«Σαμίνα» και συναντίληψη
Είμαστε σίγουροι ότι βρήκαμε με τη σειρά όλες τις αιτίες για πολλά απ' τα ναυάγια μας; Ηράκλειον, Χρεωκοπία, Χρυσή Αυγή (ναυάγιο πλοίου εννοώ!), Σαμίνα, Μάτι και τώρα Τέμπη; Και άλλα ενδιάμεσα; Είμαστε σίγουροι ότι πήραμε τα σωστά μέτρα για να μην ξαναπέσουμε στο λάκκο; Θα παραθέσω ξανά το παρακάτω κείμενο για το "Σαμίνα" και όταν καταλαγιάσει η δικαιολογημένη οργή ας σκεφτούμε λίγο περισσότερο.
Το δικαστήριο έκρινε ενόχους για το ναυάγιο του "Σαμίνα" τον πλοίαρχο και τον υποπλοίαρχο και τους καταδίκασε. Τα δικαστήρια δεν έχουν την πολυτέλεια να ψάξουν και σε βάθη μεγάλα. Αντιγράφω από εφημερίδα («Το Βήμα» 30-9-2001 άρθρο του Χ. Κ. Τσούκα με τίτλο «Γιατί ναυάγησε το Εξπρές Σαμίνα»). Το άρθρο αυτό το είχα βάλει στον πίνακα του σχολείου για τους καθηγητές.
«Το ναυάγιο του «Σαμίνα» αντανακλά σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο που εργαζόμαστε στην Ελλάδα. Συνήθως απουσιάζει το ομαδικό πνεύμα, η καλλιέργεια του οποίου οφείλει να είναι κύριο μέλημα τη διοίκησης, χάριν ενός μυθοποιημένου ατομικού «φιλότιμου», το οποίο όμως σε κρίσιμες στιγμές μόνο γραφικό χαρακτήρα μπορεί να έχει. Η διοίκηση συχνά εκλαμβάνει το ρόλο της ως απλού διεκπεραιωτή, ως προεδρεύοντα ή ως δογματικού γραφειοκράτη παρά ως συντονιστή, εμψυχωτή και εκπαιδευτή των υπαλλήλων. Τα ατυχήματα μειώνονται όταν αποφεύγονται στο ελάχιστο οι «λανθάνουσες αστοχίες» και τα μέλη ενός πληρώματος συσχετίζουν τις ενέργειές τους σε ένα κλίμα συναντίληψης, εμπιστοσύνης, εντιμότητας, και αυτοσεβασμού. Η καλή οργάνωση δεν είναι πολυτέλεια, αλλά προϋπόθεση αποτελεσματικής λειτουργίας ενός συστήματος, ιδιαίτερα υπό συνθήκες κρίσεως. Όσο πιο πολύ το συνειδητοποιήσουμε αυτό, τόσο περισσότερο θα αποφεύγουμε ατυχήματα σαν αυτά».
Συναντίληψη, εμπιστοσύνη, εντιμότητα. Σπάνια πράγματα σε μια χώρα χωρίς φαντασία, με ατομισμό και γραφειοκρατία που σκοτώνουν. Είμαστε σίγουροι ότι με τόση οργή δεν θα γκρεμίσουμε και το τελευταίο λιθαράκι εμπιστοσύνης που πρέπει να υπάρχει ώστε να λειτουργήσει μια κοινωνία ανθρώπων; Καρατομώντας και πετροβολώντας και εξαφανίζοντας όλους τους κακούς, εμείς που θα μείνουμε, οι καλοί, θα έχουμε τόση εμπιστοσύνη ανάμεσά μας ώστε να βρούμε ένα δρόμο για την ζωή και την κοινωνία ασφαλέστερο; Είναι που όλο το βάρος έχει δοθεί στα οικονομικά αιτήματα, να αποκτήσουμε αυτό και εκείνο και το άλλο, και όχι στο να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι.
Κανένα κόμμα δεν το περιλαμβάνει αυτό στο πρόγραμμά του! Απίστευτο! Ακόμα κι η εκκλησία έχει παρασυρθεί που σκοπός της είναι να αγιάσει τους ανθρώπους να βρουν δρόμο προς τον Παράδεισο. Κάποτε το ΚΚΕ αξίωνε από τα μέλη του ήθος. ΟΙ ανάγκες της οικονομίας, καθώς ο καπιταλισμός έγινε άγριος και επιθετικός και παντοδύναμος, μάς έστρεψαν αλλού και χάσαμε το τραίνο. Άντε από την αρχή. Όλα τα κόμματα να δώσουν μεθόδους και τρόπους ώστε να γίνουμε πολίτες πιο υπεύθυνοι και πιο τίμιοι! Να τις προσθέσουν στα προγράμματά τους. Λιθοβολώντας διαρκώς τους άλλους θα τους μοιάσουμε όταν έρθει η ώρα μας. Θα γίνουμε οι απεχθείς "άλλοι" παρασυρμένοι από την ανεξέλεγκτη οργή.
