Υπόθεση Καϊλή / Πώς να τα βάλεις με ένα παγόβουνο;
Το «Qatargate» έριξε λίγο φως σε ένα σκοτεινό σύστημα διαπλοκής και υπηρέτησης συμφερόντων, που κατοικοεδρεύει στις Βρυξέλλες και δεν αφορά μόνο το Κοινοβούλιο
ΟΜίχιελ βαν Χάλτεν, διευθυντής της Διεθνούς Διαφάνειας ΕΕ σχολίασε την υπόθεση του Qatargate λέγοντας ότι «ενώ αυτή μπορεί να είναι η πιο κατάφωρη περίπτωση φερόμενης διαφθοράς, που έχει δει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εδώ και πολλά χρόνια, δεν πρόκειται για μεμονωμένο περιστατικό». Για την «κορυφή του παγόβουνου» κάνουν τώρα λόγο οι περισσότεροι. Το ερώτημα είναι λοιπόν αν μπορείς να τα βάλεις με το παγόβουνο της αδιαφάνειας και της διαπλοκής, που έχει ψηλώσει επικίνδυνα στις Βρυξέλλες.
Προκαλεί για παράδειγμα εντύπωση η σχεδόν πλήρης ταύτιση στα λεγόμενα της κας Καϊλή με εκείνα του Ελληνα Επιτρόπου για τις τεράστιες «μεταρρυθμίσεις», που έχει κάνει το Κατάρ στον εργασιακό τομέα. Γεννά τεράστια ερωτηματικά η ευκολία με την οποία πρώην επίτροποι δέχτηκαν την «τιμητική θέση» στο συμβούλιο μιας ΜΚΟ, η οποία υποτίθεται ότι αγωνιζόταν κατά της «ατιμωρησίας», αλλά όπως όλα δείχνουν πίσω απο αυτή την ταμπέλα επεδίωκε ακριβώς το αντίθετο.
Ενα «Μητρώο» γεμάτο τρύπες
Πριν από λίγες μέρες κατά σύμπτωση η Διεθνής Διαφάνεια αναφερόταν στα κενά που εμφανίζει το αποκαλούμενο «Μητρώο Διαφάνειας», στο οποίο οι ευρωβουλευτές οφείλουν να δηλώνουν τις επαφές τους με εκπροσώπους ομάδων συμφερόντων, δηλαδή με λομπίστες. Λίγο παραπάνω από τους μισούς ευρωβουλευτές συμπληρώνουν τη σχετική φόρμουλα. Η Ελλάδα είναι η χώρα με το χαμηλότερο σχετικό ποσοστό, μόλις 10%. Είναι τόσο αδιάφοροι για τα λόμπι οι Ελληνες ευρωβουλευτές; Η περίπτωση Καϊλή δείχνει ότι κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει. Παρεμπιπτόντως συναντήσεις με λομπίστες που εκπροσωπούν κράτη δεν είναι υποχρεωτικό να δηλώνονται. Τώρα κάποιοι λένε ότι αυτό θα πρέπει να αλλάξει επειγόντως.
Η τιμή της «Ευρώπης»
Στα λόγια υπάρχει συμφωνία για την ανάγκη ενός πιο αυστηρού θεσμικού πλαισίου, «για να μη μπορεί να μας ειρωνεύεται ο Ορμπαν». Γίνεται λόγος για μια ύστατη προσπάθεια να σωθεί η τιμή της ΕΕ. Οχι μόνο του Ευρωκοινοβουλίου, το οποίο για παράδειγμα αγνόησε ο κύριος Μπουρλά, όταν κλήθηκε να δώσει εξηγήσεις για τον τρόπο με τον οποίο σύναψε τις συμφωνίες με την κυρία φον ντερ Λάιεν για τα εμβόλια, μια υπόθεση που απασχολεί τις ευρωπαϊκές εισαγγελικές αρχές και αφορά δισεκατομμύρια. H πρόεδρος της Κομισιόν έχει επιδείξει ανάλογη υποτιμητική συμπεριφορά, αγνοώντας την απαίτηση της ευρωπαίας Συνηγόρου του Πολίτη να δώσει εξηγήσεις σχετικά με τα SMS που αντάλλασσε με τον πρόεδρο της φαρμακευτικής εταιρείας. Οι φαρμακευτικές είναι αυτές που κάθε χρόνο δαπανούν πάνω από ένα δισεκατομμύριο ευρώ για λόμπινγκ.
Οι Βρυξέλλες είναι «η χαρά του λομπίστα». Περίπου 30.000 τέτοιοι ζουν εκεί. Κάποιοι μπορεί και να έχουν θητεύσει προηγουμένως σε κάποιο θεσμικό όργανο. Πρώην πρόεδροι της Κομισιόν μεταπηδούν μετά τη λήξη της θητείας τους σε τράπεζες, με κραυγαλέο παράδειγμα τη «μεταγραφή» του κυρίου Μπαρόζο στη Goldmann Sachs. Οι εταιρείες συμβούλων αποκτούν ολοένα και σημαντικότερο ρόλο στην λήψη αποφάσεων και στην νομοτεχνική προπαρασκευή τους, αλλά όπως φάνηκε εσχάτως και από τις αποκαλύψεις της οργάνωσης «Follow the money», τελικά και στην υλοποίησή τους.
Δεν είναι απλή σκανδαλοθηρία
Το παγόβουνο είναι πολύ μεγάλο λοιπόν. Αν πρέπει να χρωστάμε «ευγνωμοσύνη» στην κα Καϊλή είναι γιατί με τον χοντροκομμένα αφελή τρόπο της έδωσε μάλλον το έναυσμα για να πέσει λίγο φως στην κορυφή του. Αλλά το πρόβλημα δεν εξαντλείται στην ικανοποίηση αισθημάτων ενός χαιρέκακου ηδονοβλεψία, που παρακολουθεί την πτώση μιας αστραφτερής τηλεπερσόνας, που πιάστηκε στα πράσα. Η περιβόητη «ευρωπαϊκή δημοκρατία», που όλοι τώρα δηλώνουν αυτόκλητοι προστάτες της, χτυπώντας καμπανάκια συναγερμού, έχει σοβαρά δομικά προβλήματα. Εκεί θα πρέπει να ρίξουν το δικό τους προβολέα οι προοδευτικές δυνάμεις στην Ευρώπη, πίσω από σκανδαλοθηρικά πρωτοσέλιδα, που απλώς κρύβουν πάλι το ίδιο το παγόβουνο.
Πηγή: AVGI.GR
