Η μετριότητα κυριαρχεί παντού και κυρίως στα κόμματα
Τα κόμματα αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της δημοκρατίας. Χωρίς την ύπαρξη και την ελεύθερη λειτουργία τους δημοκρατία δεν υφίσταται.
Και βέβαια είναι κατ΄εξοχήν υπεύθυνα για την ομαλή και ποιοτική λειτουργία της.
Όμως, τα τελευταία χρόνια, το πολυκομματικό σύστημα ολισθαίνει σε κατήφορο παρακμής αδυνατώντας να ανταποκριθεί σε σοβαρές οικονομικές και κοινωνικές ανάγκες κυρίως των λαϊκών στρωμάτων.
Αποτέλεσμα αυτής της παρακμιακής πορείας είναι η δημιουργία αντισυστημικών κινήσεων και κομμάτων που ενισχύουν την άκρα δεξιά.
Το είδαμε στη Γαλλία, στη Γερμανία, στην Αυστρία στη Σουηδία και τελευταία στην Ιταλία, όπου αναλαμβάνει, όπου νάναι πρωθυπουργός θαυμάστρια του Μουσολίνι. Κοντολογίς στο σύνολο σχεδόν της Ευρώπης έχουμε άνοδο της ακροδεξιάς.
Για την Ελλάδα δεν χρειάζεται να πούμε πολλά. Το φαινόμενο το βιώσαμε με τη χρυσή αυγή, που αν δεν είχε δολοφονήσει τον Παύλο Φύσσα, θα είχε εδραιωμένη κοινοβουλευτική παρουσία και μάλιστα με υψηλά ποσοστά.
Υπάρχει μια εξήγηση, όχι η μόνη.
Πρόκειται για τους μέτριους που κυβερνούν παντού σε όλους τους τομείς της πολιτικής και κοινωνικής ζωής, με ελάχιστες εξαιρέσεις. Υπάρχει ένδεια στο πολιτικό προσωπικό.
Απουσιάζουν ηγετικές φυσιογνωμίες με βάθος σκέψης, που στο παρελθόν διαχειρίστηκαν δύσκολες καταστάσεις και με τον ένα ή τον άλλο τρόπο μπόρεσαν να κρατήσουν την Ευρώπη και τον κόσμο ολόκληρο μακριά από ένα τρίτο παγκόσμιο πόλεμο, που στις μέρες είναι ορατός ή όπως υποστηρίζουν κάποιοι αναλυτές, ήδη έχει ξεκινήσει με πεδίο πολεμικών επιχειρήσεων την Ουκρανία.
Στις μέρες μας απουσιάζει ένας Ντε Γκωλ, που ονειρεύονταν μια ειρηνική Ευρώπη από τον Ατλαντικό ως τα Ουράλια, ένας Αντενάουερ που οικοδόμησε την κατεστραμμένη από τον Πόλεμο Γερμανία, ένας Τσώρτσιλ που πάλεψε για να ελευθερωθεί η Ευρώπη από το ναζισμό. Και μετά από αυτούς, ένας Μιτεράν, ένας Βιλλυ Μπράντ, ένας Χέλμουτ Κόλ ή ένας Όλαφ Πάλμε.
Ηγετικές φυσιογνωμίες υπάρχουν και στις μέρες μας. Αρνούνται όμως να ασχοληθούν με την πολιτική. Προτιμούν άλλη ενασχόληση. Αρνούνται να εκτεθούν, όταν γνωρίζουν ότι τα στελεχωμένα με μετριότητες κόμματα δεν πρόκειται να τους αφήσουν χώρο.
Και επειδή οι μετριότητες παράγουν μέτρια έως κάτω του μετρίου αποτελέσματα, φτάσαμε εκεί που φτάσαμε, να κινδυνεύει με ανάφλεξη ολόκληρος ο πλανήτης, από ένα πόλεμο, που αυτή τη φορά θα είναι πυρηνικός και από τον οποίο θα επιβιώσουν μόνο οι κατσαρίδες.
Πηγή: ΠΑΡΟΣ Αλλαγή Πορείας
