Παριανές υποκειμενικότητες

Η Νένα Βενετσάνου στηρίζει το κάλεσμα σε συγκέντρωση μπροστά στη Βρεταννική Πρεσβεία στην Αθήνα το Σάββατο 8 Οκτώβρη 2022 στις 2μμ και το συνυπογράφει. Θερμές ευχαριστίες! Παρακάτω δήλωσή της που είχε στείλει στην Πρωτοβουλία GREECE FOR ASSANGE τον περασμένο Δεκέμβρη στο πλαίσιο διαδικτυακής συνάντησης. ΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΝΕΝΑΣ ΒΕΝΕΤΣΑΝΟΥ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΤΖΟΥΛΙΑΝ ΑΣΑΝΖ. Προς την Ομάδα στήριξης του Τζούλιαν Ασσάνζ. Είναι πολύ σπουδαίο αυτό που κάνετε και στέλνω τα χαιρετίσματα σε όλους όσους θέλουν να εξελιχθεί η υπόθεση Ασσάνζ υπέρ του. Η προσπάθεια αυτή θα αναβαθμίσει την ίδια τη δικαιοσύνη στα μάτια του κόσμου. Μεγάλος ο αγώνας του και ιερός όχι μόνο για την ελευθερία έκφρασης, αλλά και για την έννοια της ελευθερίας η οποία καταστρατηγείται ως ηθική αξία από μια ελίτ, στην πολυστέναχτη σημερινή εποχή. Ο δεσποτισμός και το μένος αυτής της ελίτ ενάντια στον Ασσάνζ είναι εμφανής. Η ελίτ αυτή, αντιπαθεί τα κοινωνικά δίκτυα, όπως αντιπαθεί και όσους δεν ελέγχει. Ο Ασσάνζ όμως λειτούργησε με αίσθημα δικα

Της Μαίρης Καιρίδη * Λίγες ώρες μετά την απονομή του Νόμπελ Λογοτεχνίας 2022 έχει ήδη ανοίξει η χρήσιμη και γόνιμη συζήτηση για το κατά πόσο άξιζε το βραβείο η φετινή τιμώμενη συγγραφέας. Το άξιζε. [Ένας διάλογος] Ο δημοσιογράφος και διευθυντής του Books’ Journal, Ηλίας Κανέλλης, έγραψε ένα πρώτο σχόλιο με τον τίτλο «Το Νόμπελ Λογοτεχνίας στην Αννί Ερνό: αποφεύγοντας την πραγματικότητα» ( https://booksjournal.gr/gnomes/4020-to-nompel-logotexnias-stin-anni-erno-apofeygontas-tin-pragmatikotita ). Για την επιλογή της Σουηδικής Ακαδημίας, σχολιάζει ότι πρόκειται για «[μ]ια λογοτεχνία που παράγεται στην ασφαλή μεριά της ζωής, εκεί όπου τα πραγματικά προβλήματα και τα πραγματικά θέματα δεν απασχολούν - και αντ' αυτών ένας τύπος δυτικού ψευτοριζοσπαστισμού ασχολείται με θέματα ταυτότητας, έμφυλων σχέσεων αλλά και ζητήματα της μορφής των αφηγήσεων.» Αντί των σοβαρών θεμάτων που απασχολούν τον πλανήτη, ο Κανέλλης θεωρεί ότι «η επιτροπή του Νόμπελ λογοτεχνίας προκρίνει τις γλωσσικές ασκήσεις

Το Μέτωπο Ευρωπαϊκής Ρεαλιστικής Ανυπακοής (ΜΕΡΑ25) ιδρύθηκε στις 26 Μαρτίου 2018, από τον πρώην υπουργό Οικονομικών, Γιάννη Βαρουφάκη. Στις ευρωεκλογές του 2019, το κόμμα έλαβε ποσοστό της τάξεως του 2,99% και δεν κατάφερε για λίγες ψήφους να εκλέξει ευρωβουλευτή.

  Έχουν οι παππούδες ακόμα ‘Ολοι για τη χώρα του γέλιου αποπλεύσαμε κάποτε με βαρύ οπλισμό τη στέρηση και τη θλίψη εκείνων των καιρών της σκοτεινιάς. Μάθαμε ν’ αντέχουμε και να κωπηλατούμε στα δύσκολα, βαδίσαμε στ’ αγκάθια και τα πόδια μας σκλήρυναν. Κάποια στιγμή πιστέψαμε ότι βρήκαμε καλό λιμάνι, μάλλον ήταν όνειρο, οφθαλμαπάτη, παγίδα κι επιστρέψαμε πάλι πίσω στα ίδια, με την ωδύνη να βλέπουμε τα παιδιά μας να συνεχίζουν ένα αμφίβολο δρόμο χωρίς καμιά σιγουριά να βρουν εκείνο που έπρεπε εμείς να τους εξασφαλίσουμε μετά τις περιπέτειες και τα βάσανα. Αυτό που τώρα με εντυπωσιάζει είναι που η νεολαία μας ζαλισμένη απ’ τους χορούς και τη μουσική και τα ξενύχτια δεν έχει πάρει χαμπάρι τι καιρός ανατέλλει, πώς έχουν γίνει οι άνθρωποι, τι αέρηδες φυσούν στα πελάγη. Αυτό που με προβληματίζει είναι πόσο απληροφόρητα και καλομαθημένα είναι τα παιδιά και πώς θα τα καταφέρουν να κρατήσουν στο χρόνο αυτή την ιδέα της καλοζωίας και του γλεντιού. Αν εμείς διασχίσαμε εκτάσεις και ερήμους μέσα

16 γυναίκες, προσφύγισσες νεκρές Ούτε «εισβολείς», ούτε «απειλή», ούτε «παράτυπες», ούτε κανένας άλλος προσδιορισμός απανθρωποίησης που σκόπιμα επιλέγει η εξουσία για να νομιμοποιήσει τη θανατοπολιτική Ήταν 16 γυναίκες που αναγκάστηκαν να ακολουθήσουν τον άγριο δρόμο της προσφυγιάς για να διεκδικήσουν ένα δικαίωμα στη ζωή, την ασφάλεια, την ειρήνη και την ελευθερία. Κι έγιναν θύματα του διαρκούς ρατσιστικού εγκλήματος που διεξάγεται στα σύνορα. Δεκάδες ακόμα άτομα που αγνοούνται στα δύο νυχτερινά ναυάγια. Όχι μια γρήγορη υποσημείωση στην ειδησεογραφία της ημέρας, όχι ρουτινοποίηση της φρίκης, όχι σταδιακή κανονικοποίηση της βαρβαρότητας. Δάκρυα, λύπη και θυμός για τις νεκρές/ου Πηγή; FB, Μαρία Λούκα

  Μια από τις διαμονές του Νίκου Καζαντζάκη, όταν βρισκόταν στην Ελλάδα, ήταν και η Αίγινα. Αρχικά σε σπίτι φίλων, αργότερα σε δικό του –κοντά μια δεκαπενταετία, από το 1931 και μετά, αλλά κι εκεί με διακοπές, λόγω των ταξιδιών του,

 

Το ζήτημα της ευθανασίας είναι ένα πολύ δύσκολο θέμα, που πολλοί γατογονείς συναντούν κάποια στιγμή μπροστά τους. Πολλοί με ρωτάτε ποια είναι η γνώμη μου περί του θέματος, αλλά σας έχω πει πάρα πολλές φορές ότι δεν έχω ιδιαίτερες απόψεις για τα περισσότερα πράγματα, παρά μόνο για τα πολύ πρακτικά  Έτσι και για το θέμα της ευθανασίας (όπως και για το θέμα της στείρωσης – διαβάστε το σχετικό άρθρο μου ΕΔΩ ) δεν έχω εκ των προτέρων ιδέες να σας πω! Τούτο το θέμα το γράφω με αφορμή ένα χτεσινό περιστατικό, στα κοινωνικά δίκτυα όπου έκανα αναφορά για τον Γκριζούλη, ένα αδεσποτάκο που έχει λευχαιμία και έιτζ, οπότε και ένας κύριος μου είπε “Γιατί το ταλαιπωρείτε το γατάκι”, εννοώντας ότι θα ήταν καλύτερη λύση η ευθανασία, αντί να το φροντίζουμε, όταν μάλιστα δεν υπάρχει ολοκληρωτική θεραπεία για αυτές τις ασθένειες.. .. δεν με θυμωσε καθολου η πρότασή του, η περίπτωση της ευθανασίας είναι για μένα μια περίπτωση εξετάσιμη.. όταν ο Τσάρλι έφτασε λίγο πριν το τέλος με τη λοιμώδη περιτονίτιδα δε

"Λες έχω αμπέλια και χωράφια και σπίτια και γης. Κουράδες έχεις. Κανένας άνθρωπος δεν έχει γη. Η γης έχει εμάς και σπάει κέφι μαζί μας, άσε που την ενοχλάμε κάθε λίγο σαν κοτόψειρες. Δύναμη; Μπούρδες. Ίδρωσες να κάνεις μια πολυκατοικία 46 διαμερίσματα και πλακώνει ένας σεισμός και στην κάνει λιάδα. Πήρες παρασήματα και χειροκροτήματα και ζήτω και έρχεται αδερφάκι μου ένα τόσο δα μικρόβιο από συνάχι και σε κάνει μια πτωματάρα χωρίς να το καταλάβεις. Έβαλες παρά στην μπάντα και διέταξες κόσμο κάντε έτσι ρε μερμήγκια ασήμαντα, και σε πιάνει ένα κόψιμο και είσαι ρεζίλης στη λεκάνη του καμπινέ. Κάνεις το δυνατό κι έτσι και πιάσει μια παγωνιά τρέμεις σαν παλιόσκυλο και από την άλλη μεριά, μια μολόχα, ένα χορταράκι ασήμαντο, κάθεται όλη νύχτα και τρώει τους αέρηδες και το χιονιά και το πρωί είναι φρέσκο και δεν τού γινε τίποτα. Πούν’ η δύναμή σου ρε φιόγκο κάτου από τούτο εδώ το Σύμπαν που μας πλακώνει με το βάρος του; Πούναι τα μεγαλεία σου και το τουπέ σου; Μια ανάποδη να πάρουνε τα πρ

Στους Αλέν Ασπέ, Τζον Κλόζερ και Άντον Τσάιλινγκερ το φετινό βραβείο Νόμπελ Φυσικής - Ο Αλέν Ασπέ καλεί τη διεθνή επιστημονική κοινότητα να παραμείνει ενωμένη απέναντι στην άνοδο του «εθνικισμού» στον κόσμο Με το βραβείο Νόμπελ Φυσικής 2022 τιμήθηκαν σήμερα ο Γάλλος Αλέν Ασπέ (Alain Aspect), ο Αμερικανός Τζον Κλόζερ (John Clauser) και ο Αυστριακός Άντον Τσάιλινγκερ (Anton Zeilinger).