Πώς φτωχύναμε έτσι;
Γράφει ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΩΡΓΟΥΣΗΣ
Πάμε λοιπόν για εκλογές.
Δυστυχώς ο Α. Παπανδρέου ανάμεσα στα καλά είχε και τα εντελώς αρνητικά, όπως αυτό του δικτατορικού πρωθυπουργικού μοντέλου. Εκλογές κάνουμε όποτε θέλει ο πρωθυπουργός. Το χρησιμοποίησαν και ο Καραμανλής (παλιότερος και νεότερος) και ο Τσίπρας και τώρα ο Μητσοτάκης. Με γεια τους με χαρά τους.
Με τα κοινωνικά μέσα δικτύωσης και με το facebook βέβαια, ο καθένας έχει την δυνατότητα να μιλήσει, να ονειρευτεί, να προπαγανδίσει. Πολλοί χρησιμοποιούν τη δυνατότητα αυτή υβρίζοντας, δείχνοντας τα δόντια τους και πετώντας πέτρες. Μπορεί κάτι να είναι κι αυτό να εκτονώνει, να θεραπεύει, αλλά κάνει και πολύ κακό καθώς διαδίδει την κακία παντού ως σύννεφο. Σαν να μην υπήρχε άλλος τρόπος να πούμε μερικές αλήθειες παρά μόνο η υπερβολή, ο φανατισμός και η εμπάθεια. Θέλετε να τους κάνουμε όλους κακούς, μοχθηρούς και όχι σκεφτόμενους, προσεχτικούς;
Ο Ανδρέας Παπανδρέου όταν πήγαινε ολοταχώς προς την εξουσία (1980) θεωρούσε ότι η δεξιά ήταν υπεύθυνη για όλα και για τις σοροκάδες και για τις τρικυμίες στη θάλασσα και για την αναβροχιά. Τότε αυτό δούλευε καλά, καθώς πίσω υπήρχαν τα χρόνια της δικτατορίας και ο απόηχος του εμφυλίου με τις ωραίες αναμνήσεις από τη Μακρόνησο και την Γυάρο! Ο κόσμος πίστευε και είχε ελπίδα τότε. Αλλά ο Ανδρέας έκανε και θεαματικές κινήσεις. Είχε μαζέψει διεθνούς φήμης οικονομολόγους, στη Ρόδο θαρρώ, και είχε φτιάξει ένα πρόγραμμα που διαβαζόταν. Είχε δει την ασθένεια και τις ελλείψεις του συστήματος Υγείας και ανακοίνωνε εντυπωσιακές αλλαγές μερικές απ' τις οποίες τις αποτόλμησε. Οικονομία, Σύστημα Υγείας, Αυτοδιοίκηση και άλλα.
Τώρα είμαστε λιγάκι αλλού. Δεν έχουμε προτάσεις συγκεκριμένες για όλα τα μη καλώς κείμενα της χώρας, διοίκηση, εθνικό σύστημα υγείας, παιδεία, ανεργία, κομματικό και πελατειακό κράτος, έχουμε όμως πέτρες πολλές και πετροβολούμε. Λυπούμαι φίλους που τολμούν μέσα από το διαδίκτυο να υβρίζουν, να ασχημονούν, μετατρέποντάς το σε χαμαιτυπείο. Αν θέλουμε να κάνουμε καλύτερο τον κόσμο από μάς τους ίδιους πρέπει να αρχίσουμε. Με τις βρισιές και τις κατάρες δεν πέφτουν κυβερνήσεις.
Ακόμα και η Επανάσταση θέλει καλή ποιότητα, είπε ο αξεπέραστος Ελύτης. Ποιότητα σημαίνει να έχουμε ιδέες και προτάσεις, να δείχνουμε ότι εμείς είμαστε καλύτεροι κι έχουμε μελετήσει τα πράγματα. Ότι ξέρουμε και δεν ζητούμε το αδύνατο, δεν ζητούμε τα πιο πολλά τα πιο μεγάλα, αλλά είμαστε πραγματιστές. Ξέρουμε από γεωμετρία και πότε τα τρίγωνα είναι ίσα. Να μην ξαναπροσγειωθούμε σε μια πραγματικότητα που απογοητεύει, όπως έγινε στο παρελθόν τόσες φορές. Να μην βρίζουμε λοιπόν από το διαδίκτυο, να μην πετροβολούμε, να μην βγάζουμε διαρκώς κακίες, γιατί έτσι δεν καταφέρνουμε κάτι ουσιαστικό (πρώτον) και απ' την άλλη παίρνουμε μέρος στη διάδοση της ασχήμιας και τον πολλαπλασιασμό της (δεύτερον).
Για να συνεννοούμαστε στο facebook δεν κάνω πολιτική, δεν έχω κόμμα, απλά κάνω ασκήσεις ποίησης για όσους ενδιαφέρονται. Όποτε ξεφεύγω δεν φταίει η πολιτική, δεν με σπρώχνει αυτή εκεί, αλλά η αισθητική και η ομορφιά της οποίας είμαι οπαδός και την αναζητώ διαρκώς. Να ξαναβρούμε και την ομορφιά της πολιτικής γιατί αλλιώς με τους λιθοβολισμούς και τα πολύ απρόσεχτα λόγια, τής προσθέτουμε ασχήμια και αυτή θα μάς χτυπήσει κι εμάς και στα προσωπικά μας και στα γενικότερα. Θα γυρίσει καταπάνω μας αν την καλλιεργούμε (την κακία και τη ασχήμια εννοώ) με τέτοιο φανατικό τρόπο.
