Παριανές υποκειμενικότητες

Απόσπασμα είναι από το βιβλίο του Άγγελου Τερζάκη " Ελληνική Εποποιία 1940 -1941": «Στις 2 Νοεμβρίου το συγκρότημα Δαβάκη εξορμούσε τις μικρές ώρες και κυρίευε τον προφήτη Ηλία …..Εκεί είναι που καθώς έδινε οδηγίες να προωθηθεί μια διμοιρία για αναγνώριση, δέχτηκε μια σφαίρα στο στήθος του, έπεσε με τραύμα διαμπερές. Τη διοίκηση του συγκροτήματος θα την ανελάμβανε πια ο ταγματάρχης Καραβίας, διοικητής του τάγματος που είχε σταλεί από τη μεραρχία στον Δαβάκη για ενίσχυση. Η αντεπίθεση των Ιταλών εκδηλώθηκε με σφοδρότητα στο δεξί του προφήτη Ηλία. Άμεση ελληνική αντεπίθεση, με τον Καραβία επικεφαλής, τους έριξε πίσω. ….Βήμα το βήμα, με αίμα, τα ελληνικά τμήματα είχαν αρχίσει ν΄ απωθούν τον εχθρό, να ξαναπαίρνουν τα χώματα που είχε πατήσει εκείνος τις πρώτες ημέρες του αιφνιδιασμού, τις ώρες της παραζάλης». Γράφει ο Κωνσταντίνος Βλάχος, Αντιστράτηγος ε.α. «O Ιωάννης Καραβίας (1899 – Ιούλιος 1994) ήταν Έλληνας αξιωματικός πεζικού του ελληνικού στρατού που διακρίθηκε στον ελληνοϊτ

  Για την 28η Οκτωβρίου Δεν μπορούμε να ερμηνεύσουμε πώς ένας λαός που γέννησε τον Μπαχ, τον Μπετόβεν, και τον Γκαίτε κατέληξε βασανιστής στο Νταχάου και το Άουσβιτς. Ούτε και είναι εύκολο να εξηγηθεί ο ψυχισμός ενός μικρού αριθμητικά λαού που δίδαξε αυτόν τον ασύγκριτο ηρωισμό στην ιστορία. Ανεξήγητο μοιάζει και το ότι παρά τον Δημόκριτο, τον Πυθαγόρα και το Σωκράτη να μας γνέφουν απ’ τις σελίδες της ιστορίας μας ξεπέσαμε σε έναν άγονο ανορθολογισμό και γνωρίσαμε απανωτές ήττες. Τι φταίει και δεν μπορούμε να σταθούμε στα πόδια μας; Γιατί διώχνουμε τη νεολαία απ’ την πατρίδα; Αν συνεχιστούν η μετανάστευση, η υπογεννητικότητα, η παραταξιακή λογική που διαιρεί, η αποβιομηχάνιση της χώρας, η αποστροφή στην παραγωγή, η ανεργία, για να μείνω μόνο σ’ αυτά, ανοίγουμε διαρκώς κερκόπορτες κατηφόρας. Πού λέμε Όχι και πού λέμε Ναι σήμερα και τι κάνουμε ώστε αυτά να βρουν αλήθεια στη ζωή μας; Τα λόγια τα συνηθίζουμε οι Έλληνες, στην εφαρμογή είναι που τα θαλασσώνουμε. Εκείνο το θρυλικό Όχι

Σήμερα 28 Οκτωβρίου 2022, συμπληρώνονται 82 ολόκληρα χρόνια από το πικρό χάραμα της 28ης Οκτωβρίου του 1940 όταν οι σειρήνες με το τρομακτικό ουρλιαχτό τους ανακοίνωναν στο Πανελλήνιο ότι η φασιστική Ιταλία με έγγραφο τελεσιγραφικό ζητούσε από τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας να της παραχωρήσει τμήματα του εδάφους της. Και η απάντηση ήταν το λακωνικό και περίτρανο «ΟΧΙ». Ένα «ΟΧΙ» που το στήριξε ο Ελληνικός λαός με πρωτοφανή προθυμία και αυταπάρνηση, απλά και αυτονόητα σαν φυσιολογική εκδήλωση της Ελληνικής ψυχής όπως αυτή διαπλάστηκε ανάμεσα στους αιώνες. Γιατί τα μεγάλα κεφάλαια της Ελληνικής ιστορίας αρχίζουν και τελειώνουν με ένα μεγάλο «ΟΧΙ». Ένα «ΟΧΙ» που δεν το κράτησε για τον εαυτό της η Ελληνική ψυχή. Την 28η Οκτωβρίου του 1940 η Ελλάδα βροντοφώνησε: «ΟΧΙ»! Δεν θα ποδοπατηθούν οι ιερές αρχές της Ελευθερίας, της Δικαιοσύνης, της Αξιοπρέπειας. «ΟΧΙ»! Δεν θα στερηθεί κανείς λαός το αναφαίρετο δικαίωμα που καλείται "αυτοδιάθεση". Με το ίδιο «ΟΧΙ» θ’ απαντήσουμε και εμείς

28/06/2022  Προς: Δημοτικό συμβούλιο Γραφείο Δημάρχου Έπαρχο Πάρου Κοινότητες Πάρου Αξιότιμε Δήμαρχε, Έπαρχε, πρόεδρε του Δημοτικού συμβουλίου, πρόεδροι των κοινοτήτων κυρίες & κύριοι δημοτικοί & κοινοτικοί σύμβουλοι. Είναι η πρώτη φορά που μπαίνω στη διαδικασία να σας ενημερώσω μέσω επιστολής, με την ιδιότητα ενός απλού και ευαισθητοποιημένου μόνιμου κατοίκου της Πάρου. Ο λόγος που το κάνω είναι για να δημιουργηθούν οι βάσεις μιας συνολικής έρευνας που αφορά σε 10 συμπολίτες μας, οι οποίοι θυσιάστηκαν για την πατρίδα, κατά το Έπος 1940-1941. Συγκεκριμένα οι: Στρατιώτης Κυράτσας Δ. Αθανάσιος, έτος γέννησης 1912 στη Νάουσα και σκοτώθηκε στο ΌΡΟΣ ΣΕΝΤΕΛΙ Β/Α ΤΕΠΕΛΕΝΊΟΥ στις 9/3/1941 Στρατιώτης Βαλαγεώργης Γ. Μιχαήλ, έτος γέννησης 1914 στη Νάουσα και σκοτώθηκε στο ΠΕΣΤΑΝΙ ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ ΤΕΠΕΛΕΝΙΟΥ στις 29/12/1940 Δεκανέας Ραγκούσης Μ. Κωνσταντίνος, έτος γέννησης 1917 στην Αγκαιριά και σκοτώθηκε στις 7/4/1941 Στρατιώτης Ρούσσος Γ. Ιωάννης, έτος γέννησης 1906 στον Κώστο και σκοτώθηκε στ

Αντιδρούμε - Δρούμε και με τη συμμετοχή μας στην απεργία στις 9 Νοέμβρη Του Βαγγέλη Μαρούπα* Στις 25 Οκτώβρη απέργησε όλο το λιμάνι του Πειραιά: Λιμενεργάτες της COSCO, ναυτεργάτες, μεταλλεργάτες της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης. Στις 25 Οκτώβρη συμπληρώθηκε ένας χρόνος από το θανατηφόρο ατύχημα στις γερανογέφυρες της COSCO, που ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της αγανάκτησης. Αγανάκτηση που προερχόταν από τα ανύπαρκτα μέτρα υγείας και ασφάλειας, τους χαμηλούς μισθούς, την εντατικοποίηση κλπ. Είμαστε μαζί τους. Γιατί: Κάθε νίκη των εργατών είναι στήριγμα για τους εργαζόμενους σε όλους τους κλάδους. Δείχνει ότι οι εργαζόμενοι έχουν δύναμη, δύναμη που προέρχεται από τη συλλογική τους πάλη κόντρα στην πολιτική που έχει ως ευαγγέλιο τη διατήρηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Κάθε νίκη εργαζομένων αναπτερώνει την ελπίδα. Πόσο μάλλον όταν μια νίκη έρχεται κόντρα σε σκληρές μερίδες του κεφαλαίου, κόντρα στα αστικά ΜΜΕ, κόντρα σε κυβερνήσεις και τα άλλα κόμματα που έχουν κυβερνήσει και

Ο Έπαρχος της Π.Ε. Πάρου Κώστας Μπιζάς δήλωσε: "Εκφράζω την ικανοποίηση και χαρά μου διότι η συνεργασία της Προσωρινής Διοίκησης του ΤΟΕΒ με τις αρμόδιες Διευθύνσεις της Περιφέρειας, τον Περιφερειάρχη Γ. Χατζημάρκο και τον Πρόεδρο του Περιφερειακού Συμβουλίου και εντεταλμένο στον πρωτογενή τομέα Φ. Ζαννετίδη, είχαν ως αποτέλεσμα την ολοκλήρωση των απαιτούμενων και αναγκαίων γραφειοκρατικών διαδικασιών για την ενεργοποίηση του ΤΟΕΒ Νάουσας Πάρου. Οι εγκρίσεις του νέου Καταστατικού και των Κανονισμών από τον Περιφερειάρχη, θα συμβάλλουν στον εκσυγχρονισμό του ΤΟΕΒ με το να έχει νομική, λογιστική και διοικητική υπόσταση, με αποκλειστικό σκοπό την έγγειο βελτίωση των αγροκτημάτων των μελών του Οργανισμού, τα οποία βρίσκονται μέσα στην περιοχή της δικαιοδοσίας του". Παρακάτω αναφέρεται ένα σύντομο ιστορικό των αποφάσεων για την ενεργοποίηση του ΤΟΕΒ : - Με κοινή Υπουργική απόφαση (ΦΕΚ 3452/Β/2017) καθορίστηκαν οι αρμοδιότητες που ασκούν οι Περιφέρειες για θέματα εγγειοβελτιωτικών

Ο Κώστας Μπιζάς επί πολλά χρόνια έπαρχος Πάρου-Αντιπάρου εκλεγμένος με το ψηφοδέλτιο του Χατζημάρκου, αποφάσισε να θέσει υποψηφιότητα και συγκροτεί, όπως δηλώνει δημοτική παράταξη ανεξάρτητη, ενωτική, χωρίς τοπικισμούς και κομματικές επιρροές. Επισημαίνει επίσης, στη δήλωσή του, «τις ραγδαίες εξελίξεις στο νησί από μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, που απαιτούν άμεσες στοχευμένες δράσεις, που θα προστατεύσουν το δημόσιο χώρο, το περιβάλλον και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της υγιούς και βιώσιμης ανάπτυξης του νησιού μας». Ο Κώστας Μπιζάς διάλεξε το δύσκολο δρόμο του ανεξάρτητου υποψηφίου δημάρχου, έχοντας να αντιμετωπίσει στα δεξιά του το Μάρκο Κωβαίο και στα αριστερά του τον Κώστα Ροκονίδα και με την κεντροαριστερά να μην έχει εκδηλώσει τις προθέσεις της. Βέβαια, εδώ και καιρό, ένα μεγάλο τμήμα του εκλογικού σώματος αναζητεί μια τέτοια λύση, την οποία θεωρεί ως την πλέον ενδεδειγμένη για την αντιμετώπιση των πολλών προβλημάτων του τόπου μας. Ο Κώστας Μ

Μια και από ό,τι φαινεται είναι αρκετά θολό το τοπίο γύρω από τους εμβολιασμούς των γατών, αν κρίνω από τα μηνύματά σας, ΠΑΛΙ εγώ θα σας σώσω (μην παίρνετε τοις μετρητοίς αυτά που λέω και μου θυμώσετε)! Αμαν πια, δηλαδή δεν φτάνουν οι αποικιες που πρέπει να φροντίσω, έχω να διαφωτίσω και εσάς τους χιούμανς. Ας είναι όμως. Θα περιγράψω μερικά απλά θέματα σε σχέση με τους εμβολιασμούς για τα οποία πολλοί από εσάς έχετε άγνοια: 1. Πως λειτουργεί το εμβόλιο Όπως και στον άνθρωπο το εμβόλιο στη γάτα λειτουργεί ως εξής: Εμβολιάζοντας τη γάτα εισάγουμε στο σώματα της πρωτεϊνικά κομμάτια από διάφορους ιους και βακτήρια που προκαλούν σημαντικές ασθένειες. Αυτά είναι άκακα, δηλαδή από μόνα τους δεν μπορούν να προκαλέσουν την ασθένεια που προκαλεί ο κανονικό ιός ή βακτήριο! Όμως το ανοσοποιητικό σύστημα της γάτας τα αναγνωρίζει ως ξένα και αναπτύσσει ανοσία σε σχέση με αυτά (φτιάχνει αντισώματα). Όταν τώρα ο κανονικός ιός (ή βακτήριο) εισβάλει στον οργανισμό το προετοιμασμένο ανοσοποιητικό σύστημ

Κατά τη δική μας εκτίμηση ένα μεγάλο τμήμα του εκλογικού σώματος της Πάρου ήθελε και συνεχίζει να θέλει να τελειώνει με τη δημοτική αρχή του Μάρκου Κωβαίου. Το εξέφρασε ξεκάθαρα στις εκλογές του 2019. Γιατί εάν η Λαϊκή Συσπείρωση δεν είχε ανακατέψει τα κομματικά με τα αυτοδιοικητικά, ο χυδαίος αντικομουνισμός, που εκδηλώθηκε προεκλογικά από την παράταξη Κωβαίου, δεν θα εύρισκε πρόσφορο έδαφος. Το κόμμα, που στο νησί μας σε κάθε εκλογική βουλευτική αναμέτρηση κινείται γύρω στο 5%, έπρεπε να είχε αντιληφθεί ότι η προεκλογική του τακτική έπρεπε να είναι διαφορετική και όχι οριζόντια. Δεν το έπραξε και το πλήρωσε η Πάρος. Γιατί με δήμαρχο τον Κώστα Ροκονίδα και με την ποιότητα που είχε το ψηφοδέλτιό του, θα είχαν αποτραπεί πολλά, για τα οποία τώρα ασκεί κριτική ως αντιπολίτευση στο δημοτικό συμβούλιο, η οποία, όπως υποστηρίζει, αποτελεί μαζί με τις προτάσεις της την προίκα της Λαϊκής Συσπείρωσης για τις προσεχείς δημοτικές εκλογές. Στη δήλωσή του, ο Κώστας Ροκονίδας, προαναγγέλλει την ίδια

  Να διδαχτούμε από τις ήττες μας (κείμενο του 2012) Πολλοί σπουδαίοι ρητόρευαν για τον επερχόμενο θρίαμβο με τσιτάτα και θεωρίες, τα βιβλία έλεγαν για τη σίγουρη νίκη του λαού, οι άθλιοι της τηλεόρασης ολοένα μας αποβλάκωναν και σιγά-σιγά εμπιστευτήκαμε στους άλλους το μέλλον μας. Εμείς γίναμε οπαδοί, χειροκροτητές, ψηφοφόροι μελλοντικών νικητών. Ακόμα και τις ήττες μας τις ερμηνεύαμε ως νίκες κι ας περίσσεψαν οι αδικημένοι και οι απόκληροι κι ας ψάχνουν τώρα συνάνθρωποι στα σκουπίδια. Συνηθίσαμε   να ζητούμε τρόπαια και επικράτηση, να βλέπουμε ακόμα κι ανάμεσα σε φίλους και συγγενείς διαρκώς αντιπάλους και να σκαρφιζόμαστε αναβολικά για να κατακτήσουμε όλα τα χρυσά. Έγινε η νίκη αυτοσκοπός ισόβιου παιχνιδιού και ξεχάσαμε τους ανθρώπους που δεν θέλουν ποδόσφαιρο, πυγμαχίες, αγώνες, πρωτιές και δοξαστικά, αλλά να ζήσουν. Το να μην το βάλουμε κάτω, να βοηθήσουμε, να συνεχίσουμε τον αγώνα για την ανθρωπιά, να σπεύσουμε τώρα και όχι να περιμένουμε τον παράδεισο, δεν σημαίνει πως πρέπε