Παριανές υποκειμενικότητες

Γράφει ο  Γιάννης Παντελαίος Oψιμος νεαρός, εισέρχομαι στο γραφείο του διευθυντή του Γυμνασίου Πάρου τον Σεπτέμβρη του 2005 προκειμένου να αναλάβω υπηρεσία ως νεοδιόριστος. Πίσω από το γραφείο του διευθυντή με καλωσορίζει ένας κύριος που μιλάει αργά, σταθερά και έχει φιλόξενη διάθεση. Δεν ηρεμώ καθότι ολοκαίνουργος. - Πήγαινε μέσα, στον διπλανό χώρο, φτιάξε έναν ελληνικό καφέ – θα προτιμούσα espresso- και τα διαδικαστικά τα λέμε αργότερα, μου λέει. Πήγα λοιπόν, ήπια τον καφέ και από τότε τα λέμε. Διαδικαστικά και μη. Ξεκινώ έτσι την περιγραφή ενός ανθρώπου για να επισημάνω το ρόλο που παίζει το ύφος, οι λέξεις, οι προσδοκίες στην δημιουργία μιας συλλογικότητας που αυτή την στιγμή φαίνεται να υπάρχει και να αυξάνεται εκθετικά στην Πάρο αναφορικά με την κατάληψη δημοσίων χώρων και συγκεκριμένα παραλιών. Το κίνημα για τις ελεύθερες παραλίες κάνει τα εξής: - Δεν χρησιμοποιεί αμφίσημη γλώσσα ( Αριστερά, Δεξιά, Κέντρο, Απόκεντρο, Λαός, κέρδος πάνω από τον άνθρωπο, οι συνθήκες ωρίμασαν, καπιτ

Ο Σύλλογός μας στέκεται αρωγός σ’ αυτή την τεράστια κινηματική Δράση που ξεκίνησε από την «Κίνηση Πολιτών Πάρου» για ελεύθερες παραλίες και καλούμε όλους τους εργαζόμενους μέλη μας να συμμετέχουν μαζικά σ’ αυτή. Είμαστε αντίθετοι με τους ιδιώτες επιχειρηματίες οι οποίοι, στο όνομα της αρπαχτής και του εύκολου χρήματος, λυμαίνονται τους κοινόχρηστους χώρους του νησιού και σε συνδυασμό με την ασύδοτη αύξηση των τιμών, στο όνομα της ελεύθερης αγοράς, οδηγούν τους μόνιμους πολίτες της Πάρου στο περιθώριο, κάνοντάς τους να νιώθουν ξένοι στον τόπο τους. Από την άλλη η κατευθυνόμενη πολυνομία και απάθεια της κεντρικής διοίκησης, η οποία υποστηρίζεται επί του πρακτέου από την περιφερειακή και τοπική διοίκηση, οδηγούν τους πολίτες στο μόνο δρόμο που έχει μείνει. Στη νομική οδό. Κι εκεί τα στομάχια μας πρέπει να είναι σιδερένια, η υπομονή μας ιώβεια και η επιμονή μας συνεχής και πιεστική. Ο Σύλλογός μας, όπως πάντα, είναι διατεθειμένος να στηρίξει οικονομικά, σύμφωνα με τις δυνατότητές του, όποι

Γράφει ο  ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΩΡΓΟΥΣΗΣ Καλημέρα από την Πάρο. Με τα πολλά δημοσιεύματα καμιά φορά μπορεί να χάνουμε την ουσία. Θα ήθελα να μείνουμε στα πιο ουσιαστικά και να εμβαθύνουμε. Άρθρο 1: Ο επιχειρηματίας δήλωσε ότι δεν θα πάρει τις πολυθρόνες από την παραλία που είναι υγρότοπος (περιοχή Natura) και προστατεύεται και επιπλέον δεν έχει καμιά άδεια! Αυτό σημαίνει όχι μόνο αδιαφορία για τη νομιμότητα, αλλά και ότι έχει πλάτες και προστατεύεται. Ποιοι είναι πίσω του και ποια είναι η θέση μιας πολιτείας που σέβεται τους νόμους τους οποίους η ίδια προωθεί για το κοινό συμφέρον; Η δήλωση αυτή μάς προσβάλει όλους, και τους πολίτες και τις υπηρεσίες όλες και τη δικαιοσύνη και το Δήμο Πάρου. Δεν είμαστε εμείς οι νομικοί που θα κινήσουμε τις διαδικασίες. Αυτές ήδη έπρεπε να είχαν κινηθεί. Και η δήλωση αυτή και όλα τα σχετικά να φτάσουν μέχρι το γραφείο του Πρωθυπουργού. Δεν μπορεί να υπάρξει επιτελικό κράτος με τέτοιο εξευτελισμό κάθε έννοιας νομιμότητας με τέτοιο κουρέλιασμα και ξεχαρβάλωμα κάθε π

Στην πλατφόρμα SustainableGreece . co . uk , που εγκαινιάστηκε τον περασμένο Οκτώβριο, εντάχθηκε η Πάρος, έπειτα από μέριμνα του Γραφείου ΕΟΤ Ηνωμένου Βασιλείου και Ιρλανδίας. Στόχος της συγκεκριμένης δράσης είναι η προβολή των πρωτοβουλιών για την βιωσιμότητα των ελληνικών προορισμών και την αειφόρο τουριστική ανάπτυξη στο βρετανικό κοινό αλλά και στη διεθνή τουριστική αγορά. Το SustainableGreece . co . uk δημιουργήθηκε με στόχο την ενθάρρυνση των ταξιδιωτών του Ηνωμένου Βασιλείου να ταξιδεύουν με βιώσιμο τρόπο στην Ελλάδα, προστατεύοντας τη φυσική ομορφιά και ενισχύοντας τις τοπικές κοινότητες. Στο πλαίσιο αυτό, προβάλλει ελληνικούς προορισμούς που έχουν αναλάβει σημαντικές οικοφιλικές και τεχνολογικά «έξυπνες» πρωτοβουλίες, περιλαμβάνοντας άρθρα που περιγράφουν λεπτομερώς τις τρέχουσες προσπάθειες, αλλά και τα μελλοντικά σχέδια για την ενίσχυση της βιωσιμότητας των ελληνικών προορισμών. Οι πληροφορίες που παρέχονται μέσω της πλατφόρμας του ΕΟΤ αποτέλεσαν τη βάση για την ανάπτυξ

Η πρόσφατη είδηση για τη «διπλή» αυτοκτονία στην Αντίπαρο και την Πάρο σόκαρε την τοπική κοινωνία των δύο νησιών και όχι μόνο. Ο άνθρωπος παγώνει μπροστά στην αμετάκλητη και οριστική πραγματικότητα του θανάτου, πόσο μάλλον όταν το θάνατο αυτό τον προκαλεί ο ίδιος. Σε αυτή την περίπτωση ένα συναισθηματικό συνονθύλευμα που αφορά την έκπληξη, το θυμό, την άρνηση της πραγματικότητας και την αντιμετώπιση μιας ξένης, ανοίκειας είδησης έρχεται στην επιφάνεια και κατακλύζει τον ακροατή. Στον απόηχο δύο τραγικών αυτοκτονιών που συνέβησαν μέσα σε μόλις 12 ώρες, είναι επιτακτική ανάγκη να ενωθούμε ως κοινότητα και να ρίξουμε φως στο κρίσιμο ζήτημα της ψυχικής υγείας. Αυτά τα συγκλονιστικά συμβάντα αποτελούν μια σκληρή υπενθύμιση ότι τα προβλήματα ψυχικής υγείας μπορούν να επηρεάσουν οποιονδήποτε, ανεξάρτητα από την ηλικία, το φύλο ή το κοινωνικοοικονομικό στάτους. Οι περιπτώσεις αυτοχειρίας είναι γνωστές, ιστορικά, μυθολογικά και θεατρικά προσεγγίσιμες σε μια προσπάθεια να καταδείξουν την ανθρώπι

Γράφει ο  Κώστας Αργουζής Το κίνημα για την απελευθέρωση των παραλιών από τους επιχειρηματίες καταπατητές πήρε διαστάσεις, που ίσως να μην είχαν προβλέψει ούτε οι διοργανωτές του. Αγκαλιάστηκε από την πλειοψηφία των κατοίκων του νησιού και έχει πανελλήνια απήχηση. Εάν το κοιμώμενο κράτος δεν αφυπνιστεί σε όλες του τις εκδοχές, τότε τη συνέχεια πρέπει να την αναλάβει ο Δήμος. Δημοτική αρχή και αντιπολίτευση οφείλουν να συνεννοηθούν και με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου να προχωρήσουν στην πάταξη της παρανομίας. Να επιβάλουν το νόμο όπου χρειαστεί και να ελευθερώσουν το κομμάτι των παραλιών που έχει καταπατηθεί. Δικαιολογία δεν υπάρχει. Ο Δήμος έχει το νόμο με το μέρος του, διαθέτει εργατικό προσωπικό και μηχανήματα και το κυριότερο έχει τον κόσμο ενεργοποιημένο και συμπαραστάτη του. Είναι υποχρέωσή του να το πράξει. Με πρόστιμα της πλάκας, λύση του προβλήματος της καταπάτησης δημόσιου χώρου δεν πρόκειται να υπάρξει. Και βέβαια ο παράνομος στη μικρή Σάντα Μαρία, πρέπει να καταλάβει ότι

Κινητοποίηση στην Πάρο για ελεύθερες παραλίες Γράφει ο Χάρης Φραντζής Κάτοικοι του νησιού αυτοοργανώθηκαν και άσκησαν το δικαίωμά τους για ελεύθερη πρόσβαση και χρήση του αιγιαλού στη Μικρή Σάντα που έχει καταληφθεί από ομπρελοκαθίσματα.  ● Παρούσα η «Εφ.Συν.» στην κινητοποίηση που βρίσκει μιμητές σε Νάξο και Σύρο. Tην Κυριακή, εν μέσω καύσωνα, την ώρα που εικόνες τρόμου από το «καραβάνι» των πυρόπληκτων στην Ρόδο παίζονταν στα ειδησεογραφικά πρακτορεία όλου του κόσμου, υπενθυμίζοντάς μας με τον τραγικότερο τρόπο τη σημασία της προστασίας του περιβάλλοντος, οι κάτοικοι της Πάρου την έκαναν πράξη. Με σύνθημα «Επανακτούμε τις παραλίες» (reclaim the beach) έπραξαν το αυτονόητο, ασκώντας το δικαίωμά τους για ελεύθερη πρόσβαση και χρήση του αιγιαλού στη Μικρή Σάντα, αναδεικνύοντας με την κινητοποίησή τους την ανάγκη προστασίας και συνύπαρξης με τη φύση. Το φαινόμενο της κατάχρησης -ή και της τελείως παράνομης κατάληψης- παραλιών από ομπρελοκαθίσματα ιδιωτικών επιχειρήσεων έχει πάρει τεράστι

Γιατί οι Έλληνες, που σκοτώνονταν εννέα χρόνια, για να απελευθερωθούν από τους Τούρκους, θέλησαν αμέσως μετά έναν Βασιλιά; Και γιατί, αφού έδιωξαν τον Όθωνα, έφεραν τον Γεώργιο; Και γιατί μετά ζητούσαν ''ελιά, ελιά και Κώτσο Βασιλιά''; Σύμφωνα με την ''αριστερή'' άποψη όλα αυτά τα επέβαλαν η Δεξιά, οι κυρίαρχες τάξεις και η μαύρη αντίδραση. Μπορούμε όμως σήμερα να πούμε ότι όλα αυτά τα επέβαλαν στον ελληνικό λαό ερήμην του ελληνικού λαού; Μπορούμε να πούμε ότι ο ελληνικός λαός δεν καταλάβαινε τι έκανε; Δεν ήξερε τι ήθελε, τι ψήφιζε, τι ανεχόταν; Σε μια τέτοια περίπτωση αυτός ο λαός θα ήταν ένα νήπιο. Εάν όμως είναι νήπιο, τότε ας μη μιλάμε για δημοκρατία. Εάν ο ελληνικός λαός δεν είναι υπεύθυνος για την ιστορία του, τότε, ας του ορίσουμε έναν κηδεμόνα. Ο ελληνικός λαός - όπως και κάθε λαός - είναι υπεύθυνος για την ιστορία του, συνεπώς είναι υπεύθυνος για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα. Για όποιο κακό συνέβη στην ιστορία μας ο ελληνικός λαός δ

Γράφει ο  ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΩΡΓΟΥΣΗΣ Γράμμα στην πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβολίου Αγαπητοί φίλοι της πλειοψηφίας του Δημοτικού Συμβουλίου. Λέω «φίλοι» και το εννοώ γιατί στην Πάρο αυτό το φιλικό κλίμα με συνόδευσε πάντα. Με τους γονείς πολλών από εσάς συνδέθηκα και πολλά επίσης της καθημερινής ζωής μάς βρήκαν μαζί. Δεν νιώθω να έχω αντιπάλους και για το πώς βλέπουμε το μέλλον του νησιού ο καθένας έχει τις απόψεις του. Περίμενα ότι κάποιοι από εσάς θα έρθουν στην Σάντα Μαρία, θα είναι μέσα στους 300 ανθρώπους που αψήφισαν τη ζέστη και την ταλαιπωρία της μεγάλης απόστασης και ήρθαν. Πώς αφήνατε και σάς ξεπερνούν τα γεγονότα; Δώστε προσοχή στο τι μάς είπε ο επιχειρηματίας εκεί στη μικρή Σάντα Μαρία. -Είστε παράνομος, δεν έχετε άδεια. -Το ξέρω! -Επομένως πρέπει να πάρετε τις πολυθρόνες και να καθαρίσετε την παραλία. -Ας έρθει η αστυνομία να με πιάσει! Υπάρχει λοιπόν μια μεγάλη παρανομία και σεις αυτό το αντέχετε; Έπρεπε να έχετε προχωρήσει σε όλα τα ένδικα μέσα και να είναι ήδη ελεύθερη η παραλί

Γράφει ο  Κώστας Αργουζής Η Μικρή Σάντα Μαρία, ένα αριστούργημα της φύσης. Προχωράς σε ένα τσιμεντοστρωμμένο δρόμο, έχοντας δεξιά και αριστερά του δρόμου πανάκριβες βίλες που θυμίζουν ελάχιστα ότι βρίσκεσαι σε κυκλαδίτικο νησί. Στη συνέχεια συναντάς ένα μικρό μονοπάτι που και από τις δύο πλευρές του έχει πυκνή βλάστηση από κέδρους. Φτάνεις στην παραλία με μια καταπληκτική χρυσαφένια αμμουδιά έξω και μέσα στη θάλασσα. Η παραλία είναι γεμάτη από δεκάδες ομπρελοξαπλώστρες, η μια δίπλα στην άλλη, με τον επιχειρηματία να εισπράττει καθημερινά καταπατώντας δημόσιο χώρο, αφού λειτουργεί την επιχείρησή του σε χώρο που δεν του έχει δοθεί από την Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου ή το Δήμο. Από αυτήν την παραλία ξεκίνησε τις ακτιβίστικες δράσεις της η Κίνηση Πολιτών Πάρου για τις απελευθέρωση των παραλιών του νησιού μας. Από αυτήν, που ο επιχειρηματίας εξευτέλισε το Λιμεναρχείο και το Αστυνομικό Τμήμα της Πάρου, την ελληνική Δικαιοσύνη, την Κτηματική Εταιρεία και το Δήμο μας, αφού αυθαιρετώντας κα