Παριανές υποκειμενικότητες

 

Open Farm: Κυνήγι (ντόπιων) θησαυρών στη Λαχαναγορά του Ρέντη Ταχίνι από τη Μαγνησία με ντόπιο σουσάμι, χειροποίητες μαρμελάδες από τη Χίο, σουτζούκι σύκου και πίκλες από ορεινή φράουλα Βερτίσκου δίνουν ραντεβού στο Open Farm Agora, στην Κεντρική Λαχαναγορά. Φωτογραφίες: ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΖΑΒΟΣ Κείμενo: Ισαβέλλα Ζαμπετάκη Είχα ήδη ενθουσιαστεί όταν πρωτοάκουσα από τον Παναγιώτη Παπαδόπουλο, ιδρυτικό μέλος του δικτύου Open Farm, για τον χώρο που ετοιμαζόταν να ανοίξει στην Κεντρική Λαχαναγορά της Αθήνας. Από την πρώτη στιγμή που έφτιαξαν το δίκτυο αυτό μαζί με τον Νίκο Βερβερίδη και τον Σπύρο Δοξιάδη, στόχος τους ήταν να φέρουν τον παραγωγό της επαρχίας σε επαφή με τον άνθρωπο της πόλης. Από τον Σεπτέμβριο, και έχοντας πλέον συγκεντρώσει 330 αγροκτήματα στο δίκτυο, αποφάσισαν να δημιουργήσουν και στην Αθήνα έναν χώρο όπου θα μπορούν να ακούγονται οι «ιστορίες των παραγωγών», όπως τις αποκαλούν. Το Open Farm Agora εκτός από προϊόντα φιλοξενεί και εργαστήρια βοτάνων και αιθέριω

Στο επίπεδο που βρίσκονταν πριν την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία επιστρέφουν οι τιμές των καυσίμων . Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα στοιχεία του παρατηρητηρίου τιμών του υπουργείου Ανάπτυξης, η μέση τιμή της αμόλυβδης ήταν την περασμένη Πέμπτη, 15 Δεκεμβρίου (πανελλαδικός μέσος όρος), 1,837 ευρώ ανά λίτρο έναντι 2,425 ευρώ που ήταν το υψηλό στις 15 Ιουνίου. Συνεπώς η τιμή μειώθηκε στο διάστημα αυτό κατά 58,8 λεπτά ανά λίτρο, ή 24 %. Αντίστοιχα το ντήζελ κίνησης υποχώρησε κατά 27,9 λεπτά στο 1,785 ευρώ το λίτρο από 2,064 τον Ιούνιο και το υγραέριο κίνησης στο 0,962 ευρώ από 1,112. Σημαντική είναι η αποκλιμάκωση και στην τιμή του πετρελαίου θέρμανσης καθώς η χειμερινή περίοδος ξεκίνησε στο 1,412 ευρώ ενώ τώρα η τιμή έπεσε στο 1,108 (-30,4 λεπτά). Συγκριτικά, στις αρχές Φεβρουαρίου η αμόλυβδη κόστιζε 1,861 ευρώ το λίτρο, το ντήζελ κίνησης 1,603 και το πετρέλαιο θέρμανσης 1,255 ευρώ. Οι μειώσεις αντανακλούν την υποχώρηση των διεθνών τιμών που μεσολάβησε στο ίδιο διάστημα. Είναι ενδεικτι

Στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου στις 19.12.22 παρέστη ο πρόεδρος της ΕΠΑΨΥ (Εταιρεία Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ψυχικής Υγείας), καθηγητής της ψυχιατρικής κ. Γιώργος Παπανικολάου, ο οποίο ζήτησε από το Δήμο μας , οικονομική στήριξη για την πρόσληψη παιδοψυχιάτρου στη Κινητή Μονάδα Ψυχικής Υγείας Βορειοανατολικών Κυκλάδων, που έχει έδρα την Πάρο. Το ποσόν που ζήτησε ανέρχεται σε 10.000 ευρώ ετησίως και θα χρησιμοποιηθεί ως κίνητρο, ώστε να προκληθεί ενδιαφέρον για την προσέλευση παιδοψυχιάτρου. Ο καθηγητής κρίνει τελείως απαραίτητη την παρουσία αυτής της ειδικότητας στο νησί, με δεδομένο ότι υπάρχουν ψυχιατρικά περιστατικά σε παιδιά, των οποίων η εξειδικευμένη φροντίδα μπορεί να συμβάλει σημαντικά στην αποκατάσταση της υγείας τους. Το ποσόν που ζητά ο καθηγητής δεν είναι μεγάλο για ένα δήμο, όπως αυτός της Πάρου και το Δημοτικό Συμβούλιο και ο Δήμαρχος αντιμετώπισαν θετικά το αίτημα. Το πρόβλημα, που ευχόμαστε να μην υπάρξει, βρίσκεται στη εκταμίευση αυτού το ποσού, επειδή τα γ

Το χθεσινό δημοτικό συμβούλιο ήταν τόσο ήρεμο και ειρηνικό και με ομόφωνες αποφάσεις σε θέματα κρίσιμα, όπως η δημόσια υγεία και η σχολική στέγη, που ένας τρίτος ακροατής, άσχετος με το νησί, δύσκολα θα μπορούσε να διακρίνει, ποιος σύμβουλος είναι της πλειοψηφίας και ποιος της μειοψηφίας. Ήταν μια ωραία συζήτηση από την οποία προέκυψε, ότι όλοι οι άλλοι ευθύνονται για το μαύρο μας το χάλι εκτός από τη δημοτική αρχή. Η δημόσια υγεία του νησιού μας, παρά τις φιλότιμες και αθόρυβες προσπάθειες της προέδρου του Κ.Υ. και των γιατρών του, που το κρατούν όρθιο και λειτουργικό, είναι αναντίστοιχη και δεν ανταποκρίνεται στις σύγχρονες και αυξημένες ανάγκες του τόπου μας. Και η δημοτική αρχή δεν άσκησε καμιά πίεση προς το κράτος των Αθηνών, δεν έκανε καμιά ουσιαστική παράσταση προς τον υπουργό Υγείας, δεν προχώρησε σε καμιά κινητοποίηση του κόσμου της Πάρου, που το πρώτο ζήτημα που τον απασχολεί είναι η προστασία της υγείας του. Μαύρο χάλι έχει και η σχολική στέγη στην Παροικιά, που αδυνατεί εδώ

  Ωραίοι σαν Έλληνες Οι ειδήσεις είναι πολλές, τα αυτά πολλά και οι ψυχές λίγες.. Παραλία της Ρόδου τσιμεντοστρώνεται, ενώ μια άλλη στη Μύκονο δίπλα καταστρέφεται. Παραλία του χ νησιού καταλαμβάνεται από πολυθρόνες, του ψ νησιού γίνεται χώρος στάθμευσης, του γ μεταβάλλεται σε οικόπεδο. Να τις μαζέψουμε όλες αυτές τις ειδήσεις να κάνουμε ένα καλό κινηματογραφικό έργο με το όνομα της θεάς καταστροφής. Εδώ γίναμε όλοι θρησκόληπτοι, αυτοί της εκκλησίας των τύπων, αυτοί των κομμάτων θρησκείας και ποδοσφαίρου, οι άλλοι των καταστροφών. Μερικοί ρίχνουν δηλητήριο στο δένδρο έξω από το κατάστημά τους, άλλοι μπαζώνουν λίγο πιο πέρα απ' το σπίτι τους, άλλοι καταλαμβάνουν το δρόμο και υπηρεσία του δήμου να τα προσέχει αυτά να τα καταγράφει δεν υπάρχει. Ας αναλάβει κάποιος σκηνοθέτης να καταγράψει αυτά τα ωραία καθημερινά και μέσα απ' αυτά όλα να καταλάβουμε ποιοι είμαστε και πώς έχουμε γίνει. Θάλασσα έχουμε, ας φάμε και λίγη, είπε κάποιος φίλος της Αλυκής, ας κάνουμε χώρο για τα καφενεία

Όταν η "Καθημερινή" δημοσιεύει αυτό και δείχνει εσένα Εμείς σου θυμίζουμε αυτόν!!! Ο αγώνας του Στελακάκου βουλιάζει την "καθημερινή" και τους διαπλεκόμενους δημοσιογραφίσκους στον υπόνομο που αναπαράγουν και μας δείχνουν ως μοναδική διέξοδο ζωής.   ΛΟΒΕΡΔΟΣ ΣΤΕΛΑΚΑΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ.. "Τούτη τη φυλάκιση που δέχτηκα πριν λίγο, από την ντροπή του τόπου μας και του λαού μας, που λέγεται Ελληνική δικαιοσύνη την αφιερώνω στη μνήμη του πατέρα μου που έφυγε από τη ζωή την Δευτέρα. Να ναι περήφανη η ψυχή του....Δεν προδίδω τη γνώση και τα παιδιά μας ούτε με όλο το χρυσάφι της γης.... Πριν από λίγο δέχτηκα απο τους δικαστές του δικαστικού μεγάρου Ηγουμενίτσας 6 μήνες φυλάκισης με 3 χρόνια αναστολή για δυσφήμιση διευθυντή των πολυεθνικών ιχθυοκαλλιεργειών Andromeda group, America capital και Mubadala που ταΐζουν τόνους καρκίνου φορμόλης τους λαούς της γης και τα παιδιά μας. Στο δικαστήριο αυτό είχα αθωωθεί πριν περίπου 3 χρόνια σε 5 κατηγορίες. Οι πολυεθνικές πήγαν τη δίκη στο

Όταν υπάρχει ιατρική γνωμάτευση από γιατρό του ΕΣΥ, δηλαδή από δημόσια ιατρική υπηρεσία, ότι ένας εργαζόμενος στο δήμο έχει σοβαρό πρόβλημα σε χέρι και πόδια και οι προϊστάμενοί του τον υποχρεώνουν να πιάνει σκούπα και φαράσι, τότε ο δήμαρχος έχει υποχρέωση να παρέμβει και να δώσει λύση. Η κατάσταση του εργαζόμενου βαίνει επιδεινούμενη, αλλά “το γινάτι βγάζει μάτι”. Δεν γνωρίζουμε, εάν συμβαίνουν και άλλα, αλλά ο εργαζόμενος προκειμένου να βρει το δίκιο του, δηλαδή να απαλλαγεί από το βαρύ καθημερινό φορτίο προσέφυγε και στη δικαιοσύνη. Η υπόθεση αυτή σέρνεται εδώ και καιρό με ιατρικές γνωματεύσεις και αναρρωτικές άδειες και είναι γνωστή σε συμπολίτευση και αντιπολίτευση. Προφανώς κανένας εργαζόμενος δεν έχει διάθεση να βρίσκεται σε κόντρα με τους προϊσταμένους του και να καταφεύγει στα δικαστήρια, εάν δεν υπάρχει σοβαρό πρόβλημα. Ούτε από την απουσία ενός εργαζόμενου, που έχει επιβεβαιωμένο πρόβλημα υγείας, θα είναι πιο καθαρή η Παροικιά. Κώστας Αργουζής Πηγή:  ΠΑΡΟΣ Αλλαγή Πορείας

  Αλώβητη η ολιγαρχία Από κείμενο της δημοσιογράφου Αγγελικής Σπανού, δημοσιογράφου, παραθέτουμε μερικές γραμμές. «Από τότε που ξέσπασε η κρίση, η κεντρική επιλογή του συστήματος εξουσίας ήταν να προστατευθούν οι δομές του ελληνικού παρασιτικού καπιταλισμού, να διατηρηθούν τα μονοπώλια, να μη θιγούν οι κανόνες στο μοίρασμα του παιχνιδιού που κρατιέται κλειστό και για λίγους. Κεντρική επιλογή του συστήματος εξουσίας ήταν επίσης να μην πληγούν οι μεγάλοι φοροφυγάδες, που έχουν βγάλει τα κεφάλαιά τους στο εξωτερικό. Βρήκαμε τον έναν και μοναδικό ένοχο, τον ιδανικό ένοχο, που θα άρει τις αμαρτίες του πολιτικού συστήματος της μεταπολίτευσης για τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό και τη χρεοκοπία, την κοινωνική αδικία, τις οικονομικές ανισότητες και τη διαπλοκή. Και λιθοβολώντας τον, θα ξεχαστούμε και θα ξεχάσουμε ότι αυτή τη στιγμή, όχι πριν ή παλαιότερα, η μεγάλη φοροδιαφυγή οργιάζει ερήμην των αναμάρτητων». Ο ένας ένοχος είναι ο Άκης ή ο Παπακωνσταντίνου, οι άλλοι πίσω τρίβουν τα χέρια, καθώ

Αντώνης Πατέλης Πάρος, ένα νησί με δύο όψεις. Σε ποιους θα ανήκει στο μέλλον αυτό το μικρό και πανέμορφο νησί; Σκέψεις, προβληματισμοί, ανησυχίες και κάποιες προτάσεις Δυο όψεις του ιδίου νησιού. Για έναν που δεν ζει το νησί, η εικόνα που αποκομίζει, από τις διαφημιστικές καμπάνιες που συνεχώς πληθαίνουν (παίρνοντας διεθνή διάσταση), είναι: ότι η Πάρος αποτελεί ένα μικρό επίγειο παράδεισο, ένα ονειρεμένο νησί για τις θερινές διακοπές, αλλά και ένα κατάλληλο μέρος για κερδοφόρες μεγάλοεπενδύσεις... Ένα σημαντικό ποσοστό των κατοίκων πιστεύει, ότι μια τέτοια προοπτική, ανάπτυξη - εξέλιξη, θα αποφέρει δουλειές και πολύ μεγάλη ευημερία στον τόπο. Είναι όμως έτσι; Γιατί υπάρχουν και αρκετοί συμπατριώτες μας, που με περισυλλογή βλέπουν αυτήν την πορεία που έχει πάρει το νησί μας και ανησυχούν, για το ποιο θα είναι το μέλλον. Το τι συντελείται τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα, όπως διαπιστώνεται εντελώς εμπειρικά από τους μόνιμους κατοίκους, αλλά και από τις συνεχείς αναρτ