Ας προσεξουμε
Ας προσέξουμε
Το παρακάτω κείμενο είναι του Κωνσταντίνου Ζούλα, από την «Καθημερινή» πριν μερικά χρόνια. Το δημοσιεύουμε γιατί έχει αξία για όλους μας, για τους άρχοντες της αυτοδιοίκησης και τους υπεύθυνους υπηρεσιών, Λιμεναρχείο και Αστυνομία. Ποιος νοικιάζει, τι νοικιάζει και με ποιους όρους; Νοικιάζει η Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου, νοικιάζει ο Δήμος και άλλοι ίσως. Ποιος δίνει άδειες; Ποιος ελέγχει και επιβλέπει; Ποιος νοιάζεται για την εύρυθμη λειτουργία των παραλιών καθώς σπάνια βλέπουμε εκεί λιμενικό, αφού όλο το δυναμικό είναι στα πλοία, εκτελώντας χρέη τροχαίας για χάρη των εφοπλιστών. Μπορεί να δίνουμε αβέρτα-κουβέρτα άδειες και ο έλεγχος να είναι αδύνατος, οπότε έρχεται ώρα να ψάχνουμε για φταίχτες και άλλοι να πενθούν. «Η Ελλάδα είναι η χώρα των υποκριτικών εκπλήξεων», είπε κάποτε ο Γραμματικάκης, προετοιμάζουμε με τη στάση μας το κακό και μετά δήθεν ξαφνιαζόμαστε. Πριν θρηνήσουμε άλλο θύμα στην Μύκονο, την Πάρο ή σε άλλο νησί, ας κοιτάξουν όλοι να λάβουν τα μέτρα τους και να περιορίσουν την ασυδοσία η οποία βασιλεύει παντού και όχι μόνο στη Μύκονο. Ο σπουδαίος δημοσιογράφος τα βάζει με την δήμαρχο, αλλά για την ασυδοσία στα νησιά δεν είναι μόνο η αυτοδιοίκηση που φταίει. Όλοι που τάχθηκαν να μας προστατεύουν και πληρώνονται γι’ αυτό κάνουν τα στραβά μάτια.
Τι γράφει ο Κ. Ζούλας
Προσέξτε πόσο προσεκτικά διατυπωμένες είναι οι φράσεις της δημάρχου Μυκόνου για τον τραγικό θάνατο του 10χρονου παιδιού από ταχύπλοο προχθές. «Πρόκειται για μεμονωμένο περιστατικό. Εμείς παραχωρούμε την έκταση στην παραλία, δεν είμαστε υπεύθυνοι για τα όσα συμβαίνουν στη θάλασσα. Εκεί είναι υπεύθυνο το Λιμενικό. Ο εκμισθωτής, αλλά και ο χειριστής είχαν όλες τις άδειες και ήταν νόμιμοι».
Στο πρώτο σκέλος υποβαθμίζει το περιστατικό ως σπάνιο, τυχαίο, απρόβλεπτο, μια κακή στιγμή της μοίρας. Και στο δεύτερο αποποιείται εκ προοιμίου κάθε ευθύνη της με το επιχείρημα ότι το δυστύχημα συνέβη στη θάλασσα – λες και ο Δήμος της Μυκόνου είναι ηπειρωτικός.
Δεν είναι ο στόχος μια προσωπική επίθεση στη δήμαρχο – δεν την γνωρίζω ούτε εξ όψεως. Καθώς όμως ανήκω σε εκείνους που κάποτε πήγαιναν στη Μύκονο και συνειδητά πλέον την έχουν διαγράψει από τον καλοκαιρινό χάρτη, θεωρώ ότι ο άδικος θάνατος ενός τόσο μικρού παιδιού μόνο τυχαίος δεν ήταν.
Δεν θα σταθώ στις εξόφθαλμα καταχρηστικές άδειες που έχουν δοθεί για να γεμίσουν ομπρέλες και ξαπλώστρες όλες πλέον οι παραλίες συνοδεία εκκωφαντικής μουσικής. Αυτό απλά προδίδει το πλήρες έλλειμμα οποιουδήποτε τουριστικού σχεδιασμού και το πώς η Μύκονος σταδιακά εξώκειλε στη «λογική» της αρπαχτής και του μήνα που θρέφει τους έντεκα. Θα μείνω, όμως, στα πιο επικίνδυνα. Στους επιχειρηματίες της θάλασσας και κυρίως του δρόμου, που λειτουργούν ασύδοτα και ανέλεγκτα απ’ άκρη σ’ άκρη του νησιού.
Αγνοεί, άραγε, η δήμαρχος ότι κανείς από τους «ταχύπλοους» δεν τηρεί τον νόμο να κινείται τουλάχιστον 200 μέτρα από την ακτή; Και αφού το ξέρει, γιατί δίνει και άλλες άδειες, ενώ γνωρίζει ότι το Λιμενικό αδυνατεί να κάνει ελέγχους; Της είναι τόσο δύσκολο να οριοθετήσει μόνον 3-4 παραλίες όπου να επιτρέπονται τα θαλάσσια παιχνίδια για να ελέγχονται;
Και για να πάμε στο ακόμη σοβαρότερο: Έχει επισκεφθεί η δήμαρχος ένα βράδυ το Κέντρο Υγείας της Μυκόνου για να δει τους δεκάδες αδαείς τουρίστες που διακομίζονται εκεί σακατεμένοι γιατί οι άλλοι «επιχειρηματίες» –αυτοί του δρόμου– τους νοικιάζουν χιλιάδες μηχανάκια και γουρούνες με απλή επίδειξη διαβατηρίου και δεν τους συστήνουν καν να μην οδηγούν με σορτς και σαγιονάρες;
Όχι, δεν ήταν ούτε τυχαίο ούτε μεμονωμένο περιστατικό ο θάνατος του 10χρονου παιδιού. Θα το διαπιστώνατε αν ζούσατε σε μια πολιτεία η οποία θα μπορούσε ακόμη και να σας συλλάβει ως ηθικό αυτουργό του ασύδοτου τρόπου που λειτουργεί κατεξοχήν το νησί «σας» τα τελευταία χρόνια. Και καθώς στη δήλωσή σας φροντίσατε να εκδώσετε σχεδόν απαλλακτικό βούλευμα για τους θύτες, θα ήταν χρήσιμο να μας εξηγήσετε με ποιο σκεπτικό συναινέσατε προ διμήνου να δοθεί –για πρώτη φορά φέτος– και δεύτερη άδεια μηχανοκίνητων ταχύπλοων στο Καλό Λιβάδι. Δηλαδή, στην παραλία όπου συνέβη το προχθεσινό δυστύχημα...».
Χρίστος Γεωργούσης
