Παριανές υποκειμενικότητες

Γράφει ο Χρίστος Γεωργούσης Αντιγράφω πρόσφατο σχόλιο παλιάς μου μαθήτριας (MK) στο facebook.

Σε συνέχεια ερωτημάτων Υπαλλήλων και Υπηρεσιών, το Υπουργείο Εσωτερικών εξέδωσε την 3η Αυγούστου εξ. επείγουσα Εγκύκλιο, με αντικείμενο τη βαθμολογική προαγωγή Υπαλλήλων κατά ένα έτος κατόπιν αξιολόγησης με βαθμολογία ίση ή μεγαλύτερη του 90 για δύο συνεχείς αξιολογικές περιόδους. Με την Εγκύκλιο δίνονται οδηγίες, διευκρινίσεις, αλλά και αναλυτικά παραδείγματα, για την εφαρμογή της παρ.5 του αρ.82 του Υπαλληλικού Κώδικα (ν.3528/2007 ως ισχύει), όπου ορίζεται ότι: «Για τον Υπάλληλο που λαμβάνει στην αξιολόγηση για δύο συνεχείς περιόδους βαθμολογία μεγαλύτερη ή ίση του βαθμού 90, μειώνεται ο απαιτούμενος χρόνος για προαγωγή κατά ένα έτος. Αν η βαθμολογία αυτή αφορά το τελευταίο έτος που διανύει στο βαθμό, το ένα έτος προσμετράται ως πλεονάζων χρόνος στον επόμενο βαθμό.»

Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Στρατιωτικών έχει αποστείλει πρωτοκολλημένη επιστολή προς όλους τους συναρμόδιους υπουργούς και φορείς ότι «η πυρασφάλεια και η αστυνόμευση ευαίσθητων δασικών περιοχών ανατίθεται αποκλειστικά στους στρατιωτικούς» για πρώτη φορά χωρίς την συνοδεία αστυνομίας ή πυροσβεστικής.

 

Το προσωπικό του δήμου είναι τα χέρια και τα πόδια του δημάρχου. Διοικητικά υπάγεται απευθείας στο δήμαρχο, ο οποίος συντάσσει και τις εκθέσεις αξιολόγησης. Αποτελείται από μόνιμους υπαλλήλους και υπαλλήλους αορίστου και ορισμένου χρόνου. Στο δήμο Πάρου λόγω των συμβασιούχων είναι ελαφρώς κυμαινόμενο, αλλά σε κάθε περίπτωση, υπερβαίνει τα 180 άτομα . Στην περίπτωση του δήμου μας το προσωπικό εξαιτίας αψυχολόγητων και κακών χειρισμών από ορισμένους αιρετούς και στελέχη της δημοτικής αρχής βρίσκεται σε δυσαρμονία με το δήμαρχο και ιδιαίτερα με αυτό που υπηρετεί σε νευραλγικές υπηρεσίες, όπως είναι η οικονομική. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι πρώτη φορά στην ιστορία του δήμου ο προϋπολογισμός συντάχθηκε από εξωτερικούς συνεργάτες.

  Παναθηναϊκός: Αναμενόμενο το ... jet lag Πέντε χρόνια απουσίας από την Ευρώπη είναι πάρα πολλά. Ο Παναθηναϊκός έχει ... ξεμάθει να διαχειρίζεται τέτοια παιχνίδια και θα χρειαστεί χρόνος για να τα καταφέρει. Τηρουμένων των αναλογιών, των απουσιών, των κενών που δεν έχουν ακόμα καλυφθεί, η χθεσινή εμφάνιση κόντρα στη Σλάβια ήταν αξιοπρεπής. Μάλιστα αν απέφευγε το δεύτερο γκολ (λάθος κυρίως των μέσων και όχι των αμυντικών) θα είχε βάσιμες ελπίδες στη ρεβάνς, έστω κι αν έχει χάσει και για το δεύτερο παιχνίδι τον καλύτερο παίκτη του. Για τον διαιτητή δεν έχω να πω και πολλά. Πολλές αποφάσεις του ήταν ακατανόητες όπως ας πούμε οι δύο αποβολές (έχω την εντύπωση πως προσπάθησε να διορθώσει ένα λάθος με ένα άλλο). Ο Ιβάν δείχνει να εμπιστεύεται απ την αρχή - και δικαίως - τον Τσέριν, ενώ ο Βαγιαννίδης αν συνεχίσει έτσι θα ... δικαιώσει τον προπονητή του για τον δισταγμό του στη μεταγραφή δεύτερου (μάλλον τρίτου αφού υπάρχει και ο Τόρο) δεξιού εξτρέμ. Πολύ καλός ψηλά ο Μάγκνουσον, καθαρίζει ό,

Οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Ο.Τ.Α.) είναι νομικά πρόσωπα δημοσίου Δικαίου και διέπονται από ειδική νομοθεσία, τον Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων. Έχουν τη δυνατότητα να δημιουργούν θυγατρικά νομικά πρόσωπα δημοσίου ή και ιδιωτικού δικαίου, όπως είναι το Λιμενικό Ταμείο Πάρου – Αντιπάρου, η ΔΕΥΑ Πάρου, η ΚΔΕΠΑΠ και άλλα. Ο Δήμος της Πάρου είναι ο μεγαλύτερος οργανισμός του νησιού, απασχολεί τον μεγαλύτερο αριθμό εργαζομένων, από οποιονδήποτε άλλο φορέα της Πάρου, δημόσιο ή ιδιωτικό και μπορεί να αναπτύξει επιχειρηματική δραστηριότητα σε πολλούς τομείς εισπράττοντας σημαντικά έσοδα.

Τάκη τα έκανες θάλασσα Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη δεν αισθάνεται άσχημα που η γυναίκα η οποία δολοφονήθηκε στη Ζάκυνθο από τον σύζυγό της είχε προηγουμένως καταφύγει στην αστυνομία. Ούτε επηρεάστηκε από το λυγμό του γιου της ότι η μάνα του γύρισε σπίτι από το αστυνομικό τμήμα αβοήθητη.

Γράφει ο  ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΩΡΓΟΥΣΗΣ   «Τι γαρ ωφελείται άνθρωπος εάν τον κόσμον όλον κερδίσει, την δε ψυχήν αυτού ζημιωθεί;». Το ακούσαμε συχνά στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, το διαβάσαμε αλλού με άλλα λόγια, το μιλήσαμε μεταξύ μας, το σκεφθήκαμε, το βιώσαμε σε περιπέτειες ανθρώπων, δικών μας και ξένων, το είδαμε να επαληθεύεται με τραγικό τρόπο. Αυτό δεν σημαίνει ότι μυαλωθήκαμε, ότι αποκτήσαμε την ικανότητα να σταματήσουμε αυτήν την κατηφόρα, ότι βρήκαμε τρόπους να φρενάρουμε το κακό ενώ η σύγχρονη πολιτική γλίστρησε στην ποσότητα και ξέχασε την ποιότητα, ώστε πουθενά να μην ακούς ιδέες και λόγια που να σε κάνουν να λουλουδίσεις μέσα σου.

Γράφει ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΩΡΓΟΥΣΗΣ Αυτό που θέλω να πω δεν βγαίνει ποτέ ολόκληρο, μια σταγόνα, αντί χείμαρρος, ένα δάκρυ αντί κλάμα. Όσες λέξεις κι αν βρέθηκαν δεν φτιάχνουν ψηφιδωτό με το χρώμα εκείνου που περιμέναμε κι εκείνου που ήρθε, δεν μπορούν να δώσουν τη μουσική που ελπίζαμε να μας ανεβάσει στ’ αστέρια.  Πολλοί απ’ όσους αγαπήσαμε αναχώρησαν ή πήγαν μακριά και δεν μας έχουν τώρα στο νου τους κι άλλοι άλλαξαν με τον καιρό συνήθειες γκρεμίζοντας όλες τις γέφυρες. Δεν στέκει να καθίσουμε τώρα να θρηνούμε ή να κακιώνουμε, να τα βάζουμε με τους άλλους ή να κλεινόμαστε σε κάστρο να μη μας πληγώσουν ακόμα πιο πολύ.