Καλοκαιρινή απιστία
Του Γιώργου Κυριαζή
Η Δικαστής ήταν όμορφη γυναίκα, με ζωγραφισμένη την αισθητική, τη θηλυκότητα αλλά και την επαγγελματική αυστηρότητα στο πρόσωπό της. Άρχισε να διαβάζει την ετυμηγορία, «κατηγορούμενε καταδικάζεσαι σε ισόβια απιστία, από τώρα και στο εξής και για όσο έχεις σώας τας φρένας δεν θα μπορείς να πιστέψεις σε τίποτα. Η μέχρι τώρα άρνησή σου να ενδώσεις σε οποιαδήποτε μορφή εύπεπτης πίστης θα γίνει ολοκληρωτική και αμετάκλητη. Για να προφυλαχθεί η δικαιοσύνη θα οριστεί υπερασπιστής της έμπιστος άνθρωπος της δημοκρατίας μας».
Έκανε μια μικρή παύση και με φωνή και ύφος λίγο γλυκερά, είπε: «Κατηγορούμενε δικαιούσε μια τελευταία επιθυμία πριν σου επιβληθεί η ποινή».
Ο κατηγορούμενος αποδέχθηκε την ετυμηγορία και απευθυνόμενος στην «έδρα» είπε: «Κυρία πρόεδρε θα ήθελα ένα γεύμα μπαρμπούνια τηγανητά, μια σαλάτα χωριάτικη με ξινομυζήθρα, μπόλικη κάπαρη, ελιές, ένα παξιμάδι κριθαριού και ένα ποτήρι δροσερό κρασί, μοσχάτο Αλεξανδρείας».
Η πρόεδρος χτύπησε το σφυράκι και σήμανε τη λήξη αυτής της σημαντικής συνεδρίασης του δικαστηρίου.
Ο φρουρός συνόδευσε τον καταδικασμένο σε παρακείμενη αίθουσα όπου θα ενέμενε το γεύμα του.
Οι σκέψεις, δίχως ίχνος μετανοίας, πολιόρκησαν το μυαλό του. Σκεφτόταν, «έζησα άπιστος και ευτυχισμένος, μέσα βαθιά, οφείλω να παραδεχτώ, έκαιγε ένα μικρό κερί ευπιστίας που συντηρούσα περιμένοντας τη πίστη να ολοκληρωθεί σε πράξη. Κρίμα δε συνέβη, πάντα της έλειπε ένα μικρότερο ή μεγαλύτερο κομμάτι αλήθειας, τώρα το κερί θα σβήσει».
Αυτά σκεφτόταν όταν η ευαίσθητη μύτη του μύρισε τα ψάρια που έφτασαν. Άρχισε να τρώει πολύ αργά απολαμβάνοντας την τελευταία επιθυμία του όπως της έπρεπε, με τέτοιο ρυθμό ώστε τα μπαρμπουνάκια να μην κρυώσουν, ούτε η σαλάτα να βγάλει υγρά. Που και που ξέπλενε το στόμα του με μια γερή γουλιά κρασί και χαμογελούσε ικανοποιημένος.
Σε εύλογο χρόνο τελείωσε και παρουσιάστηκε ξανά στο δικαστήριο για να παραλάβει την απόφαση.
«Έχεις να προσθέσεις κάτι κατηγορούμενε;», είπε η πρόεδρος. «Πιστεύω ότι ήταν ένα από τα καλύτερα γεύματα της ζωής μου», απάντησε, πήρε την απόφαση και εξήλθε της αίθουσας έχοντας στην κατοχή του πιστοποίηση από το νόμο της απιστίας του.
