Παριανές υποκειμενικότητες

  Ο επαναστατημένος άνθρωπος «Ο επαναστατημένος άνθρωπος» είναι έργο του Αλμπέρ Καμύ το οποίο ξεσήκωσε αντιδράσεις, γιατί έδινε στην ουσία της εξέγερσης   νόημα αναζήτησης ανθρωπιάς. «Η καλύτερη πάστα ανθρώπου είναι ο επαναστάτης» είπε την ίδια εποχή ο Τσε Γκεβάρα και δεν διαφωνούμε. Συναντάς κάθε μέρα ανθρώπους θυμωμένους, «επαναστατημένους», με λυμένο το ζωνάρι για καυγάδες. Πρόθυμους να σε στείλουν στη γωνία, να σε χαρακτηρίσουν με εύκολα επίθετα. Απροετοίμαστους όμως να ακούσουν και να προσθέσουν κάτι στα όσα γνωρίζουν. Οι περισσότεροι απ’ τους «επαναστατημένους», γνωστοί ή άγνωστοι, φίλοι ή όχι, είναι άνθρωποι βολεμένοι στην προσωπική τους ζωή, στα δικά τους.   Η αλλαγή δεν χωρά στο χώρο εργασίας, ούτε στο σπίτι, ούτε στις καθημερινές συνήθειες. Μιλούν για αλλαγές, για βίαιες ανατροπές, αλλά στη δουλειά τους είναι της παλαιολιθικής εποχής και όταν τους μιλήσεις για αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, τις αποδοκιμάζουν απαξιώνοντάς τις ή προσποιούμενοι ότι κάτι ύποπτο συμβαίνει. «Μη μου

Της Δήμητρας Μυρίλλα Το ημερολόγιο γράφει 24 και 25 Ιανουαρίου 2007. Στον οίκο Κρίστις στο Λονδίνο 850 πολύτιμα αντικείμενα βγαίνουν σε δημοπρασία. Ακριβώς τότε και για πρώτη φορά το περιβάλλον του έκπτωτου μονάρχη Κωνσταντίνου Γλύξμπουργκ παραδέχεται ότι πολλά από τα αντικείμενα που βγαίνουν στη δημοπρασία του Κρίστις είναι μέρος εκείνων που κυριολεκτικά άρπαξε από το Τατόι το 1991. Ωστόσο, είχαν πουληθεί σε συλλέκτες προτού καν φτάσουν τα κοντέινερ στην Αγγλία. Η εκπρόσωπος Τύπου της τέως βασιλικής οικογένειας Αλίκη Στρογγυλού, μιλώντας τότε στα «ΝΕΑ», παραδέχεται ότι μεγάλο μέρος των αντικειμένων που θα δημοπρατηθούν από τον Οίκο Κρίστις στις 24 και 25 Ιανουαρίου 2007 προέρχονται από τα αντικείμενα που ο Κωνσταντίνος πήρε μαζί του σε 9 κοντέινερ τον Φεβρουάριο του 1991, με τις ευλογίες της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Το ποσό που συγκεντρώθηκε από την εκποίηση των 850 αντικειμένων της συλλογής είναι 14.194.338 ευρώ. Και αυτό είναι το μόνο βέβαιο. Διότι, τί περιείχαν τα κοντέϊνερ τα 9 κοντέ

Σε ώτα μη ακουόντων … Έχει δημιουργηθεί η εντύπωση , που μάλλον προσεγγίζει την πραγματικότητα , ότι η δημοτική εξουσία δεν επικοινωνεί με την κοινωνία. Αυτό δεν σημαίνει αποχή του δημάρχου και των συμβούλων του από εκδηλώσεις όλων των ειδών και καφενειακού τύπου συναντήσεις και συναναστροφές. Το αντίθετο μάλιστα. Αυτός είναι ο τομέας που επιδίδονται με ιδιαίτερη επιτυχία. Αυτό που εννοούμε είναι , οι πραγματικές ανάγκες μιας οποιασδήποτε κοινωνίας , άρα και της δικής μας. Είναι πολύ πιθανόν να μην μπορεί η δημοτική αρχή να αναγνωρίσει τα σημαντικά ζητήματα και ως εκ τούτου να αδυνατεί να τα επιλύσει , αν και νομίζουμε ότι μάλλον αδιαφορεί και ρίχνει όλο το φταίξιμο στην γραφειοκρατία και την νομοθεσία , δηλαδή στην κεντρική διοίκηση . Είναι εύκολο παραδείγματος χάριν να αντιληφθείς πώς θα βελτιώσεις το οδικό δίκτυο , πως θα συντηρήσεις κτήρια , πως θα έχεις επαρκή φωτισμό , αλλά δύσκολο πως θα επαναφέρεις την κοινωνική συνοχή που χάνεται μέρα με την μέρα. Αν δεν καταλαβαίνεις ότι σε μ

Ανήκουμε στο γένος των θνητών. Για όλους μας θάρθει η ώρα που θα εγκαταλείψουμε το μάταιο τούτο κόσμο. Ό,τι έχει αρχή έχει και τέλος, μόνο που κανείς μας δεν γνωρίζει το πότε. Φθαρμένο ρούχο το σώμα μας, που άλλοι, οι περισσότεροι, προτιμούν τον ενταφιασμό του και άλλοι την καύση του. Δεν σκοπεύουμε να φιλοσοφήσουμε. Δεν είμαστε ούτε φιλόσοφοι, ούτε θεολόγοι. Απλά πρόθεσή μας είναι επισημάνουμε την ανάγκη δημιουργίας ενός δεύτερου κοιμητηρίου στην Παροικιά, γιατί υπάρχει πλέον το αδιαχώρητο και η επέκταση του υπάρχοντος είναι προβληματική. Η ανάγκη δημιουργίας του είχε επισημανθεί εδώ και καιρό. Είχαν μάλιστα γίνει και συζητήσεις με την Ι. Μ. Λογγοβάρδας, για την παραχώρηση κτήματος της Μονής, ώστε να εξυπηρετείται εκτός από την Παροικιά και η Νάουσα. Ανήκουμε στο πόπολο. Δεν έχουμε το προνόμιο άλλων που ενταφιάζονται σε ξεχωριστούς χώρους της επιλογής τους, όπως οι βασιλείς, οι αρχιερείς και οι επώνυμοι πολιτικοί. Όμως μας δίδεται η ευκαιρία, εάν το αποφασίσει η παρούσα δημοτική αρχή

"Έκανε αφόρητη ζέστη. Η Σιμόν ακούμπησε το πιάτο σ’ ένα σκαμνάκι, στήθηκε μπρος μου και με τα μάτια της καρφωμένα στα δικά μου, κάθισε χωρίς να μπορώ να τη δω κάτω από τη ποδιά και μούσκεψε τους ζεματιστούς γλουτούς της στο δροσερό γάλα. Μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι κι άρχισα να τρέμω, ενώ αυτή κοίταζε το σηκωμένο πέος μου που πίεζε από μέσα το πανταλόνι μου. Έμεινα έτσι για λίγο ασάλευτος μπροστά της. Δε κουνήθηκε από τη θέση της και για πρώτη φορά, είδα τη ροδόμαυρη σάρκα της που δροσιζότανε μες στο κάτασπρο γάλα. Καθίσαμε σ’ αυτή τη στάση πολλή ώρα κι ήμασταν κι οι δυο συγκλονισμένοι… Ξαφνικά σηκώθηκε πάνω κι είδα το γάλα να τρέχει στα μπούτια της και να φτάνει ως τις κάλτσες. Σκουπίστηκε κανονικά μ’ ένα μαντίλι, όρθια πάνω από το κεφάλι μου, με το ‘να πόδι στο σκαμνάκι κι εγώ έτριβα μ’ όλη μου τη δύναμη τον πο@τσο μου πάνω από το πανταλόνι, σφαδάζοντας από κ@ύλα, στο πάτωμα. Έτσι φτάσαμε σχεδόν ταυτόχρονα σ’ οργασμό χωρίς καν να ‘χουμε αγγιχτεί. Όταν όμως γύρισε η μητέρα της

"-Να έχουν Σύνταγμα η να μην έχουν; -Αφού δεν είχαν, γιατι να έχουν; -Θα τους παρέσυραν αυτοί που έχουν... -Να αρκεστούν εις αυτά που έχουν! -Δεν ειναι και ώριμοι για να το έχουν! -Για το καλό τους ας μην το έχουν... -Δεν επιτρέπεται να το έχουν! -Αποφασίζουμε να μην το έχουν! -ΝΑ ΜΗ ΤΟ ΕΧΟΥΝ! -Και αν επιμένουν να το έχουν; -Και αν το έχουν χωρις να το έχουν; -Τι εννοείτε έχουν δεν έχουν; -Εάν νομίζουν οτι το έχουν και στην ουσία δεν το έχουν! Αυτοί θα χαίρονται οτι το έχουν και μεις θα ξέρουμε πως δεν το έχουν! - ...Έτσι θα έχουν χωρίς να έχουν και δεν θα έχουν ενώ θα έχουν! -Αποφασίζουμε να έχουν; -Εάν εμποδίσουμε να έχουν, υπάρχει κίνδυνος να έχουν! Ο μόνος τρόπος να μην έχουν, είναι να αφήσουμε να έχουν. Για παράδειγμα, οσα δεν έχουν είναι όσα αφήσαμε να έχουν!"....

Ηταν Αύγουστος του 2015 όταν οι αδερφές Μαρντίνι, Σάρα και Γιούσρα, εγκατέλειψαν το διαλυμένο από τις βόμβες προάστιο της Δαμασκού στο οποίο ζούσαν με την ελπίδα να φτάσουν στη Γερμανία. Η Σάρα Μαρντίνι επέστρεψε εθελοντικά στη Λέσβο για να βοηθήσει στη διάσωση προσφύγων ως επαγγελματίας ναυαγοσώστρια και μέλος της MKO ERCI. Στις 21 Αυγούστου του 2018 αστυνομικοί της Υποδιεύθυνσης Ασφαλείας τη σταμάτησαν στο αεροδρόμιο και της ανακοίνωσαν ότι συλλαμβάνεται ως μέλος παράνομου κυκλώματος (!). Σήμερα ξεκινάει στη Λέσβο μία δίκη που ποινικοποιεί την αλληλεγγύη στην Ευρώπη. Το ελληνικό κράτος διώκει την κολυμβήτρια- σύμβολο της προσφυγιάς. Συγκατηγορούμενοι της Σάρα, είναι ο Seán Binder, ο Νάσος Καρακίτσος και 21 εθελοντές και μέλη ανθρωπιστικών οργανώσεων. Διώκονται για πλημμελήματα, συμπεριλαμβανομένης της κατασκοπείας και της πλαστογραφίας τα οποία είναι δυνατόν να επισύρουν έως και 8 χρόνια φυλάκισης. Οι «Πεταλούδες» της προσφυγιάς και της αλληλεγγύης «Να κολυμπήσεις για όσους πέθαναν

 

Η ανάδειξη των αρχαιοτήτων της Πάρου είναι έργο αρκετά σοβαρό και η υλοποίησή του αφορά κατά κύριο λόγο την Εφορεία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων. Δεν αναφερόμαστε μόνο στις υπαίθριες αρχαιότητες ή η στις πληροφοριακές πινακίδες που μας κατευθύνουν σ΄αυτές, ορισμένες εκ των οποίων χρειάζονται, λόγω φθοράς, αντικατάσταση. Αναφερόμαστε κυρίως στην κοινή προσπάθεια Δήμου και Αρχαιολογικής Υπηρεσίας για την κατασκευή σύγχρονου αρχαιολογικού μουσείου, που θα έχει τη δυνατότητα να αναδείξει το σύνολο των αρχαιοτήτων του νησιού που προφέρονται για έκθεση. Η εξεύρεση του κατάλληλου χώρου είναι το πρώτο. Και αυτό πρέπει να γίνει εγκαίρως, γιατί με την ταχύτητα που αναπτύσσεται το νησί, οι ανάγκες σε χώρους πολλαπλασιάζονται και τα περιθώρια στενεύουν. Η επόμενη κίνηση αφορά την ανάθεση και ολοκλήρωση των μελετών, την ωρίμανση του φακέλου του έργου και την ένταξή του σε χρηματοδοτικό πρόγραμμα. Το έργο παρουσιάζει δυσκολίες, αλλά εάν υπάρξει ενδιαφέρον και πολιτική βούληση σε τοπικό επίπεδο, οι όποιες γρ

Σαν σήμερα, πριν από πέντε χρόνια, στις 13 Ιανουαρίου 2018, ο Τζίμης Πανούσης πέρασε μια για πάντα στην αιωνιότητα. Ποιος ήταν ο Τζίμης Πανούσης πίσω από το καυστικό, προκλητικό, αντισυστημικό του προφίλ; Μια μεγάλη ψυχή που δεν μπορούσε να χαρεί τη χριστουγεννιάτικη βόλτα με την κόρη του όταν έβλεπε έναν ξυλιασμένο και πεινασμένο γεράκο στο πάρκο, που θεωρούσε φασίστα τον άντρα ο οποίος βλέπει τη γυναίκα κατώτερη, που μπορεί να θέλει να "δαγκώσει" τον Μητροπολίτη, αλλά τον τρελαίνει ο παπάς που πιστεύει. Αυτός ήταν ο Τζίμης Πανούσης ο οποίος έφυγε αναπάντεχα από τη ζωή στα 64 του χρόνια. Ο άνθρωπος που έφτασε στα όρια της τρέλας με την απώλεια του αδερφού του, που δοκίμασε όλα τα ναρκωτικά και που... γεννήθηκε ξυρισμένος. Μεταξύ άλλων ο Τζίμης Πανούσης είχε πει: Για την απώλεια που τον σημάδεψε. Εκείνη του αδελφού του… "Έχασα τον αδελφό μου, αυτό με κλόνισε πολύ. Ο αδελφός μου ασχολιόταν κι εκείνος με τη μουσική, έγραφε τραγούδια ωραία, αλλά ήταν μαύρα. Ήταν ο Άσιμος ε