Παριανές υποκειμενικότητες

Καλωσορίζουμε τον Κώστα τον Ραγκούση στην ομάδα των Δημοτικών Συμβούλων της Λαϊκής Συσπείρωσης Πάρου.  Γνωστός σε όλη τη παριανή κοινωνία από την επαγγελματική του συμπεριφορά και την προθυμία εξυπηρέτησης στο Ταχυδρομείο, για τη σεμνότητα και την ευθύτητα του χαρακτήρα του, που μπορεί και να ενοχλεί κάποιους.  Προσωπικά θεωρώ τιμή που δέχτηκε τη συμμετοχή του στο ψηφοδέλτιο το 2019 και μεγάλη χαρά που από τα γειτονικά θρανία των μαθητικών μας χρόνων, θα βρεθούμε δίπλα- δίπλα στα έδρανα του δημοτικού συμβουλίου.  Καλορίζικος και νάσαι φίλε πάντα γερός. Πηγή:  Kostas Rokonidas

Θέμα:  Συγκρότηση σε σώμα Το αιρετό Διοικητικό Συμβούλιο, που αναδείχτηκε από τις αρχαιρεσιακές διαδικασίες της Γενικής Συνέλευσης, την Τετάρτη, 18 Ιανουαρίου 2023, κατά την πρώτη συνεδρίαση που έλαβε χώρα στις 25/01/2023, συγκροτήθηκε σε σώμα, ύστερα από ομόφωνη απόφαση παρόντων και των 7 μελών. Πρόεδρος Σταυριανός Μάνος Δημοτικό Αρχιλόχου - Μάρπησσας Αντιπρόεδρος Χαλιμούρδα Κατερίνα Γυμνάσιο Αρχιλόχου Γενικός Γραμματέας Σταμούλη Μαρία Δημοτικό Νάουσας Ταμίας Πιτσικάλης Άγγελος Δημοτικό Λευκών - Κώστου Μέλος Παπαδάκη Βαρβάρα 2ο Δημοτικό Παροικιάς Μέλος Ραγκούση Μαρία Γενικό Λύκειο Νάουσας Μέλος Σκιαδάς Λουκάς Γυμνάσιο Νάουσας Το Δ.Σ. απευθύνει πρόσκληση για ανοιχτές συνεδριάσεις σε όλα τα μέλη της Ένωσης καθώς και στα μέλη των συλλόγων Γονέων & Κηδεμόνων Πάρου και κάλεσμα στο Δήμο, στο Επαρχείο, στις Ενώσεις Γονέων & Κηδεμόνων Κυκλάδων, στη Συνομοσπονδία και στους Φορείς της Πάρου για μια εποικοδομητική συνεργασία. Το Δ.Σ. της Ένωσης Γονέων & Κηδεμόνων Πάρου

«Αν υπάρχει θεός θα πρέπει να με παρακαλέσει για να τον συγχωρήσω», χαράχτηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης. Σαν σήμερα o Κόκκινος Στρατός απελευθέρωσε το μεγαλύτερο στρατόπεδο συγκέντρωσης και εξόντωσης ανθρώπων που έφτιαξαν οι Γερμανοί φασίστες κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Tο Ολοκαύτωμα δεν ξεκίνησε ξαφνικά, μια νύχτα στο προαύλιο του Άουσβιτς, με ένα τρένο να ξεφορτώνει ανθρώπους. Ξεκίνησε αρκετά χρόνια πριν, όταν οι συμπολίτες των θυμάτων υιοθέτησαν την ιδέα ότι υπάρχουν άνθρωποι κατώτεροι, είτε από νοσηρό νου, είτε από συμφέρον. Χρέος μας να μην ξεχάσουμε και να μην επαναπαυόμαστε! Γιατί το τέρας ζει, αλλάζει μανδύες και συνεχίζει να σκορπά το μίσος. Ποτέ ξανά! Πηγή:  ROSA

Φίλος από τα παλιά μας πλησίασε απογοητευμένος από τη διεθνή κατάσταση και από την ελληνική πραγματικότητα, για μας πει γιατί συνεχίζουμε να ασχολούμαστε με την τοπική αυτοδιοίκηση, που αποτελεί σταγόνα στον ωκεανό σε σύγκριση με αυτά που συμβαίνουν γύρω μας. «Εγώ», μας είπε, «τα παράτησα όλα. Δεν αξίζει τον κόπο να ασχολείσαι με τα κοινά. Δεν βλέπετε το σφαγείο της Ουκρανίας; Μπορούμε να το αποτρέψουμε; Δεν βλέπετε τι γίνεται με τις υποκλοπές; Έχεις το κινητό στην τσέπη σου και κουβαλάς μαζί σου ένα ρουφιάνο. Μπορούμε να το αποτρέψουμε; Εγώ το πέταξα και ησύχασα». Τον ρωτήσαμε, με τι ασχολείται τώρα και πήραμε την απάντηση «Με τίποτα». Προφανώς είχαμε να κάνουμε με ένα απογοητευμένο και παραιτημένο συμπολίτη μας, που ίσως τον περιτριγυρίζει και η κατάθλιψη ή και για κάποιον που δεν το λέει, αλλά το υπονοεί. « Άς είναι καλά τα κορόιδα που δουλεύουν για μένα, που το διασκεδάζω κιόλας, όταν τους βλέπω να τρέχουν». Τον ρωτήσαμε, εάν η βρύση του σπιτιού του βγάζει νερό. Μας απάντησε ότι βγ

Ας μη μας ξεγελούν οι λιγοστές βροχές που έχουν πέσει μέχρι τώρα στο νησί. Απλά έβρεξαν λίγο το χώμα. Το νερό δεν βυθίστηκε για να εμπλουτίσει τις υπόγειες δεξαμενές του νησιού. Και αυτό έχει συνέπειες. Αλλά και εάν συμβεί οι μήνες που έρχονται να είναι βροχεροί το πρόβλημα θα συνεχίζει να υπάρχει. Πόσο βροχερός μπορεί να είναι ο Μάρτιος ή ο Απρίλιος. Μας απομένει ο Φεβρουάριος, που μακάρι να μας κάνει την έκπληξη, όπως συνέβη το 2003. Πρέπει να καταλάβουμε ότι διανύουμε μια παρατεταμένη περίοδο ανατροπής των καιρικών συνθηκών, ασυνήθιστη με τα όσα γνωρίζαμε. Πάνω από 40 ανοιξιάτικες μέρες, στην καρδιά του χειμώνα είναι πρωτόγνωρο φαινόμενο. Κανένας από του ηλικιωμένους του νησιού δεν θυμάται να έχει συμβεί κάτι τέτοιο. Ακόμα και τα φυτά ξεγελάστηκαν και κάποια φυλλοβόλα έχουν αρχίσει να βγάζουν φύλλα νομίζοντας ότι ήρθε η άνοιξη. Και ενώ σε άλλες περιοχές της χώρας έχουμε βροχοπτώσεις με πλημμυρικά χαρακτηριστικά, στις Κυκλάδες και ιδιαίτερα στο νησί μας απλά ψιχαλίζει. Το πρόβλημα εί

O Δρ Bruce Lipton είναι μοριακός βιολόγος, έχει διατελέσει καθηγητής σε πολλά πανεπιστήμια, συμπεριλαμβανομένου του Στάνφορντ και είναι συγγραφέας 11 βιβλίων. Το βιβλίο του “Η Βιολογία της Πεποίθησης” βραβεύτηκε ως ένα από τα καλύτερα βιβλία επιστήμης το 2006. Ο Δρ Lipton έχει δημοσιεύσει πάνω από 20 επιστημονικά άρθρα για τη σχέση του νου με το σώμα. Η Εναλλακτική Δράση επικοινώνησε μαζί του και παρακάτω σας παραθέτουμε τις απαντήσεις του. Η συνέντευξη έγινε μέσω Skype. Συνέντευξη/Επιμέλεια συνέντευξης: Κατερίνα Τσιτούρα, Μωυσής Σεργιάννης – Έχετε πει πως «η γλώσσα κατασκευάστηκε για να κρύβει τα συναισθήματα». Πιστεύετε πως η λογική έχει παραγκωνίσει την ικανότητα του ατόμου να «διαβάζει» την ενέργεια των γύρω του και, αν ναι, πώς μπορούμε να ενισχύσουμε αυτή μας την ικανότητα, απολαμβάνοντας ποιοτικότερες διαπροσωπικές και επαγγελματικές σχέσεις; Το πρώτο πράγμα που πρέπει να λάβετε υπόψη είναι το εξής, ότι υπάρχουν δύο τρόποι επικοινωνίας. Η γλώσσα είναι ένας τρόπος που έχουμε ανα

Μια γωνιά της Αθήνας που τίποτα δεν θυμίζει το τσιμέντο που την περιβάλλει. Σε μια Αθήνα που δεν προλάβαμε να γνωρίσουμε ή σε ένα κυκλαδίτικο νησί που ακόμη δεν έχουμε επισκεφτεί. Μία αίγλη αυθεντικότητας και απλότητας με άρωμα γιασεμιού και με στολίδια, κληματαριές και βουκαμβίλιες, τυλίγουν μια γωνιά της Αθήνας που τίποτα δεν θυμίζει το τσιμέντο που την περιβάλλει. Μια σκονισμένη ιστορία… Που ξεκινά στα μέσα του 19ου αιώνα. Ήταν τότε που ο βασιλιάς Όθωνας προσδοκώντας την ανοικοδόμηση των ανακτόρων (σημερινή Βουλή) έφερε τους ξακουστούς τεχνίτες στην Αθήνα από τη Σαντορίνη και την Ανάφη. Οι άνθρωποι αυτοί θέλοντας να στεγαστούν κάπου μαζί με τις οικογένειές τους, διάλεξαν μία μικρή γωνιά στα βορειοανατολικά του βράχου της Ακρόπολης, μιας και όπως λέγεται θύμιζε τον τόπο τους. Έτσι απλά και ήσυχα χτίστηκε μια λιλιπούτεια συνοικία στο κέντρο της πόλης με άρωμα Αιγαίου και κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική. Τα Αναφιώτικα. Λευκά σπιτάκια, στενά σοκάκια, βουκαμβίλιες και κληματαριές συνθέτουν έν

Ο καθένας μπορεί να πιστεύει ό,τι θέλει. Δημοκρατία έχουμε και η αντίθετη άποψη δεν διώκεται. Ούτε το φρόνημα. Ευτυχώς. Και ας μην το ξεχνάμε ότι στις δημοκρατίες γίνονται και εκλογές. Και ο λαός εκλέγει αυτούς που επιθυμεί να τον κυβερνήσουν. Μπορεί να είναι δεξιοί, κεντρώοι, κεντροαριστεροί ή κομμουνιστές. Τα κόμματα εναλλάσσονται στη διακυβέρνηση της χώρας και σε τοπικό επίπεδο οι δημοτικές παρατάξεις στις διοικήσεις των δήμων. Στο νησί μας ο λαός στηρίζει ή ανέχεται την ίδια δημοτική αρχή το πολύ για δύο θητείες. Εντολή για τρίτη θητεία θα αποτελέσει εξαίρεση του κανόνα. Ο Μάρκος Κωβαίος φιλοδοξεί να υπερβεί το φράγμα και να πάει για τρίτη θητεία που αυτή τη φορά θα είναι όχι 4ετία, αλλά 5ετία. Το πιθανότερο κατά τη δική μας εκτίμηση είναι ότι δεν θα τα καταφέρει, αλλά η κάλπη είναι κάλπη. Το είδαμε και στις προηγούμενες δημοτικές εκλογές. Όπου με μια μεγάλη συσπείρωση επιδιώχτηκε η αλλαγή δημοτικής αρχής και οι εκλογές χάθηκαν από λάθη που έγιναν τα περισσότερα μια εβδομάδα πριν α

Του Κώστα Δραγάτη Η Πρόεδρος Σακελλαροπούλου υπήρξε και είναι μέρος του οικονομικού και πολιτικού συστήματος διαφθοράς και απαξίας που για τον δικό του πλουτισμό και εξουσία, συνεργάστηκε με ξένα κέντρα αποφάσεων για να ξεπουλήσει τη χώρα και τις/τους κατοίκους της. Σήμερα, με στόμφο και "υπερηφάνια" μας περιγράφει πόσο χαρούμενη είναι επειδή σε ένα από τα πολλά, άσκοπα, χαρούμενα ταξίδια της που πληρώνουμε εμείς, συνάντησε στη Γερμανία μερικούς απόδημους/ες που έχουν πάει στο εξωτερικό για να επιτύχουν καλύτερη ζωή. Δηλαδή η Πρόεδρος, ένοιωσε, χαρά και υπερηφάνεια που συνάντησε προσοντούχους/ες Ελληνίδες/ες στη Γερμανία, τις/τους οποίες/ους έδιωξε το συνάφι της στο εξωτερικό, αφού πρώτα τις/τους είχε ξυλοφορτώσει στις πλατείες των αντιμνημονιακών διαδηλώσεων, αφού τις/τους είχε αφήσει χωρίς δουλειά, ευπρεπείς μισθούς και ευκαιρίες. Ποιός/α από το συνάφι της έχασε την ντροπή, για να τη βρει η κ. Σακελλαροπούλου; Πηγή:  Κώστας Δραγάτης