Παριανές υποκειμενικότητες

    Του Γιώργου Κυριαζή Όσες τρίχες δεν αφαιρούνται σχολαστικά από το σώμα, ως ένδειξη πολιτισμικής αποστροφής προς το παρελθόν του μύκητα, του αμφίβιου, του πιθήκου που έγινε άνθρωπος, καταφέρνουν να επιβιώσουν και να επιτελέσουν το έργο της φύσης μέχρι τα γεράματα όπου και σιγά σιγά εγκαταλείπουν το κορμί. Μερικές ύστερες τρίχες αντριεύουν και θεριεύουν ανεπιθύμητες, σε ένα ρόλο αντιφατικό με τα χνούδια και ενημερώνουν για την αλλαγή διεύθυνσης των ορμονών του υποκειμένου. Οι τρίχες είναι υποτιμημένο όργανο του σώματος λειτουργούν όπως το δάσος για το κλίμα. Τα φύλα απομακρύνουν την τριχοφυΐα επιθετικά και την ισορροπία του κλίματος στο σώμα αναλαμβάνουν άλλα μέσα όπως το νερό και το σαπούνι, ο ρουχισμός, η τεχνολογία κτλ.  Όταν θέλουμε να υποτιμήσουμε, να απαξιώσουμε ή να τονίσουμε κάτι λέμε, «τρίχες», έκανε την τρίχα τριχιά, η ζωή του κρέμεται από μια τρίχα, μάλλιασε η γλώσσα μου ή «μαλλιαρή» που αποκαλούσαν τη δημοτική γλώσσα κτλ. Οι τρίχες παλιότερα ήταν σημαντικό χ...

Η Λαϊκή Συσπείρωση Πάρου διαχρονικά και σταθερά εκφράζει την αντίθεσή της στις μεγάλες στρατηγικές επενδύσεις τύπου ΕΣΧΑΣΕ και συναφή ειδικά χωροταξικά σχέδια, που αλλοιώνουν τον χαρακτήρα και την κλίμακα του νησιού.  Πριν από έναν χρόνο με πρωτοβουλία του αειμνήστου Κώστα Ροκονίδα καταθέσαμε πρόταση στο Δημοτικό Συμβούλιο για την απαγόρευση κατασκευής μεγάλων ξενοδοχειακών μονάδων έως την έκδοση του ΦΕΚ για το νέο Τοπικό Πολεοδομικό Σχέδιο.  Δυστυχώς, η πρότασή μας υπερψηφίστηκε μόνο από τη δική μας παράταξη, με αποτέλεσμα να απορριφθεί.  Σήμερα βρισκόμαστε εν αναμονή της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας για την έγκριση μίας τέτοιας μεγάλης μονάδας.  Υπενθυμίζουμε ότι η ευθύνη για αυτή την κατάσταση ανήκει στην κυβέρνηση και την κεντρική διοίκηση, που με ειδικά χωροταξικά σχέδια παρακάμπτουν τις τοπικές διοικήσεις και κοινωνίες.  Καλούμε τον δήμαρχο και τη δημοτική αρχή να εξετάσουν τη νομική εκπροσώπηση του Δήμου Πάρου στο Συμβούλιο της Επικρατείας, προ...

Από δημοσιεύματα του Τύπου ενημερωθήκαμε πως στο Συμβούλιο της Επικρατείας έχει αποσταλεί για νομοπαρασκευαστική επεξεργασία σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος για την έγκριση Ειδικού Πολεοδομικού Σχεδίου (ΕΠΣ) σε έκταση 328 στρεμμάτων στην περιοχή Κολυμπήθρες της Νάουσας Πάρου. Το ΕΠΣ προβλέπει την κατασκευή στην έκταση αυτή κατοικιών, τουριστικών καταλυμάτων, κατασκήνωσης πολυτελούς διαβίωσης και άλλων συναφών υποδομών. Παλαιότερες εκδοχές του ΕΠΣ είχαν υποβληθεί το 2017 και το 2018 και τότε είχε ζητηθεί η γνωμοδότηση του Δήμου Πάρου. Η γνωμοδότηση του Δήμου και της Κοινότητας Νάουσας ήταν αρνητική επί του σχεδίου του 2017 αλλά θετική κατά πλειοψηφία επί του αναθεωρημένου σχεδίου του 2018.  Το ΕΠΣ του 2018 και η συνοδευτική Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) τέθηκαν σε δημόσια διαβούλευση το καλοκαίρι του 2022. Μετά την έγκρισή του από το ΥΠΕΝ απεστάλη στο Συμβούλιο της Επικρατείας για επεξεργασία σχετικό σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος. Το ΣτΕ με το υπ’ αριθμόν 109/202...

Ο Δήμος Πάρου ενημερώνει ότι τη Δευτέρα 18 Αυγούστου 2025, συζητήθηκε ενώπιον του Β΄ Θερινού Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας η αίτηση για την αναστολή εκτέλεσης του έργου «Πράσινο Σημείο» στη Νάουσα Πάρου. Το έργο Κατασκευή Πράσινων Σημείων Δήμου Πάρου" χρηματοδοτείται από πιστώσεις του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων και συγχρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΤΠΑ). Κατά τη διαδικασία στο ΣτΕ, τον Δήμο Πάρου εκπροσώπησαν:  ο Αντιδήμαρχος Καθαριότητας κ. Χριστόδουλος Μαούνης,  ο νομικός σύμβουλος του Δήμου κ. Κωνσταντίνος Φιφλής και  ο Προϊστάμενος της Διεύθυνσης Πολεοδομικού Σχεδιασμού, Περιβάλλοντος και Ποιότητας Ζωής κ. Ιωάννης Ραγκούσης. Ο Αντιδήμαρχος Καθαριότητας του Δήμου Πάρου κ. Χριστόδουλος Μαούνης δήλωσε σχετικά: «Η κατασκευή των Πράσινων Σημείων αποτελεί σημαντικό έργο υποδομής για την Πάρο, με στόχο ένα πιο βιώσιμο, υπεύθυνο και σύγχρονο μοντέλο διαχείρισης αποβλήτων. Στο Συμβούλιο της Επικρατείας υπερασπιστήκαμε το δικαίωμα της Πάρου ...

Του Γιώργου Κυριαζή Ηλεκτρικός, γλυκός, πηχτός κάλυπτε τη μαυρίλα της ζωής με το γάλα και την πικρίλα της με τη ζάχαρη της νεανικής αθωότητας.  Παγάκια και μωσαϊκό. Δεν πινόταν σκέτος όπως δεν περνάει η «ζωή πικρή και άχαρη». Οι λέξεις είχαν θάρρος και αισιοδοξία, χωρίς ανάγκη, κύλαγαν στην κατηφόρα του άγνωστου χωρίς φόβο με χαρά πηγαία, γκρεμίζονταν τα τείχη της μοναξιάς με τον έρωτα και τη φιλία. Η μέρα επανάσταση και νίκη, ο Ίκαρος πετούσε ανυποψίαστος και κάθε έρωτας ήταν μια μικρή αιωνιότητα. Τη φωτιά πυροδοτούσαν οι σπουδές, η ελευθεριότητα, η μουσική, οι ιδέες, ο αθλητισμός και τα υπέροχα λάθη. Η δουλειά ήταν επιλογή ανεξαρτησίας και το χρήμα επιπόλαιο. Ο χρόνος κοιμόταν και ξύπναγε με έναν φραπέ στο χέρι. Το ποτάμι έφτανε στη θάλασσα πιο καθαρό, όλο και περισσότεροι άνθρωποι καθάριζαν από τα παπούτσια τους τις λάσπες. Το σκοτάδι ήταν φωτεινότερο, το μέλλον ερχόταν καταπάνω μας καλύτερο ή έτσι νομίζαμε. Το ζευγαρωμένο χειροκίνητο πλαστικό σέικερ του φραπέ γινόταν ισάξιο στη...

Αγαπητοί συμπολίτες και επισκέπτες του νησιού μας, Με ιδιαίτερη συγκίνηση και βαθιά πίστη προσεγγίζουμε και φέτος τον εορτασμό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, της μεγάλης Θεομητορικής εορτής της Ορθοδοξίας μας. Η Πάρος τιμά με ευλάβεια τη χάρη της Παναγίας της Εκατονταπυλιανής, του Ιερού αυτού Προσκυνήματος που αποτελεί πνευματικό φάρο για ολόκληρο το Αιγαίο. Ο πάνσεπτος παλαιοχριστιανικός Ιερός Ναός της Παναγίας της Εκατονταπυλιανής, στην καρδιά της Παροικίας, είναι ένας από τους αρχαιότερους και καλύτερα διατηρημένους χριστιανικούς ναούς στην Ελλάδα. Δεν είναι απλώς ένα απαράμιλλης τέχνης αρχιτεκτονικό μνημείο. Είναι ένα μοναδικό θρησκευτικό μνημείο που αποτελεί ζωντανό σύμβολο πίστης, ιστορίας και πολιτισμού. Οι έρευνες του αείμνηστου καθηγητή και ακαδημαϊκού Αναστασίου Ορλάνδου επικύρωσαν τις παραδόσεις, σύμφωνα με τις οποίες κτήτορες του ναού υπήρξαν οι Άγιοι Κωνσταντίνος και Ελένη. Ο ναός αποτέλεσε εκπλήρωση τάματος της Αγίας Ελένης στην Παναγία, καθώς ταξίδευε προς τα...

 

Του Γιώργου Κυριαζή Συχνά, θα έλεγα πολύ συχνά, μπλέκω σαν παρατηρητής σε φέικ καταστάσεις. Δεν τις επιζητώ ούτε τις έχω ανάγκη, όμως συμβαίνει μάλλον επειδή ανακατεύομαι. Παράδειγμα το κείμενο που γράφεται από μορφωμένους γραφιάδες και αφορά την παρουσίαση κάποιας θεατρικής παράστασης, έκθεσης καλλιτεχνικής φύσης, μιας προσωπικότητας, ενός βιβλίου κτλ, είναι πολλές φορές ανώτερης αξίας από αυτό που αναλύεται και εκθειάζεται με σπουδαία λόγια. Τα νοήματα είναι περίπλοκα να τα ακολουθήσεις απνευστί και πρέπει να επαναλάβεις την ανάγνωση για να πειθαρχήσουν οι λέξεις, να συγκεντρωθούν τα σημεία στίξης και να αντιληφθείς πως προσπαθεί να παραμυθιάσει τον αναγνώστη ο συγγραφέας του άρθρου, της μελέτης ή της παρουσίασης με σκοπό να πουληθεί το προϊόν, η ιδέα ή να ικανοποιηθεί απλά η ματαιοδοξία αλλήλων. Οι παγίδες δεν κρύβονται στην απλότητα και την αμεσότητα, που απουσιάζουν, αλλά σε κούφιες διανοουμενίστικες εκφράσεις και στην παραγωγή άκυρων συναισθημάτων που αφαιρώντας τα δεν θα λείψουν...

Του Γιώργου Κυριαζή Η ανθρώπινη ανοησία οχυρώνεται, στο δάσος των απόψεων, στην αφασία του εγωισμού, στην παραπλάνηση και την άγνοια. Είναι παράλογο η λογική να χρησιμοποιεί το παράλογο για να ηττηθεί με σκοπό να επικρατήσει το παράλογο.  Περίεργες εποχές με τις μάζες να αλληθωρίζουν προς την τρέλα του ολοκληρωτισμού εκεί που οι επαγγελματίες σερβίρουν σάπια τροφή. Ο φόβος, η απόγνωση, η συναισθηματική βύθιση στην αμφιβολία, ο λαϊκισμός, η πίστη σε μπαγιάτικες ιδέες και σε ξεπερασμένες ηγεσίες προετοίμασαν την επιδημία της παράνοιας που επικρατεί. -Καλημέρα γιατρέ, ένα ραντεβού για εξέταση θα ήθελα. -Ναι την επόμενη εβδομάδα την Πέμπτη είναι εντάξει; Στις 12; -Ναι, θα είμαι εκεί. -Αν αλλάξει κάτι να με ειδοποιήσετε. -Βεβαίως, ευχαριστώ πολύ. «Μια τυπική συζήτηση, ένα ραντεβού, μια εξέταση στην Πάρο» -Τι οφείλω γιατρέ; -Είναι.. 90 ευρώ.   Πόσο αξίζει ένα ήρεμο απογευματινό μπάνιο; Ένας πρωινός καφές, ένας στίχος, η αίσθηση εμπιστοσύνης, η μοναξιά του έρωτα, ένα σημαντικό βιβλίο...

  Ήρθα φέτος στην Πάρο, στο νησί καταγωγής μου, με χαρά και λαχτάρα, όπως κάθε καλοκαίρι. Είναι το δικό μας καταφύγιο, ο τόπος που έχω συνδέσει με τις πιο ανέμελες στιγμές της παιδικής μου ηλικίας. Και φέτος όμως, όπως κάθε χρόνο, ένιωσα ότι  αυτό το νησί δεν μπορεί πια να «αναπνεύσει» . Και δεν μιλάω μεταφορικά. Βρισκόμαστε σχεδόν καθημερινά μέσα στο αυτοκίνητο, εγώ και τα παιδιά μου, κατεβαίνοντας από τον περιφερειακό για να κατευθυνθούμε από τον νότιο τμήμα του νησιού προς την Παροικιά. Η απόσταση που έχουμε μπροστά μας δεν ξεπερνά τα 3 χιλιόμετρα. Κι όμως, χρειάζεται παραπάνω από μία ολόκληρη ώρα για να φτάσουμε στον προορισμό μας. Εκείνες τις στιγμές, το μόνο που σκέφτομαι είναι: κι αν είχαμε κάποιον άρρωστο μέσα στο αυτοκίνητο; Κι αν ένα παιδί βιώνε κρίση αλλεργίας ή κάποιος υπέστη έμφραγμα; Πώς θα φτάναμε στο Κέντρο Υγείας; Η απάντηση είναι απλή και τρομακτική: Δε θα φτάναμε. Ο περιφερ...