Ωραίοι σαν Έλληνες
Ωραίοι σαν Έλληνες
Οι ειδήσεις είναι πολλές, τα αυτά πολλά και οι ψυχές λίγες.. Παραλία της Ρόδου τσιμεντοστρώνεται, ενώ μια άλλη στη Μύκονο δίπλα καταστρέφεται. Παραλία του χ νησιού καταλαμβάνεται από πολυθρόνες, του ψ νησιού γίνεται χώρος στάθμευσης, του γ μεταβάλλεται σε οικόπεδο. Να τις μαζέψουμε όλες αυτές τις ειδήσεις να κάνουμε ένα καλό κινηματογραφικό έργο με το όνομα της θεάς καταστροφής. Εδώ γίναμε όλοι θρησκόληπτοι, αυτοί της εκκλησίας των τύπων, αυτοί των κομμάτων θρησκείας και ποδοσφαίρου, οι άλλοι των καταστροφών. Μερικοί ρίχνουν δηλητήριο στο δένδρο έξω από το κατάστημά τους, άλλοι μπαζώνουν λίγο πιο πέρα απ' το σπίτι τους, άλλοι καταλαμβάνουν το δρόμο και υπηρεσία του δήμου να τα προσέχει αυτά να τα καταγράφει δεν υπάρχει. Ας αναλάβει κάποιος σκηνοθέτης να καταγράψει αυτά τα ωραία καθημερινά και μέσα απ' αυτά όλα να καταλάβουμε ποιοι είμαστε και πώς έχουμε γίνει. Θάλασσα έχουμε, ας φάμε και λίγη, είπε κάποιος φίλος της Αλυκής, ας κάνουμε χώρο για τα καφενεία με λίγο τσιμεντάκι. Οι παραλίες είναι ζημιογόνες και κάποιοι άλλοι συνήθως μας ανοίγουν τα μάτια. Τι να κάνεις τόσο χώρο με άμμο και με αγριόχορτα εδώ κι εκεί, ενώ μπορείς να βάλεις ένα καλό μπετουδάκι και να απλώσεις τραπέζια; Να κινείσαι πιο άνετα, σε επίπεδο χώρο, καλά γεωμετρημένο και όχι να κινδυνεύεις να σε παρασύρει το κύμα ή να σε πιτσιλίσει με θαλασσόνερο. Κάποιος είδε την θάλασσα και αναφώνησε «ε, ρε οικόπεδα που πάνε χαμένα!». Στο τσιμέντο μπορείς να στερεώσεις με ασφάλεια και τέντες και πολυθρόνες και ομπρέλες και άλλες κατασκευές με γυαλιστερά και ανθεκτικά μέταλλα, σε ορισμένες παραλίες της Πάρου ορισμένοι φιλοπρόοδοι το ήξεραν αυτό, αλλά μόλις που τόλμησαν να τσιμεντοστρώσουν. Το καλό και το ωραίο θέλουν γενναιότητα και θάρρος να προχωρήσουν και το τσιμέντο δεν είναι δα και τόσο ακριβό. Μπορούμε πρώτοι να τσιμεντοστρώσουμε όλες τις παραλίες να λείψει πια αυτή η ασχήμια με τα νερά και τα φύκια, να φρενάρουμε τη θάλασσα απ’ τις παράλογες απαιτήσεις της, να ζήσουμε κι εμείς με τη μυρωδιά μιας πόλης και όχι να αισθανόμαστε διαρκώς περιορισμένοι. Θα βρούμε και χώρο για τα αυτοκίνητα γιατί δεν έχουν ακόμα εφευρεθεί τροχοί να κινούνται άνετα στην άμμο και πολλές φορές που επιχειρήσαμε να πάμε πιο μέσα κόλλησαν και χρειαστήκαμε βοήθεια να τα βγάλουμε από εκεί. Θα είχε ενδιαφέρον να δούμε τα τολμήματα και τα όσα σπουδαία της τέχνης έπραξαν άλλοι εδώ κι εκεί με σκοπό να περιορίσουν τις ακαλαίσθητες παραλίες, να γεωμετρήσουν τους χώρους και να φέρουν επιτέλους λίγη τάξη με άσφαλτο και μπετόν και τσιμέντο. Εμπρός το κίνημα πρέπει να απλωθεί, με φτυάρια και αξίνες στο χέρι και μπετονιέρες, θα χαράξουμε δρόμο για ένα ωραιότερο μέλλον με μπόλικο τσιμέντο, χωρίς τσιγκουνιές. Εδώ είμαστε, απτόητοι, επαναστάτες, ωραίοι σαν Έλληνες!
Χρίστος Γεωργούσης
