Οι Γάλλοι δείχνουν το φεγγάρι κι εμείς κοιτάμε το δάχτυλο...

Γράφει η Φαίη Τζανετουλάκου

Έχω συγκλονιστεί με τη Γαλλία.

Η οργανωμένη από το λαό για τον λαό επανάσταση με έχει συνταράξει.

Όλα τα σωματεία προβάλουν μια υπεράνθρωπη ανυπακοή και δικαιολογούν την ύπαρξη τους χωρίς να λειτουργούν σαν προξενεία κομμάτων.

Θα κόψουν λέει το ρεύμα και το νερό από τις πλούσιες συνοικίες.

Οι της καθαριότητας αλλά και οι πυροσβέστες κάνουν το κουμάντο στο δρόμο. Τους επιτάσσουν και αυτοί μπαίνουν με rotation στις διαμαρτυρίες, μαζεύει ο ένας σκουπίδια, τα αδειάζει ο άλλος στην Εκάλη του Παρισιού. 70άρηδες βγαίνουν και σπάνε τα real estate γραφεία. 80άρες μπαίνουν σε τούνελ σαν οδοφράγματα.

Μη νομίζετε ότι τα δυο αυτά συντάξιμα χρόνια είναι το ζήτημα. Οι άνθρωποι ανθίστανται όχι μόνο στο ξεπούλημα της συνταξιοδότησης, μα στην εκποίηση της ζωής που δεν έζησαν, και που προσφέρεται έναντι πινακίου φακής στις μεγάλες black rock εταιρίες, στην αποσάρθρωση των ιδανικών του ανθρώπου, στη φτωχοποίηση σώματος και πνεύματος που έχει οδηγήσει η πιο ξεδιάντροπα αλαζονική φιλελεύθερη πολιτική των τελευταίων χρόνων.

ΟΙ ΓΑΛΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΒΡΑΧΟΣ.

Και οταν ξεκινά να κυλάει κανένας μικρό-Μακρόν που άγεται και φέρεται από τις εταιρίες, τις τράπεζες και τις οφ σορ δεν θα μπορέσει να σταματήσει

ΟΙ ΓΑΛΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΜΠΟΝ ΒΙΒΕΡ. Γιατί η καλή ζωή για αυτούς είναι η ΑΛΗΘΙΝΗ ΖΩΗ και οχι η επίπλαστη, η πουλημένη, η εξεφτελισμένη.

Δεν είναι σκοπός της ζωής να γεννηθούν, να δουλεύουν, να τρώνε, να αφοδεύουν και μετά να πεθαίνουν.

Η ζωή είναι κάτι πιο πολύτιμο ρε γαμώτο.

Αυτό είναι το ΟΧΙ των Γάλλων, αυτών των ηρώων της καθημερινότητας.