ΠΡΟΣ: ΝΑΥΤΙΛΩΜΕΝΟΥΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΤΙΚΟΥΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥΣ ΔΗΜΟΥ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ ΠΑΡΟΥ
Το έργο των συμβουλίων των τοπικών αρχών, είναι σοβαρό και δύσκολο. Ιδίως όταν πρόκειται για αποφάσεις, που επηρεάζουν το μέλλον του τόπου, των παιδιών μας και των επόμενων γενεών. Πρέπει να αποφασίζουν αμερόληπτα και έξω από όποιες πιέσεις και προσωπικά συμφέροντα.
Μια μικρή ιστορία, που ίσως βάλει ένα λιθαράκι προς αυτή την κατεύθυνση.
Ως κηποτέχνης κάποτε, κατασκεύασα έναν κήπο.
Στον κήπο αυτόν υπήρχαν: Στο κέντρο ένας ωραίος βραχόκηπος με καλλωπιστικά φυτά. Δεξιά αυτού βρίσκονταν ένας λαχανόκηπος, ενώ αριστερά αυτού ένας βοτανόκηπος με αρωματικά φυτά.
Φωνάζοντας κάποιους φίλους ¨ειδικούς¨ για να σχολιάσουν – κρίνουν το έργο μου αυτό, τσακώθηκαν, διαφωνώντας για αυτό που έβλεπε ο καθένας τους.
Αυτός που βρίσκονταν στην δεξιά πλευρά του οικοπέδου, κοιτάζοντας τον κήπο επέμενε ότι υπήρχε κατά προτεραιότητα στον κήπο, ένας λαχανόκηπος, μετά ένας βραχόκηπος και στο τέλος ένας βοτανόκηπος με αρωματικά φυτά.
Αυτός που βρισκόταν στην αριστερή πλευρά του οικοπέδου, διαφωνούσε κάθετα λέγοντας, πως κατά προτεραιότητα στον κήπο υπήρχε πρώτα ο βοτανόκηπος με τα αρωματικά φυτά, μετά στο κέντρο ο βραχόκηπος ενώ στο τέλος βρίσκονταν ο λαχανόκηπος.
Η διαφωνία αυτή κράτησε για αρκετή ώρα, ξεσηκώνοντας και τους γείτονες-πολίτες, που ο καθένας έλεγε την άποψή του, ανάλογα με την πλευρά που έπαιρνε, κοιτώντας τον κήπο από διαφορετική οπτική γωνία, επηρεαζόμενος από τον κάθε ¨ειδικό¨.
Εκεί έπρεπε να επέμβω και παίρνοντας από το χέρι τους δύο φίλους ¨ειδικούς¨, ανεβήκαμε στην ταράτσα του κτηρίου και τους είπα ότι από εδώ επάνω, έχοντας την σωστή ορατότητα, θα μπορέσουν να έχουν και τη σωστή άποψη για τον κήπο και να συμφωνήσουν επιτέλους, ξεκινώντας από τον βραχόκηπο που ήταν στο κέντρο του κήπου, (όπου δεν διαφωνούσε κανείς για αυτό) για το καλό του όχλου που είχαν ήδη μετατρέψει την γειτονιά.
Συμφώνησαν αμέσως, δίνοντας τα χέρια, στην τοποθέτησή μου αυτή.
Έτσι και οι γείτονες - πολίτες, έπαψαν να διαφωνούν βλέποντας και εξηγώντας γιατί υπήρχε η διαφωνία αυτή.
Η δε εξήγηση, είναι μία και τόσο απλή…
Όταν κοιτάμε ένα θέμα, πετάμε τις όποιες παρωπίδες εκ δεξιών ή αριστερών πεποιθήσεων μας, φεύγοντας από το μέτριο και χαμηλό ισόγειο, ανεβαίνοντας κάποια σκαλιά, δίνοντάς μας την δυνατότητα να έχουμε σφαιρική και ξεκάθαρη εικόνα του τοπίου από επάνω. Μόνο έτσι θα έχουμε και την σωστή άποψη για το θέμα, παίρνοντας και τις σωστές αποφάσεις.
Έτσι πρέπει να βλέπουμε και το νησί μας από ψηλά, σαν έναν όμορφο κήπο, αφήνοντας στην άκρη τις όποιες κομματικές και πολιτικές μας προτιμήσεις.
Τότε μόνο θα συμφωνήσουμε, στο τι ¨φυτεύσεις¨ πρέπει να γίνουν για να ομορφύνουμε αυτόν τον τόπο.
Έτσι ακριβώς, θα λύσουμε πολλά προβλήματα που απασχολούν τον τόπο μας και κατ’ επέκταση εμάς τους ίδιους και τα παιδιά μας.
Φιλικά Παναγιώτης Δημόπουλος.
