

Παλιότερα ένας φίλος πανέξυπνος και χιουμορίστας συνάδελφος σε μια συζήτηση περί συμβιβασμών είχε πει την επίκαιρη ατάκα «Γιώργο μαλάκας είμαι να μη συμβιβαστώ; Με έχεις για μαλάκα;» Όχι ψέλλισα και τον κοίταζα με γουρλωμένα μάτια χωρίς να ξέρω αν πρέπει να συμβιβαστώ με αυτό που άκουγα ή να γελάσω. Αναρωτιέμαι οι συμβιβασμοί, οι συμμαχίες, οι συμφωνίες είναι πρόοδος ή οπισθοδρόμηση σε μια εποχή που τις αποφάσεις τις λαμβάνουν οι επικοινωνιολόγοι, οι αλγόριθμοι και τα business plans καθορίζουν την τύχη μας; Οι πολίτες τι κερδίζουν και τι θυσιάζουν όταν τους συμπεριφέρονται σαν να είναι στατιστικό δεδομένο; Η λογική λέει ότι οι συμβιβασμοί πρέπει να τους αποφέρουν σοβαρό κέρδος. Είμαι εκπαιδευτικός και προσπαθώ λογικά να αναλύσω που χάθηκε το 50% του βιοτικού μου επιπέδου μέσα σε 10-12 χρόνια και πώς να συμβιβαστώ όταν το σύστημα προωθεί την άποψη ότι είμαστε «οι τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας». Οι τελευταίοι κλάδοι του δημοσίου που έχουν μισοπουληθεί είναι η παιδεία και το νερό. Η πρω

 

       Στην τελική ευθεία λοιπόν οι δημοτικές εκλογές.......   Ομιλίες, κινητικότητα, συζητήσεις, αντιπαραθέσεις, προβληματισμός.   Και πάντα η ίδια γνωστή τακτική που χαρακτηρίζει τις εκλογές και “διαιρεί” τους πολίτες…   Κάποιοι υποψήφιοι κατηγορούν τους άλλους υποψηφίους, για το τι θεωρούν ότι δεν έκαναν ή και δεν θα κάνουν! ……… ενώ ο κόσμος περιμένει να ακούσει τι θα κάνουν οι ίδιοι.     Προσωπικά επειδή με απογοητεύουν αυτές οι τακτικές αποχωρώ από αυτές τις ομιλίες.     Στερούνται αξιοπρέπειας και υποβαθμίζουν την κριτική μου σκέψη και αντίληψη.   Από την άλλη … οι ζωντανές τοποθετήσεις, όπου διατυπώνονται τα σχέδια, το πρόγραμμα, η πρόθεση ! Και μάλιστα χωρίς να διαβάλλουν κανέναν για να σταθούν όρθιοι.     Και εκεί λοιπόν λέμε ΝΑΙ! Λέμε ΝΑΙ σε μια Πάρο με Ευθύνη και Ενότητα! Λέμε ΝΑΙ σε εκπροσώπους που επιτρέπουμε με την ψήφο μας να χαράξουν το μέλλον του νησιού! Να ακουμπήσουν τις ζωές μας.     …Και έχουμε και τα social που πολλές φορές κατευθύνο

  Η πλημμελής πληροφόρηση οδηγεί σε στρεβλά συμπεράσματα.   Άσχετα με το τι πιστεύεται γενικότερα για τους ιδιώτες επιχειρηματίες, πάντοτε υπάρχουν διαφορές μεταξύ αυτών περί του πως εφαρμόζουν το πρόγραμμά τους υπέρ ή κατά των εργαζομένων και προς όφελος ή ζημία των πολιτών.   Δεν ενστερνίζομαι την άποψη ότι οι ιδιώτες ανήκουν απαραίτητα σε συγκεκριμένες πολιτικές πτέρυγες. Αν σκεφτεί κανείς ότι στην Ελλάδα υπάρχουν περί τις 300.000    https://www.taxheaven.gr/news/33224/h-aktinografia-twn-ergazomenwn-sthn-ellada-poses-einai-oi-amoibes-se-poio-tomea-ergazontai-oi-perissoteroi επιχειρήσεις, γίνεται αντιληπτό ότι οι περισσότεροι Έλληνες εργαζόμενοι εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα.   Είναι παρωχημένη πλέον η άποψη ότι οι ιδιώτες είναι συντηρητικοί, δεξιοί και σκληροπυρηνικοί στη Διοίκηση.   Υπάρχουν πολλοί προοδευτικοί επιχειρηματίες που ανήκουν σε όλους τους πολιτικούς χώρους και διοικούν δημοκρατικά τις επιχειρήσεις τους. Το “καινούριο” επιτυχημ

Πρόσφατα τέθηκαν κάποια ερωτήματα προς το εκλογικό Σώμα τα οποία, κατά τον συντάκτη τους, είναι ρητορικά και μάλιστα ως τέτοια θα απαντηθούν (;) τις επόμενες Κυριακές από τις κάλπες. Τα ερωτήματα που έθεσε ο εμπειρότατος και συμπαθέστατος «εκλογομάγειρας», κατά την άποψή μου, δεν είναι καθόλου ρητορικά και θα προσπαθήσω με την υποκειμενική μου πένα να τα απαντήσω «αντικειμενικά» (επειδή κάποιοι γελούν και κάποιοι άλλοι ξεκαρδίζονται, έβαλα την προηγούμενη λέξη σε εισαγωγικά). Πάμε σε κάποιες μικρές τοποθετήσεις του συντάκτη, στα ερωτήματα και βέβαια στις απαντήσεις: Τοποθέτηση Α: Στις δημοτικές εκλογές του ΄19 δημιουργήθηκε μια μεγάλη συσπείρωση με αίτημα την απομάκρυνση Κωβαίου από τη διοίκηση του δήμου μας. Στηρίξαμε τότε το πρόσωπο του Κώστα Ροκονίδα, ως το πλέον κατάλληλο γι’ αυτήν την προσπάθεια. Φτάσαμε στην πηγή, αλλά νερό δεν ήπιαμε. Έφταιξε το γαρύφαλλο; Δεν είναι δυνατόν, φίλτατε, στους τωρινούς καιρούς να ισχυριζόμαστε ότι ένα λουλούδι καθοδηγεί ώριμους και συν

Πέθανε σε ηλικία 90 ετών η μεγάλη κυρία του ελληνικού κινηματογράφου Μαίρη Χρονοπούλου, η οποία τις τελευταίες ημέρες νοσηλευόταν στον “Ευαγγελισμό” βαριά τραυματισμένη μετά από πτώση στο σπίτι της. Η σπουδαία ηθοποιός είχε αγαπηθεί από το κοινό μέσα από εμβληματικούς ρόλους που θα μείνουν για πάντα στη συλλογική συνείδηση όλων μας. Το ερμηνευτικό της ταλέντο κινήθηκε σε μια μεγάλη γκάμα από την κωμωδία, το μιούζικαλ, το δράμα στον παλιό και τον νεότερο κινηματογράφο ενώ συνεργάστηκε με τα μεγαλύτερα ονόματα παραγωγών, σκηνοθετών και ηθοποιών. Τις δεκαετίες του 1960 και 1970 ξεχώρισε ως μία από τις πιο δημοφιλείς και σημαντικές Ελληνίδες ηθοποιούς, συνέχισε όμως την καριέρα της και αργότερα, με πιο σημαντικούς σταθμούς τη συμμετοχή της σε ταινίες του Θόδωρου Αγγελόπουλου και του Κώστα Βρεττάκου. Η Μαίρη Χρονοπούλου γεννήθηκε το 1933 και μεγάλωσε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από τη σχολή του Εθνικού Θεάτρου, στο οποίο εμφανίστηκε στις ομάδες του χορού, σε αρχαία δράματα. Το 1957 άρχισε να συν

Γράφει ο  Giorgos Kyriazis Πριν πολλά χρόνια, χειμώνας ήταν, ήμουν έξω από τον Αρχίλοχο στο διάλειμμα μιας ταινίας τότε που οι άνθρωποι κάπνιζαν, έπιναν και φλέρταραν, δεν τα συσχετίζω. Φορούσα ένα μάλλινο ζεστό παλτό ανοιχτόχρωμο. Απέναντι μου στεκόταν ο Κώστας Γουζέλης φορώντας ένα ωραιότερο σκουρόχρωμο παλτό. Πιάσαμε μια μικρή κουβέντα και μου έβαλε στο μυαλό την εξής ατάκα: «το παλτό δεν είναι ρούχο είναι σπίτι Γιώργο, σπίτι». Που το πάω; Ποιά είναι τα σπίτια μας σε αυτήν την παλιοζωή; Μάλλον είναι λίγα σαν τους μεγάλους έρωτες. Όταν αισθάνομαι πολύ έντονα, σταθερά, χωρίς να χάνω τον εαυτό μου, την προσωπικότητά μου, εκεί που καταθέτω την πραμάτεια μου με ειλικρίνεια χωρίς να περιμένω ρέστα, εκεί που είμαι αθέατος και όλοι με βλέπουν. Η αφοσίωση σε κάτι είναι ένα σπίτι, οι άνθρωποί μας, οι ρίζες μας, εκεί που αναπαύεσαι ή δραστηριοποιείσαι, που βρίσκεις θεραπεία και μοιράζεσαι αγάπη. Μπορεί στα στενά αλλά και στα απέραντα, στις τέχνες, στη θρησκεία, στον εαυτό μας και σίγουρα στο σ

Στις προηγούμενες δημοτικές εκλογές του 2019 , υποστηρικτής της Λαϊκής Συσπείρωσης , προκειμένου να «προτρέψει» τους πολίτες να ψηφίσουν τον Κώστα Ροκονίδα , χρησιμοποιούσε το παρακάτω πειστικότατο επιχείρημα: Όταν αντιμετωπίζεις κάποιο πρόβλημα και χρειάζεσαι γιατρό , θα προσπαθήσεις να βρεις τον καλύτερο , χωρίς να σε νοιάζει αν αυτός είναι δεξιός , κεντρώος ή αριστερός . Και ο καλύτερος φυσικά και τότε , ήταν ο Ροκονίδας. Πριν από λίγες μέρες , σε μία συγκέντρωση στην Παροικιά , ένας άλλος υποστηρικτής , ανέφερε αυτό που είχε πει ένας κινέζος σοφός ηγέτης: Δεν έχει σημασία τι χρώμα θα είναι ο γάτος , αρκεί να πιάνει ποντίκια. Εμείς λοιπόν έχουμε σήμερα τρείς γάτους. Μόνο ο ένας πιάνει ποντίκια. Σύμφωνα με την «Αριστοτελική» λογική τα πράγματα είναι απλά. Ή θα βγάλουμε τον «κόκκινο» γάτο , ή θα μάθουμε να ζούμε με τα ποντίκια. Τόσο απλά !!! ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ  

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ για τις ενέργειες του Δήμου Πάρου για την ευζωία των αδέσποτων Ο Δήμος Πάρου δίνει πολύ μεγάλη σημασία στο ζήτημα της υγείας και φροντίδας των αδέσποτων ζώων συντροφιάς και είναι γενικά ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένος σε θέματα που αφορούν την προστασία και ευζωία όλων των ζώων που ζουν μαζί μας στο νησί της Πάρου. Από την ανάληψη των καθηκόντων της μέχρι σήμερα, το ποσό για την ευζωία, την περίθαλψη και την παροχή κτηνιατρικών υπηρεσιών στα αδέσποτα ζώα έχει πολλαπλασιαστεί. Το ετήσιο πρόγραμμα αδέσποτων ζώων περιλαμβάνει κτηνιατρικές υπηρεσίες όπως ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, στείρωση, εμβολιασμό, ηλεκτρονική σήμανση κ.α. με προϋπολογισμένες δαπάνες τα τελευταία χρόνια να κυμαίνονται γύρω στις 37.000 €, ενώ όταν παραλάβαμε την Δημαρχία το αντίστοιχο ποσό ήταν μόλις 13.000 €. Παράλληλα όμως κάθε χρόνο διαθέτουμε ένα επιπλέον ποσό για την προμήθεια φαρμάκων και ζωοτροφών, εξοπλισμού και αναλωσίμων υλικών όπως κλουβιών μεταφορών, σκυλόσπιτων, ποτίστρες, ταΐστρες, σ