Είκοσι χρόνια, γαλάζιοι, πράσινοι και ροζ λιμοκοντόροι κι από κοντά ένα τσούρμο γελοίοι υπηρεσιακοί παράγοντες, στάθηκε αδύνατον να κάνουν το αυτονόητο. Είκοσι χρόνια ένας λαός δειλών, μοιραίων κι άβουλων τους ψηφίζει και τους ξαναψηφίζει… Λύπη για τα παιδιά που χάθηκαν. Οργή γι’ αυτούς που "κλαίνε" πάνω στ’ αποκαΐδια…
Ας θυμηθούμε για λίγο και τον Νομπελίστα Σαραμάγκου:
Ας ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα,
ας ιδιωτικοποιηθεί η θάλασσα και ο ουρανός,
ας ιδιωτικοποιηθεί το νερό και ο αέρας,
ας ιδιωτικοποιηθεί η Δικαιοσύνη και ο Νόμος,
ας ιδιωτικοποιηθεί και το περαστικό σύννεφο,
ας ιδιωτικοποιηθεί το όνειρο, ειδικά στην περίπτωση που
γίνεται την ημέρα και με τα μάτια ανοιχτά.
Και σαν κορωνίδα όλων των ιδιωτικοποιήσεων,
ιδιωτικοποιήστε τα Κράτη,
παραδώστε επιτέλους την εκμετάλλευση υμών των ιδίων
σε εταιρείες του ιδιωτικού τομέα με διεθνή διαγωνισμό.
Διότι εκεί ακριβώς βρίσκεται η σωτηρία του κόσμου…
Και μια και μπήκατε στον κόπο, ιδιωτικοποιήστε στο φινάλε
και την πουτάνα τη μάνα που σας γέννησε.
Ζοζέ Σαραμάγκου, 1922 - 2010
Νόμπελ Λογοτεχνίας (1998)
Πηγή: Dionysis Marathias
