Παριανές υποκειμενικότητες

Θα ξεκινήσω με αυτό το κλισέ, ότι για να διαβάζετε τώρα αυτήν την δημοσίευση μου, μάλλον έχω φύγει για κάπου καλύτερα ή και για το πουθενά. Δύο χρόνια, βασανίστηκα κι εγώ με τον καρκίνο. Με έναν τόσο σπάνιο τύπο καρκίνου, το καρκίνωμα nut, που αυτή τη στιγμή εννέα στους δέκα Έλληνες γιατρούς που το διαβάζουν, το ακούν για πρώτη φορά και θα σπεύσουν να το ψάξουν. Ευτυχώς ο δικός μου γιατρός, ο υπέροχος Γιάννης Μπουκοβίνας που με πήρε από το χέρι στο πιο δύσκολο ταξίδι της ζωής μου, τον γνώριζε αυτόν τον σπάνιο τύπο και έκανε τα πάντα για να με σώσει ή να μου χαρίσει λίγη παραπάνω ζωή. Κίνησε γη και ουρανό, να φέρει φάρμακα κυριολεκτικά από την άλλη άκρη της γης για να τα δοκιμάσω. Δύο χρόνια δεν είπα ποτέ "Γιατί σε εμένα"; Δεν υπάρχει πιο εγωιστική σκέψη από αυτή. Σε κάποιον τυχαίνει, στον διπλανό μας, στον γείτονά μας, στον συνάνθρωπό μας. Και πλέον τυχαίνει σε πολλούς. Αν βάλω ένα πρόσημο τύχης στη ζωή μου, θα σας πω ακόμα και τώρα, ότι ήμουν τυχερός άνθρωπος. Είχα την ευλογ

Στις προηγούμενες δημοτικές εκλογές στο νησί, έπειτα από τις αποτυχημένες προσπάθειες συγκρότησης ψηφοδελτίου από το χώρο της κεντροαριστεράς και επειδή η πλειοψηφία του κόσμου ήθελε απαλλαγή από το καθεστώς Κωβαίου, στράφηκε προς τη Λαϊκή Συσπείρωση και στο πρόσωπο του Κώστα Ροκονίδα. Η Λαϊκή Συσπείρωση, που τη χαρακτηρίζει η συνέπεια στις αρχές του κόμματος (ΚΚΕ) αυτό που στην πιάτσα της πολιτικής το λέμε κομματική γραμμή, υπήρξε εξαρχής ξεκάθαρη. Δεν έκρυψε και δεν κρύφτηκε πίσω από προεκλογικούς τακτικισμούς. Τα προεκλογικά της φυλλάδια δεν έκρυψαν τίποτε απολύτως, το ίδιο και ο Κώστας Ροκονίδας στο δημοσιευμένο βιογραφικό του. Δεν ήρθε η Λαϊκή Συσπείρωση να παρακαλέσει, όσους συμπατριώτες μας δέχτηκαν και στελέχωσαν το ψηφοδέλτιό της. Ασφαλώς τότε έγιναν συζητήσεις και προσπάθειες να πεισθούν κάποιοι. Ο συντηρητισμός όμως μερίδας του εκλογικού σώματος, που είχε γαλουχηθεί από ένα στείρο αντικομουνισμό και η προεκλογική προπαγάνδα που θύμιζε εποχή μετεμφυλιακού κράτους, το εμπόδισε

Ο πολιτικός χρόνος μέχρι τον Οκτώβριο του 2023 για μια καλή προετοιμασία των δημοτικών παρατάξεων είναι ελάχιστος, εάν τον μετρήσουμε σε μήνες. Ότι είναι να γίνει, αναφερόμαστε σε ουσιαστική προετοιμασία, θα γίνει το πολύ μέχρι τον Απρίλιο, δηλαδή πριν από το Πάσχα, γιατί, όταν θα ξεκινήσει η τουριστική περίοδος, ο προεκλογικός αγώνας θα είναι δεύτερης προτεραιότητας, με πρώτη την εντατική εργασία για τον άρτο τον επιούσιο. Μέσα σ΄αυτούς τους λίγους μήνες λοιπόν θα πρέπει να έχουν συγκροτηθεί τα ψηφοδέλτια και το πρόγραμμα των δημοτικών παρατάξεων. Είναι γνωστό στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ, ότι η συγκρότηση των ψηφοδελτίων, για άλλη μια φορά, θα αποτελέσει το μεγάλο πρόβλημα για όλες τις δημοτικές παρατάξεις. Δυστυχώς στο νησί μας, που ο εθελοντισμός ανθεί μέσα στους συλλόγους και τις άλλες συλλογικότητες, αναπτύσσοντας αξιόλογες πρωτοβουλίες από ικανούς και δραστήριους συμπατριώτες μας, η προθυμία συμμετοχής και έκθεσης στην προεκλογική αρένα των δημοτικών εκλογών δεν βρίσκει την

Κόλαση είναι οι άλλοι; «Τίποτα δεν πρέπει να αποδέχεται κανείς απόλυτα και χωρίς περισυλλογή. Κάθε άνθρωπος φτιάχνει τη δική του φιλοσοφία και πολλά που λέγονται ισχύουν αλλά ως συναρτήσεις του χρόνου (της εποχής), του τόπου, των ξεχωριστών περιστάσεων. Όλα περιέχουν αλήθεια, αλλά δεν είναι η αλήθεια όλη. Σχετικά τα πάντα και ας δούμε τι λέει ο Τίτος Πατρίκιος σε μια του συνέντευξη (12-4-2015): Σκέφτομαι τη γνωστή φράση του Καζαντζάκη που είχε συνεπάρει και μένα. «Δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβάμαι τίποτα, είμαι ελεύθερος». Από καιρό πια λέω το αντίθετο. «Πάντα ελπίζω σε κάτι. Πάντα φοβάμαι για κάτι. Πάντα προσπαθώ να γίνω ελεύθερος». Ξαφνικά μου έρχεται στο μυαλό η χιλιοειπωμένη φράση του Σαρτρ «η κόλαση είναι οι άλλοι». Μα κι ο Τζόυς είναι ένας άλλος. Όλοι οι κοντινοί και μακρινοί μου είναι άλλοι. Πρέπει λοιπόν για να βγω από αυτήν την επίγεια κόλαση να τους καταργήσω; Μα τότε θα διαπιστώσω μια κόλαση ακόμα χειρότερη, την απόλυτη μοναξιά. Οπότε καταλήγω μια ακόμα φορά στο αυτονόητο:

  «Αν ερχόμαστε σε αυτή τη ζωή για κάποιο σκοπό, εγώ έχω αποφασίσει ποιος θα είναι αυτός.  Να προσφέρω ελπίδα μέσα από όσα κατάφερα στην ζωή μου, από τα όμορφα μέχρι τα άσχημα.   Illustration by  Je m'en fous art Για αυτον το λόγο ,τα δύο μου αργυρά Ολυμπιακά μετάλλια, της Αθήνας και του Πεκίνο, που για χρόνια κρύβω καλά, ήρθε η ώρα να βγουν και να επιστρέψουν εκεί που ανήκουν, στις παναθρώπινες αξίες. Τελευταία επιθυμία μου είναι, τα δύο αυτά μετάλλια, να βγουν σε δημοπρασία και το ποσό που θα συγκεντρωθεί να δοθεί σε δομές για τα παιδιά που θα επιλέξει η οικογένειά μου. Πηγή: Το κουτί της Πανδώρας

  Το περιεχόμενο της καλοσύνης Ο Γάλλος φιλόσοφος Πωλ Ρικέρ (1913-2005) λέει ότι πρέπει να απελευθερώσουμε την καλοσύνη του ανθρώπου. Με τα δεσμά της πολιτικής και των δογμάτων κρατάμε κλειστή την ψυχή μας από την πραγματική άνθιση. Μήπως πρωτεύει να ξαναδούν τα διάφορα πολιτικά συστήματα και οι ιδεολογίες όλες βαθύτερα τις ανάγκες του ανθρώπου; Μήπως και η ίδια η εκκλησία πρέπει να ξεφύγει απ’ τα εξουσιαστικά διλήμματα και τον τύπο και να δει πώς είναι να δυνατόν να γεφυρωθεί μια νέα στάση στη συμπεριφορά του ανθρώπου που να ελευθερώνει τους αγγέλους που έχει μέσα του και όχι διαρκώς τα αρνητικά δαιμόνια; Παρακολουθώντας τις συζητήσεις στην ελληνική βουλή βλέπουμε ότι βασικός σκοπός δεν είναι η προαγωγή κάποιας πολιτικής ιδεολογίας ή μιας φιλοσοφίας της συμπεριφοράς, αλλά η διαίρεση και ο διχασμός. Σε συνέντευξή του ο Γάλλος φιλόσοφος στον Frederic Lenoir είπε τα παρακάτω σημαντικά: «Πιστεύω ότι το μεγάλο ζήτημα που πρέπει να απασχολήσει την κοινότητα των πιστών είναι πώς να απε

Αν παρακάμψεις το γεγονός ότι ο Μ. Κωβαίος ως Δήμαρχος Πάρου ήταν μέλος και τιμητικά αντιπρόεδρος του Διοικητικού συμβουλίου του Βελέντζειου Ιδρύματος από το 2014 μέχρι το 2020, Αν παραβλέψεις το γεγονός ότι ο Μ. Κωβαίος όταν ήταν μέλος του ΔΣ του Βελέντζειου, δεν παραβρέθηκε στις συνεδριάσεις του Διοικητικού του Συμβουλίου παρά μόνο επιλεκτικά, απαξιώνοντας και υποσκάπτοντας με τη στάση του το έργο του Ιδρύματος , Αν παρακάμψεις το γεγονός ότι ο Μ. Κωβαίος, αν και γνωρίζει, τους λόγους που το αεροπλάνο του Βελέντζειου δεν εντάσσεται στα πτητικά μέσα διακομιδής του ΕΚΑΒ, «κάνει τον κινέζο». Αν παραβλέψεις το γεγονός ότι ο Μ. Κωβαίος δεν έκανε τίποτα από την θεσμική του θέση προς το αρμόδιο Υπουργείο, για το λόγο αυτό. Αν παρακάμψεις το γεγονός ότι ο Μ. Κωβαίος, αντί να θέτει τα ζητήματα της στελέχωσης του Κέντρου Υγείας με το απαραίτητο προσωπικό και τον απαιτούμενο εξοπλισμό του, ώστε να ανταποκρίνεται η πρωτοβάθμια περίθαλψη στις σημερινές πληθυσμιακές ανάγκες του νησιού μας, «παίζε

Το Συμβούλιο της Επικρατείας κατέρριψε τα σχέδια της κυβέρνησης για ιδιωτικοποίηση του νερού, ακυρώνοντας την ανάθεση σε ιδιώτες του Εξωτερικού Υδροδοτικού Συστήματος της Αττικής (ΕΥΣ), του μεγαλύτερου υδροδοτικού συστήματος της χώρας. Όπως αναφέρει η κίνηση SoSτε το NEPO, η τελευταία απόφαση του ΣτΕ έρχεται σε «φυσική» συνέχεια των προηγούμενων τριών σημαντικών αποφάσεών του και κατοχυρώνει με τη «βούλα» του ανώτατου δικαστηρίου το νερό ως δημόσιο αγαθό. «Απλώνει πέπλο νομικό προστασίας από την άμεση και έμμεση ιδιωτικοποίηση», σημειώνει. Το 2014, έπειτα από προσφυγές πολιτών και συνδικαλιστικών φορέων, εκδόθηκε απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ (1906/2014) σύμφωνα με την οποία το 50%+1 των μετοχών των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ θα ανήκει πάντα στον έλεγχο του Δημοσίου. Το 2016, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ οι κρατικές ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ μεταβιβάστηκαν στο Υπερταμείο. Ακολούθησε νέα προσφυγή στο ΣτΕ που είχε αποτέλεσμα την έκδοση σχεδόν ομόφωνων αποφάσεων της Ολομέλειας του ΣτΕ με αριθμούς 190-191 (4/2/2022),

Ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία του ΠΑΟΚ στο πρωτάθλημα, Σταύρος Σαράφης, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 72 ετών την Πέμπτη (13/10), ύστερα από εγκεφαλικό που υπέστη στις 17 Σεπτεμβρίου. Ο Σταύρος Σαράφης έχασε τη μάχη για τη ζωή την Πέμπτη 13 Οκτωβρίου, ύστερα από το εγκεφαλικό που υπέστη το Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου. Ο "Καίσαρας" του ΠΑΟΚ και του ελληνικού ποδοσφαίρου πέθανε σε ηλικία 72 ετών. Ο Σαράφης είχε διακομιστεί εσπευσμένα στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ στις 17 Σεπτεμβρίου, έδωσε σκληρή μάχη, με την υγεία του να παρουσιάζει κάποια σημάδια βελτίωσης το προηγούμενο διάστημα, αλλά τελικά δεν τα κατάφερε. Γεννημένος στην Επανομή στις 17 Ιανουαρίου 1950, ο Σαράφης αναδείχθηκε από την τοπική Αναγέννηση, ωστόσο η καριέρα του σε αντρικό επίπεδο άρχισε το 1968 στον "δικέφαλο". Για 14 σεζόν τίναζε τα αντίπαλα δίχτυα αν και αγωνιζόταν κυρίως ως περιφερειακός επιθετικός. Σε 358 αγώνες Α' Εθνικής σκόραρε 136 φορές, με συνέπεια μέχρι και σήμερα να είναι ο 1ος σκόρερ στην ιστορία του

Παρακολουθώντας χθεσινή νυχτερινή τηλεοπτική εκπομπή, στην οποία συμμετείχαν τρεις εξέχοντες δημοσιογράφοι, ο δεξιός Μανώλης Κοττάκης, ο κεντροαριστερός Γιώργος Λακόπουλος και ο αριστερός Νίκος Ξυδάκης, ακούστηκαν οι παρακάτω χαρακτηρισμοί για την ελληνική κοινωνία : «κυνισμός, διαφθορά, ανομία», «Σαπίζουμε από την κορυφή μέχρι τη βάση», «περιρρέουσα ατμόσφαιρα σήψης» «χώρα – χαλασμένο μαγαζί», «πατάμε όλοι σε σάπια σανίδα», «ατιμώρητο το οργανωμένο Έγκλημα». Και αυτά με αφορμή τη δωδεκάχρονη που εξέδιδαν, την ατιμωρησία των πρωταγωνιστών των σκανδάλων της Siemens και της Novartis, τη διαφθορά στα σώματα ασφαλείας και την εκκλησία και πολλά άλλα. Εάν είμαστε ως ελληνική κοινωνία, αυτά που περιέγραψαν και οι τρεις, τότε δεν υπάρχει μέλλον, εκτός εάν ξεσηκωθεί το υγιές κομμάτι της κοινωνίας μας, που μέχρι τώρα ανέχεται την περιγραφείσα σήψη και προτιμά να σιωπά. Με αυτό το χάλι, την απάθεια και την ανοχή που δείχνουμε, για ότι συμβαίνει γύρω μας, είμαστε όλοι μαζί για τα μπάζα. Αλήθεια