Παριανές υποκειμενικότητες

Μια και από ό,τι φαινεται είναι αρκετά θολό το τοπίο γύρω από τους εμβολιασμούς των γατών, αν κρίνω από τα μηνύματά σας, ΠΑΛΙ εγώ θα σας σώσω (μην παίρνετε τοις μετρητοίς αυτά που λέω και μου θυμώσετε)! Αμαν πια, δηλαδή δεν φτάνουν οι αποικιες που πρέπει να φροντίσω, έχω να διαφωτίσω και εσάς τους χιούμανς. Ας είναι όμως. Θα περιγράψω μερικά απλά θέματα σε σχέση με τους εμβολιασμούς για τα οποία πολλοί από εσάς έχετε άγνοια: 1. Πως λειτουργεί το εμβόλιο Όπως και στον άνθρωπο το εμβόλιο στη γάτα λειτουργεί ως εξής: Εμβολιάζοντας τη γάτα εισάγουμε στο σώματα της πρωτεϊνικά κομμάτια από διάφορους ιους και βακτήρια που προκαλούν σημαντικές ασθένειες. Αυτά είναι άκακα, δηλαδή από μόνα τους δεν μπορούν να προκαλέσουν την ασθένεια που προκαλεί ο κανονικό ιός ή βακτήριο! Όμως το ανοσοποιητικό σύστημα της γάτας τα αναγνωρίζει ως ξένα και αναπτύσσει ανοσία σε σχέση με αυτά (φτιάχνει αντισώματα). Όταν τώρα ο κανονικός ιός (ή βακτήριο) εισβάλει στον οργανισμό το προετοιμασμένο ανοσοποιητικό σύστημ

Κατά τη δική μας εκτίμηση ένα μεγάλο τμήμα του εκλογικού σώματος της Πάρου ήθελε και συνεχίζει να θέλει να τελειώνει με τη δημοτική αρχή του Μάρκου Κωβαίου. Το εξέφρασε ξεκάθαρα στις εκλογές του 2019. Γιατί εάν η Λαϊκή Συσπείρωση δεν είχε ανακατέψει τα κομματικά με τα αυτοδιοικητικά, ο χυδαίος αντικομουνισμός, που εκδηλώθηκε προεκλογικά από την παράταξη Κωβαίου, δεν θα εύρισκε πρόσφορο έδαφος. Το κόμμα, που στο νησί μας σε κάθε εκλογική βουλευτική αναμέτρηση κινείται γύρω στο 5%, έπρεπε να είχε αντιληφθεί ότι η προεκλογική του τακτική έπρεπε να είναι διαφορετική και όχι οριζόντια. Δεν το έπραξε και το πλήρωσε η Πάρος. Γιατί με δήμαρχο τον Κώστα Ροκονίδα και με την ποιότητα που είχε το ψηφοδέλτιό του, θα είχαν αποτραπεί πολλά, για τα οποία τώρα ασκεί κριτική ως αντιπολίτευση στο δημοτικό συμβούλιο, η οποία, όπως υποστηρίζει, αποτελεί μαζί με τις προτάσεις της την προίκα της Λαϊκής Συσπείρωσης για τις προσεχείς δημοτικές εκλογές. Στη δήλωσή του, ο Κώστας Ροκονίδας, προαναγγέλλει την ίδια

  Να διδαχτούμε από τις ήττες μας (κείμενο του 2012) Πολλοί σπουδαίοι ρητόρευαν για τον επερχόμενο θρίαμβο με τσιτάτα και θεωρίες, τα βιβλία έλεγαν για τη σίγουρη νίκη του λαού, οι άθλιοι της τηλεόρασης ολοένα μας αποβλάκωναν και σιγά-σιγά εμπιστευτήκαμε στους άλλους το μέλλον μας. Εμείς γίναμε οπαδοί, χειροκροτητές, ψηφοφόροι μελλοντικών νικητών. Ακόμα και τις ήττες μας τις ερμηνεύαμε ως νίκες κι ας περίσσεψαν οι αδικημένοι και οι απόκληροι κι ας ψάχνουν τώρα συνάνθρωποι στα σκουπίδια. Συνηθίσαμε   να ζητούμε τρόπαια και επικράτηση, να βλέπουμε ακόμα κι ανάμεσα σε φίλους και συγγενείς διαρκώς αντιπάλους και να σκαρφιζόμαστε αναβολικά για να κατακτήσουμε όλα τα χρυσά. Έγινε η νίκη αυτοσκοπός ισόβιου παιχνιδιού και ξεχάσαμε τους ανθρώπους που δεν θέλουν ποδόσφαιρο, πυγμαχίες, αγώνες, πρωτιές και δοξαστικά, αλλά να ζήσουν. Το να μην το βάλουμε κάτω, να βοηθήσουμε, να συνεχίσουμε τον αγώνα για την ανθρωπιά, να σπεύσουμε τώρα και όχι να περιμένουμε τον παράδεισο, δεν σημαίνει πως πρέπε

  «Όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει» Παραθέτω σήμερα τμήμα ενός άλλου κειμένου με υπογραφή Μαρία Τσάκος, που είναι κι αυτό πάνω στην ίδια με το χτεσινό λογική «άρτζι μπούρτζι και λουλάς». Ο λόγος είναι ότι επιθυμούσα η αρχή της κρίσης να είναι και αρχή μιας βαθειάς συνειδητοποίησης για το τι λαός και τι είδους άνθρωποι έχουμε γίνει και να κοιτάξουμε να βελτιώσουμε την κατάσταση. Να μην πω πολλά, κόβω πάντα περισσότερα απ’ όσα θέλω να πω (όπως και πολλοί Έλληνες έχω πάντα να λέω πολλά, αλλά συγκρατούμαι γιατί πρέπει να ακούμε κιόλας και να διαβάζουμε και να προσέχουμε, όχι μόνο τα δικά μας, αλλά και των άλλων). Συμπληρώνοντας την εικόνα του παρακάτω κειμένου προσθέτω ότι ενώ ψηφίστηκε ο νόμος για τα 5 μέτρα από τις παραλίες, γιατί όλοι κάνουμε ότι δεν καταλαβαίνουμε; Ψηφίζουμε, δεν ψηφίζουμε, αλλάζουμε κυβέρνηση ή μένουμε στην ίδια, η ασυδοσία φαίνεται να είναι ο επικρατέστερος και ισχυρότερος νόμος. Συχνά μας αρέσει ένα κείμενο γιατί έχει την αγωνία μας, το παράπονό μας, τ

  Άρτζι μπούρτζι «Θα σου πω, λοιπόν, πως εκεί, σ’ αυτό το ξυλάδικο, την αγάπησα την τάξη, τη νόρμα που δεν την ήξερα ακόμα. Είναι βέβαια που δεν έχω πολύ μυαλό και γι’ αυτό τα θέλω κανονισμένα τα πράματα, να τα’ χουν οι άλλοι κανονισμένα. Δε μου πήγαινε αυτό το ξυλάδικο με την αταξία, την αναρχία, το κλεψιμαίικο, το ρωμαίικο. Τώρα που ‘ρθα δω και τα ‘δα λίγο πώς είναι τα πράματα, ακούω και κάτι, τα συλλογίζομαι και μονάχος μου-λέω καμιά φορά με το μικρό το μυαλό μου πως οι Ρωμιοί μας το θέλουν όλοι τους το άρτζι μπούρτζι, που’ χουμε κει. Όλοι τους νομίζουν τον εαυτό τους εξυπνότερο από τους άλλους-ο καθένας τους πιστεύει πως θα ‘ναι αυτός που θα βγει κερδισμένος. Και στο τέλος, λέω, βγαίνουμε όλοι ζημιωμένοι». Το κείμενο πιο πάνω είναι από το συγκλονιστικό βιβλίο του Δημήτρη Χατζή που ξαναδιαβάζω, καθώς μου το έφερε δώρο η Ευφροσύνη («Το Διπλό Βιβλίο», διήγημα «Το ξυλάδικο του Βόλου»). Ξέρει και διαλέγει η σπουδαία φίλη μας και το αριστούργημα αυτό σε βάζει στα πολύ βαθιά να αναρ

Τα μέλη της Σχολικής Μονάδας Γυμνάσιο Αρχιλόχου εκφράζουν δημόσια τις θερμές ευχαριστίες τους προς τον Αναπτυξιακό Σύλλογο Μώλου-Τσουκαλιάς-Γλυφάδων για την ευγενική δωρεά αυτόματου εξωτερικού απινιδωτή (αξίας 1.300€) για την άμεση αντιμετώπιση περιστατικών καρδιοαναπνευστικής ανακοπής. Πρωτοβουλίες όπως αυτή ενισχύουν το αίσθημα ασφάλειας των εκπαιδευτικών, των μαθητών και των οικογενειών τους και αποτελούν παράδειγμα έκφρασης κοινωνικής ευαισθησίας και αλληλεγγύης. Το γυμνάσιο Αρχιλόχου σε συνεργασία με το Γυμνάσιο Νάουσας έχει συμπεριλάβει στο συλλογικό του προγραμματισμό την εκπαίδευση των εκπαιδευτικών και των μαθητών του στη χρήση του Απινιδωτή από πιστοποιημένους Ανανήπτες του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Αναζωογόνησης (ERC). Πηγή:  Γυμνάσιο Αρχιλόχου Πάρου

Συνεχίζοντας το σχολιασμό της δήλωσης του Μάρκου Κωβαίου στη «Φωνή της Πάρου» εισερχόμαστε στην περιοχή των «θα» και στο τι κατά Μάρκον χρειάζεται το νησί μας. Έχουμε και λέμε: «Χρειαζόμαστε», αναφέρει, «νέο μοντέλο ανάπτυξης με έμφαση στον αγροτικό τομέα». Όμως το νέο μοντέλο που ευαγγελίζεται, δεν θα βρει ίχνος καλλιεργήσιμης γης, αφού η Πάρος έχει τεμαχιστεί σε οικόπεδα που πωλούνται και χτίζονται με μεγάλη ταχύτητα. Τα συμβολαιογραφεία και τα γραφεία των μηχανικών μαρτυρούν του λόγου μας το αληθές. Το φρόνιμο θα ήταν (αλλά αυτό έχει κόστος) να ζητήσει από την πολιτεία την αναστολή έκδοσης νέων αδειών, για να δούμε, τι θα κάνουμε με την εναπομείνασα γη. Δηλώνει επίσης ότι θα δώσει βάρος στο πολιτιστικό προϊόν του τόπου μας, όταν για την ανάδειξη των αρχαίων λατομείων δεν έχει γίνει από πλευράς Δήμου τίποτε το ουσιαστικό, με αποτέλεσμα την ανάδειξή τους να έχει αναλάβει ΜΚΟ που πρόσφατα ιδρύθηκε. Και μαζί με αυτό, έρχεται και το κλείσιμο του εικαστικού εργαστηρίου καθώς και το ξεσπίτ

«Μια κλήση από έναν άγνωστο αριθμό εμφανίστηκε σήμερα το πρωί στο κινητό μου: "Καλημέρα σας κύριε Παυλόπουλε, είμαι η αδερφή του [...], του φοιτητή που έπεσε από το παράθυρο της Νομικής". Πάγωσα μόλις άκουσα για ποιο άτομο πρόκειται. Το παιδί αυτό, κατά το περασμένο εαρινό εξάμηνο, ήταν στο Τμήμα μου στο μάθημα του Γενικού Διοικητικού Δικαίου. Είχα πραγματικά την τύχη και την τιμή να συνεργαστώ μαζί του: Υπόδειγμα αξιοπρέπειας, προσήνειας, μεθοδικότητας, συνέπειας. Παρέδωσε ένα αρτιότατο γραπτό, λαμβάνοντας "Άριστα 10" σε ένα από τα πιο απαιτητικά μαθήματα της Νομικής. Αυτός είναι ο φοιτητής μας, κύριοι: ένα παιδί που διψά για γνώση και μάθηση και γι' αυτό δεν το έχει σε τίποτα να καθίσει ακόμα και στο πεζούλι του παραθύρου, για να παρακολουθήσει το μάθημα του, όταν δεν βρίσκει άλλον χώρο στην αίθουσα. Είναι ο ευσυνείδητος, ο φιλότιμος, ο φίλεργος νέος νομικός ΚΑΙ ΟΧΙ ο (δήθεν) αφηρημένος και όσα άλλα ιταμά διακινούνται (ή διαχεονται) στη σκοτεινή πλευρά του δια

11 σεπτέμβρη, 6 το πρωί Εξεταστική, ως συνήθως σερί Χρωστάω ακόμα πολλά στην κωλοσχολή Και λέω να πάω να δώσω μήπως κάτσει η τυχερή Μένω στην Ξάνθη άρα η Κομμοτηνή Δεν είναι και μεγάλη διαδρομή Στις 7 το πρώτο λεωφορείο αναχωρεί Θα ακούσω στο δρόμο 2 μαλακίες στις 8 θα είμαι εκεί Τελευταία είμαι ΟΚ όχι άδικα Ο κόσμος λέει ότι σάρωσα Το tour μου έγινε sold out το δίσκο μου τον αγάπησαν Κι αν μη τι άλλο έβγαλα πολλά χιλιάρικα Επιτέλους πάω σε νέα πόλη Με νέο σπιτι, νέο πορτοφόλι Κι αφού ρωτάνε για νέα κομμάτια όλοι Η μπογιά κρατάει και το όνειρο δεν τελειώνει Πίσω στο θέμα μας 6 και 11 Έβαλα στην τσάντα 2 μολύβια που 'χα εύκαιρα Άνοιξα μια κούτα απο κάτι παπούτσια κι έβγαλα 2 τσαλακωμένα πενηντάρικα, κι έφυγα Έφτασα στο ΚΤΕΛ νωρίς, ακόμα δεν ξημέρωσε θαρρείς Καθόλου δεν με χάλασε θα πιω τον καφε που δεν ήπια σπίτι Χωρίς άλλη φασαρία χωρίς να ενοχλεί κανείς Η ατμόσφαιρα άχρωμη Πίσω από τον πάγκο με τις μηχανές καφέ είναι καθιστή μια 50χρονη Σηκώνεται μόλις με δει το μάτι της Κι εγω χα

                                                             Πάρος, 24/10/2022                                                                                                 Αρ. Πρωτ. 59 ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ Ο.Τ.Α.     ΠΑΡΟΥ – ΑΝΤΙΠΑΡΟΥ Θέμα: ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ Σας καλούμε σε συνεδρίαση την Τετάρτη 26/10/2022 και ώρα 13:30 στην αίθουσα Δημοτικού Συμβουλίου με Θέματα : 1. Αποδοχή η μη αιτήσεων εγγραφής νέων μελών 2. Ενέργειες και λήψη αποφάσεων για την λειτουργία της οικονομικής υπηρεσίας (μισθοδοσία) 3. Ενέργειες και λήψη αποφάσεων για θέματα που απασχολούν τους συναδέλφους στο τμήμα της καθαριότητας 4. Ορισμός ημερομηνίας και χώρου διεξαγωγής της Ετήσιας Γεν. Συνέλευσης καθώς και θέματα συζήτησης σε αυτήν 5. Συζήτηση και λήψη απόφασης για την παρουσία της Ιατρού Εργασίας 6. Δυσλειτουργία Δ.Σ Υ.Γ. Η συνεδρίαση είναι ανοιχτή ,όποιος από τους συναδέλφους επιθυμεί και έχει το χρόνο μπορεί να παρευρεθεί.