Αυτοί και ο Έλληνας

Για αυτούς ο φουκαράς ο Αντώνης ο Έλληνας, φτωχόπαιδο με νοητική στέρηση, δεν έχει καμία διαφορά από τον άφραγκο απελπισμένο μετανάστη.

Με την ίδια λαχτάρα επιστροφής στην κανονικότητα, της μίζερης ζωής τους, κλοτσάνε και τους δυο στην αφάνεια του αξιακού τους καιάδα.

Το σαρκοφάγο ζώο μετά το φόνο για να τραφεί, με επιβεβαιωμένο το ένστικτο της επιβίωσης, χωνεύει ήσυχα απολαμβάνοντας την ασυλία της πράξης του.

«Ο γιος της πλύστρας» γυρίζει την πλάτη στο μώλο υποκρινόμενος μια ιερή ρουτίνα.

Ακυρώνει το εισιτήριο μια ψυχής στο δικαίωμα απόπλου στη ζωή και φεύγει προς τα έγκατα του πλοίου όπου η εταιρεία εξασφαλίζει σιγουριά.

Η επικαιρότητα είναι λάσπη και δε συγχωρεί, υπάρχει στο αίμα του αθώου και του θύτη.

Εδώ ρε είναι η Ελληνική Παιδεία..

Παριανές υποκειμενικότητες