Παριανές υποκειμενικότητες

Του Κώστα Δραγάτη Η Πρόεδρος Σακελλαροπούλου υπήρξε και είναι μέρος του οικονομικού και πολιτικού συστήματος διαφθοράς και απαξίας που για τον δικό του πλουτισμό και εξουσία, συνεργάστηκε με ξένα κέντρα αποφάσεων για να ξεπουλήσει τη χώρα και τις/τους κατοίκους της. Σήμερα, με στόμφο και "υπερηφάνια" μας περιγράφει πόσο χαρούμενη είναι επειδή σε ένα από τα πολλά, άσκοπα, χαρούμενα ταξίδια της που πληρώνουμε εμείς, συνάντησε στη Γερμανία μερικούς απόδημους/ες που έχουν πάει στο εξωτερικό για να επιτύχουν καλύτερη ζωή. Δηλαδή η Πρόεδρος, ένοιωσε, χαρά και υπερηφάνεια που συνάντησε προσοντούχους/ες Ελληνίδες/ες στη Γερμανία, τις/τους οποίες/ους έδιωξε το συνάφι της στο εξωτερικό, αφού πρώτα τις/τους είχε ξυλοφορτώσει στις πλατείες των αντιμνημονιακών διαδηλώσεων, αφού τις/τους είχε αφήσει χωρίς δουλειά, ευπρεπείς μισθούς και ευκαιρίες. Ποιός/α από το συνάφι της έχασε την ντροπή, για να τη βρει η κ. Σακελλαροπούλου; Πηγή:  Κώστας Δραγάτης

 

Τι απάντηση να δώσεις; Σε μια ανακοίνωση που μηδενίζονται οι ανθρώπινες σχέσεις και χρησιμοποιείται ξύλινος λόγος άλλων εποχών για να περιγράψεις το τέλος μιας συνεργασίας, τι απάντηση να δώσεις; Σε μια ανακοίνωση, όπου ο ‘’σκοταδισμός’’ και τα πολιτικά παιχνίδια αναφέρονται ως συμπεράσματα, τι απάντηση να δώσεις; Σε μία παράταξη που έχει επιλεκτική μνήμη και ηθελημένα αγνοεί ότι στις δημοτικές εκλογές οι ψηφοφόροι επιλέγουν συχνά πρόσωπα και όχι συνδυασμό, τι απάντηση να δώσεις; Σε μια παράταξη που νομίζει ότι το 49% των προηγούμενων εκλογών οφείλεται σε 3-4 άτομα και όχι σε μια συνολική προσπάθεια, τι απάντηση να δώσεις; Σε μια παράταξη που ανακοινώνει στη ‘’νύφη’’ αλλά απειλεί την ‘’πεθερά’’, επιχειρώντας να δημιουργήσει κλίμα φόβου σε όσες και όσους επιθυμούν να αποχωρήσουν, τι απάντηση να δώσεις; Η απάντηση είναι μία: «ο πανικός είναι κακός σύμβουλος». Πιτσικάλης Άγγελος Ανεξάρτητός Τοπικός Σύμβουλος Κώστου

Η προγραμματισμένη συγκέντρωση μας, για σήμερα Τετάρτη 25 Γενάρη στην Αγκαιριά, μετά το "φευγιό " του Σωκράτη αναβάλλεται, σε ημερομηνία που θα ανακοινωθεί σύντομα.  Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια του και σε όλους τους οικείους, ενός αγαπητού προσώπου της Αγκαιριανής Κοινότητας.

Μας έρχονται συνεχώς πληροφορίες για συμμετοχή κυρίως νέων, οι οποίοι στελεχώνουν το ψηφοδέλτιο του επάρχου Κώστα Μπιζά. Αν όντως έτσι συμβαίνει, τότε η Πάρος μπορεί να ελπίζει. Οι νέες και οι νέοι μας, και αναφερόμαστε σε συμπατριώτες μας που είναι ήδη σε παραγωγική ηλικία, προφανώς έχουν αντιληφθεί τον ολισθηρό δρόμο που έχει εισέλθει το νησί και που τους αφορά άμεσα. Γιατί όταν μιλάμε για ανάπτυξη, δεν εννοούμε την ισοπέδωση των πάντων, όπως την αντιλαμβάνονται τα μεγάλα συμφέροντα που πάτησαν πόδι στο νησί. Δεν είναι μόνο η καταστροφή του φυσικού πλούτου του νησιού που συντελείται με γρήγορους ρυθμούς. Το ζήτημα έχει και κοινωνικές διαστάσεις, αφού σταδιακά οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις θα συρρικνώνονται και ο ντόπιος πληθυσμός θα μετατρέπεται σε υπηρετικό προσωπικό τους. Το μηνιαίο ενοίκιο των 20.500 ευρώ με το οποίο ο δήμος νοίκιασε το δημοτικό ακίνητο του λιμανιού, προσφέρεται για σοβαρό προβληματισμό, ακόμα και για όσους δεν γνωρίζουν από οικονομικές αναλύσεις. Το τουριστι

  ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΟΣΚΥΛΑ (20-5-2021) Ήταν μια μεγάλη περιοχή με λιβάδια, πεδιάδες, ευωδιαστά φρουτόδεντρα, άγρια βότανα που μοσχομύριζαν. Η περιοχή αυτή ανήκε σε ορισμένους κτηματάρχες. Κτηματοφύλακες τους έλεγαν στην πιάτσα. Μέσα σε πολλές δεκαετίες, αυτή η θεάρεστη περιοχή ανήκε σε δύο ως τέσσερις ανθρώπους. Ο ανώτερος αριθμός κατόχων γης είχε φτάσει κάποτε στους εννιά. Σε κάθε κτηματοφύλακα ανήκε ένα μερίδιο γης, μια «επικράτεια», όπως έλεγαν πάλι στην πιάτσα. Οι κτηματοφύλακες ήταν οι αφέντες του τόπου, όπως οι παλιοί τσιφλικάδες. Υπήκοοί τους ήταν σκυλιά. Κάθε λογής σκυλιά και ράτσες: κυνηγόσκυλα, μπουλντόγκ, μπόξερ, σέτερ, πεκινουά, τσιχουάουα, ροτβάιλερ, κανίς, γκριφόν, λυκόσκυλα κ.λπ. Οι κτηματοφύλακες ενδιαφέρονταν ο καθένας να διαφεντέψει όλο αυτόν τον υπέροχο τόπο για τον εαυτό του. Και να κυριαρχήσει πάνω στα σκυλιά. Κάθε αύξηση του μεριδίου επικράτειας ήταν ο στόχος. Και η κατοχή όλης της επικράτειας ο ευκταίος προορισμός Ο κάθε κτηματοφύλακας, ανάλογα με την ισχύ του είχε δυ

  Η ΝΕΑ ΟΜΙΛΙΑ (13-11-2022)   Κάποτε στον 21 ο αιώνα η Νέα Ομιλία έγινε δόγμα. Το μότο της ήταν: "όσο πιο λίγα γνωρίζετε, τόσο πιο πολλά να λέτε". Στα σχολεία προσαρμόστηκε το εκπαιδευτικό σύστημα. Οι δάσκαλοι και οι καθηγητές προέτρεπαν τα παιδιά να μη φοβούνται και να λένε τη γνώμη τους. Ακόμα, και αν η γνώμη τους δεν εδράζεται σε επιχειρήματα, πρέπει να τη λένε. Οι διαφημίσεις κατέκλυζαν τους χώρους, την τηλεόραση και την κοινωνική ζωή: «Έχεις μια γνώμη και δεν τη λες; Χάνεις την ευκαιρία για ένα νέο, αποτελεσματικό και γρήγορο τηλέφωνο». «Πες τη γνώμη σου και κέρδισε κουπόνια για το σούπερ μάρκετ». «Άργησες να πεις τη γνώμη σου; Έχασες την σούπερ ευκαιρία κλήρωσης της εταιρίας μας.» Οι ειδικοί στα άρθρα των εφημερίδων και στα περιοδικά έγραφαν: Είναι η εποχή της γνώμης. Η πολιτική ορθότητα σήμερα είναι να λέμε πάντα τη γνώμη μας. Τα ατομικά δικαιώματα το επιβάλλουν αυτό. Σημασία δεν έχει το περιεχόμενο. Έχει η μορφή. Σημασία έχει να πείθετε ή να φαίνεστε αληθοφαν

Ο κύριος Άγγελος Πιτσικάλης στην ανακοίνωση ανεξαρτητοποίησης του από τη Λαϊκή Συσπείρωση, αναγνωρίζει ότι με τον καλύτερο δυνατό τρόπο αντιπαρατεθήκαμε στη δημοτική αρχή και δεν έχει να μας προσάψει ασυνέπεια λόγων και έργων για την τετραετία που διανύουμε, αλλά διαχωρίζει τη θέση του με επιχειρήματα που «ανακάλυψε» μετά από τρεισήμισι χρόνια, όπως αυτό των «κομματικών αγκυλώσεων». Όταν έρθει η ώρα, το κέντρο της πολιτικής καθοδήγησης που αναπαράγει κατ’ επανάληψη αυτές τις «ραφιναρισμένες» εκφράσεις του σύγχρονου σκοταδισμού, ποντάροντας σε συντηρητικά αντανακλαστικά της κοινωνίας μας, θα πάρει τις απαντήσεις του. Δεν θα επιτρέψουμε όμως να στήσει τα πολιτικά του παιχνίδια στις πλάτες του παριανού λαού επιλέγοντας ως «εχθρό» και εμπόδιο των επιδιώξεων του τη Λαϊκή Συσπείρωση. Τώρα, δικαίωμα του οποιουδήποτε άρα και του κυρίου Πιτσικάλη να κάνει τις επιλογές του στα κοινά, για τις οποίες άλλωστε θα λογοδοτήσει σε αυτούς που τον επέλεξαν ή θα τον επιλέξουν. Είναι άλλο αυτό όμως και ά

Παίρνει σάρκα και οστά αυτό που εκφράσαμε την ευχή να συμβεί στο νησί. Να υπάρξει επιτέλους μια κίνηση, μια παράταξη, ένας δημοτικός συνδυασμός, απαλλαγμένος από κομματικές επιρροές με μοναδικό κριτήριο το συμφέρον του νησιού. Σύμφωνα με πληροφορίες μας ήδη κυκλοφορεί μια διακήρυξη που υπογράφεται από συμπατριώτισσες και συμπατριώτες μας, οι οποίοι προέρχονται από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους, αλλά συμφωνούν με το περιεχόμενό της, που έχει ως σημείο αναφοράς αποκλειστικά και μόνο το νησί μας. Μαθαίνουμε, ότι σύντομα θα δοθεί στη δημοσιότητα και θα αποτελέσει τον καταστατικό χάρτη μιας δημοτικής παράταξης που, με ευθύνη και ενότητα, θα επιχειρήσει να δώσει λύση σε χρόνια προβλήματα της Πάρου. Πηγή:  ΠΑΡΟΣ Αλλαγή Πορείας

της Μυρσίνης Κάιλα, Τελείωσες το πανεπιστήμιο ενώ ο κόσμος όπως τον ήξερες έφτανε στο τέλος του, όπως έλεγε και το τραγούδι. Η κρίση τσάκιζε ανθρώπους γύρω σου, την οικογένεια που σε στήριζε όλα τα προηγούμενα χρόνια για να σπουδάσεις και να ‘φτιάξεις τη ζωή σου’, τις φίλες και τους φίλους που έλιωναν το κορμί τους ούτε για τα βασικά, αν ήταν από τους ‘τυχερούς’ που τουλάχιστον είχαν μια δουλειά. Εσύ ήσουν μάλλον μία από αυτούς: δουλειά στο δημόσιο σχολείο, πάνω σε κάτι που σπούδασες και μπορεί και να είχες διαλέξει, σταθερός μισθός έστω και για κάποιους μήνες. Αυτό ήταν το αφήγημα και έπρεπε να το πιστέψουμε και να πούμε και ευχαριστώ. Όμως εμείς θέλαμε ‘να χορέψουμε πάνω στο φτερό του καρχαρία’, φταίει μάλλον που κάναμε και λίγη ποίηση στο σχολείο. Κι αν δεν ‘χορεύαμε’ πάντα, θέλαμε τουλάχιστον να πάμε κόντρα στην ελαστικοποιημένη ζωή, τη διαρκή επισφάλεια και την κατάργηση κάθε κατεκτημένου δικαιώματος. Ίσως γιατί φτιαχτήκαμε από εκείνες τις αντικειμενικές συνθήκες που παλεύουμε να