Παριανές υποκειμενικότητες

Διονύσης Δρόσος* Σήμερα είναι το τελευταίο μου μάθημα στο Πανεπιστήμιο. Δεν κατάλαβα πότε πρόλαβα και γέρασα. Αισθάνομαι πως άρχισα χθες. Φεύγω γεμάτος αγάπη από έναν χώρο τόσο ζωντανό και δημιουργικό, που μισήθηκε όμως και συκοφαντήθηκε τόσο από τις κυβερνήσεις των μεγάλων συμφερόντων, αλλά κυρίως και από το ίδιο το καθηγητικό κατεστημένο.

"Είμαι 89. Η ζωή μου έχει τελειώσει. Θα ζήσω 1,2,3 χρόνια ακόμη. Το δεύτερο μισό της ζωής ήταν πιο σημαντικό. Κανείς δεν με είπε χαρισματικό στο πρώτο μισό. Με λένε τώρα.

  Για πάνω από 60 χρόνια, ο Κεν Λόουτς χρησιμοποιεί τον κινηματογράφο για να αποτυπώσει – και να καταδικάσει – την κοινωνική αδικία. Ένα από τα πρώτα του έργα για το BBC, το Cathy Come Home του 1996, διείσδυσε στην εθνική συνείδηση, ειδικά για άτομα που εργάζονταν στον τομέα της στέγασης. Πρόσφατα το Υπουργείο Δικαιοσύνης ανέφερε 36.000 υποθέσεις εξώσεων στο Ηνωμένο Βασίλειο. Αυτό δεν περιλαμβάνει τους χιλιάδες ενοικιαστές που απειλούνται με απώλεια των κατοικιών τους από ιδιοκτήτες που δεν είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους προς το κράτος. Το προβλεπόμενο παλιρροϊκό κύμα εξώσεων θα προκαλέσει μια δραματική άνοδο των αστέγων στους δρόμους, εκτός αν η κυβέρνηση αλλάξει επειγόντως κατεύθυνση.