Παριανές υποκειμενικότητες

Δεν μπορώ να τον βάλω στο λεωφορείο μαζί σου, ούτε στο σουπερ μάρκετ, ουτε στην θάλασσα, επειδη τον σιχαίνεσαι. Τον σιχαίνεσαι ακόμα και όταν τον φέρνω στο πάρκο. Μπορώ όμως να τον φέρω όταν μετά από σεισμό είσαι θαμμένος κάτω από τα συντρίμμια για να σε βρει. Μπορώ να τον φέρω όταν έχεις εγκλωβιστεί στο χιόνι, για να σε εντοπίσει. Μπορώ να τον φέρω όταν αγνοείσαι στα φαράγγια και στα δάση για να σε σώσει. Κάποια φορά θα σε σώσει θυσιάζοντας την δική του ζωη. Δεν τον πειράζει όμως... Εκείνος θα κάνει τα πάντα για σένα κι ας τον απεχθάνεσαι. Γιατί είναι σκύλος και ξέρει να αγαπά... Πηγή: i-pet.gr

 

Δ εν μπορούμε να αφήσουμε ασχολίαστη την ιδρυτική διακήρυξη της δημοτικής παράταξης, που έχει υποψήφιο δήμαρχο τον έπαρχο Κώστα Μπιζά. Δεν θα σταθούμε στο περιεχόμενό της, που έχει γίνει ήδη ευρύτατα γνωστό και με το οποίο άλλωστε συμφωνούμε. Τα μισά ή και λιγότερα εάν γίνουν, από όσα αναφέρονται σ΄ αυτήν, θα αλλάξουν την εικόνα της Πάρου. Το ενδιαφέρον βρίσκεται στην πολιτική, κοινωνική και ηλικιακή σύνθεση των συμπατριωτών μας που υπογράφουν τη διακήρυξη. Πρόκειται για άτομα διαφορετικού πολιτικού προσανατολισμού, άτομα με κοινωνική προσφορά και άτομα νεαρής ηλικίας ενταγμένα όμως στην παραγωγική διαδικασία του νησιού μας. Κοινό χαρακτηριστικό τους είναι ότι τους ενώνουν οι γενικές αρχές της ιδρυτικής διακήρυξης του συνδυασμού και η προσωπικότητα του Κώστα Μπιζά. Αυτή ακριβώς η σύνθεση κάνει τη διαφορά, γιατί συντελείται σταδιακά ανανέωση του τοπικού πολιτικού προσωπικού, που το διακρίνει άλλη νοοτροπία, η οποία δεν έχει σχέση με νοοτροπίες του παρελθόντος (δυστυχώς και του παρόντος)

ΤΟ ΜΩΡΟ ΤΩΝ ΕΡΕΙΠΙΩΝ γεννήθηκε στο Αφρίν, στα πέτρινα χρόνια του πολέμου, της προσφυγιάς και των τεκτονικών αναμετρήσεων πάνω στη γη και στα έγκατά της. Το πρώτο γενέθλιο κλάμα του ταπώθηκε από τα μπάζα ενός κόσμου, όπου το «πρωτόκολλο αλληλεγγύης» στο μένος του Εγκέλαδου έχει ένα μόνο μάτι, καθώς οι πολιτικοί είναι καμωμένοι από άχυρο και δημοσιογνωμίστικη σπέκουλα. Την έπιασαν οι πόνοι, από τρόμο, όταν η γη μούγκρισε τον υπόκωφο τεκτονικό της βρυχηθμό και ο χρόνος έγινε άχρονος. Καταπλακωμένη και ξεσχισμένη, από τα ερείπια και τις ωδίνες, δε βρήκε καιρό για να σαστίσει, δεν ξόδεψε την τελευταία της ανάσα για ένα αχ, την κράτησε, σπρώχνοντας τα σπλάχνα της, για μια μεγάλη εξώθηση. Το μωρό των ερειπίων βγήκε στον κρύο κόσμο των μονόφθαλμων πρωτοκόλλων, σκεπασμένο με τη ζεστή αμνιακή βλέννα και, ρουφώντας ζωή απ’ τον ομφάλιο σωλήνα που κρεμόταν απ’ την κοιλιά του ως τα εσώψυχα τη μάνας του, έκλαψε για να γεμίσει με σκονισμένο αέρα τα μικρά πνευμόνια και να υπερβεί τον πάταγο του πανικού

 

 

ΔΥΟ ΜΕΤΡΑ ΔΥΟ ΣΤΑΘΜΑ.!!!!! δυστυχώς για μια φορά ακόμα επιβεβαιώνεται το ότι την βγάζει καθαρή μόνο όποιος έχει Μπαρμπα στην Κορώνη Σήμερα που το κρύο είναι τουλάχιστον αβάσταχτο με χαλάζι και τουλάχιστον 6 μποφόρ οι προϊστάμενοι της καθαριότητας του δήμου έχουν βγάλει στους δρόμους κοπέλες να σκουπίσουν και να καθαρίσουν.  τι? όμως? και γιατί κύριοι κάνετε διαχωρισμό? υπάρχουν μαύροι και άσπροι υπάλληλοι στον δήμο? γιατί τους φίλους σας, τις φίλες σας τους κολλητούς σας, τις γυναίκες σας (που ούτως ή άλλως παράτυπα τις έχετε σε γραφεία σε βάρος των υπολοίπων) τους κρατάτε στα γραφειάκια σας με τα κλιματιστικά σας? τι έχετε να πείτε στα παιδιά που έχετε βγάλει στους δρόμους? Πηγή:  Ελένη Μυτάρα

Αγαπητές συμπολίτισσες, Αγαπητοί συμπολίτες, Όλοι γνωρίζετε πως όλα αυτά τα χρόνια της ενασχόλησής μου με τα κοινά, μόνη μου μέριμνα ήταν και είναι το νησί μας. Εργάστηκα με απόλυτη αφοσίωση για την Πάρο και τους ανθρώπους της. Αποφάσισα να διεκδικήσω μαζί με άλλους συμπολίτες μας, τη διοίκηση του Δήμου Πάρου με τον δημοτικό συνδυασμό ΠΑΡΟΣ με ΕΥΘΥΝΗ και ΕΝΟΤΗΤΑ με σκοπό να επιχειρήσουμε να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά τα προβλήματα και ν’ αναδείξουμε τις προοπτικές του τόπου με κριτήριο το κοινό καλό. Σ’ αυτή μας την προσπάθεια, σας θέλουμε όλες κι όλους κοντά μας, χωρίς αγκυλώσεις και κομματικά στερεότυπα. Κανείς δεν περισσεύει. Όλοι μαζί μπορούμε με κοινό βηματισμό να δώσουμε στην Πάρο τη θέση που της αξίζει. Σας καλώ όλες κι όλους να συμπορευτείτε μαζί μας για να ενώσουμε τις δυνάμεις μας, να οργανωθούμε και να εργαστούμε γι’ αυτά που έχει ανάγκη το νησί μας, αφήνοντας πίσω μας παλιές νοοτροπίες και πρακτικές. Με εκτίμηση, Ο επικεφαλής του Δημ. Συνδυασμού Κωνσταντίνος Ν. Μπιζάς

Χαλέπι Συρία. Η δύναμη της ζωής απέναντι στον θάνατο. Η δύναμη της μάνας. Μια μάνα γέννησε μέσα στα ερείπια πριν πεθάνει. Το μωρό βρέθηκε ζωντανό ενώ η μάνα νεκρή. Οι τεκτονικές πλάκες δεν γνωρίζουν από σύνορα άνθρωποι. Ήταν ακόμη συνδεδεμένη με τον ομφάλιο λώρο με την νεκρή μητέρα της. «Ακούσαμε μια φωνή ενώ σκάβαμε», είπε ο διασώστης. Φώναζε, έπαιρνε δύναμη από την μαμά της, ήθελε να ζήσει. Έκοψαν και έδεσαν τον ομφάλιο λώρο και την τράβηξαν στην ζωή. Είναι η μόνη που επέζησε. Οι γονείς, τα 4 αδέρφια της και μια θεία της, δίπλα της, όλοι νεκροί. Όταν την μετέφεραν στο νοσοκομείο στην Αφρίν είχε υποθερμία, το μέτωπο και τα δακτυλάκια της ήταν μπλε από τον παγετό και το κορμάκι της γεμάτο μώλωπες και γδαρσίματα. Τώρα έχει έναν επίδεσμο στην μία γροθίτσα της και μάχεται να κερδίσει την ζωή που αξίζει σε μια μαχήτρια. Αρετή Αθανασίου

Η οικογένεια και οι φίλοι του Μανώλη Ισιγώνη θα πραγματοποιήσουν πολιτικό μνημόσυνο για τον Μανώλη την Κυριακή 12 Φλεβάρη και ώρα 12.00 στο ΚΑΠΗ της Μάρπησσας.