Παριανές υποκειμενικότητες

Η καλλιέργεια στενών φιλικών σχέσεων είναι ένας από τους πιο σίγουρους τρόπους για να γνωρίσεις μεγαλύτερη ευτυχία και χαρά στη ζωή σου. Πρόσφατες μελέτες έδειξαν ότι οι άνθρωποι με ευρύ φιλικό και οικογενειακό κύκλο ζουν περισσότερο, γελούν περισσότερο και στενοχωριούνται λιγότερο. Οι φιλίες, όπως όλα τα καλά πράγματα στη ζωή, απαιτούν χρόνο, ενέργεια και δέσμευση. Όμως, δεν υπάρχουν πολλά πράγματα που θα μπορούσαν να σου προσφέρουν μεγαλύτερη ανταμοιβή. Όπως έγραψε ένας φιλόσοφος πριν από πολλούς αιώνες, “τίποτα στον κόσμο δεν αξίζει περισσότερο από τη φιλία. Αυτοί που την εξορίζουν από τις ζωές τους είναι σαν να αποδιώχνουν το φως του ήλιου από τη Γη, καθώς, από όλα τα δώρα που μας έχει χαρίσει η φύση, είναι το πιο όμορφο, το πιο τερπνό”. Καθώς μεγάλωνα, ο πατέρας μου μου έλεγε συχνά ότι ο άνθρωπος που έχει τρεις αληθινούς φίλους είναι ένας πραγματικά πλούσιος άνθρωπος. Δεν ξέχασα ποτέ αυτή τη συμβουλή και σε παροτρύνω κι εσένα να την πάρεις στα σοβαρά. Για να χτίσεις πιο βαθιές φιλ

…είναι μία άλλη παρέα (από τον ΣΥΡΙΖΑ)  ή ένα άλλο κόμμα; Το ΠΑΣΟΚ υπάρχει ακόμη από την «ανάπλαση» που κατόρθωσε να υλοποιήσει σ’ αυτό το κόμμα η προηγούμενη πρόεδρος του. Δηλαδή, στην ουσία μιλάμε για την επιλογή της να αλλάξει το βασικό «μπουκέτο» των ανθρώπων που επικοινωνούν στα συστημικά ΜΜΕ την πολιτική πρόταση του κόμματος προς την κοινωνία. Ο νέος πρόεδρος του, Ν. Ανδρουλάκης, δεν έχει τις δυνατότητες να κερδίσει την «ψυχή» της κοινωνίας (σ.σ.: τώρα που αυτή κυκλοφορεί απογοητευμένη και «ορφανή»), εκμεταλλευόμενος τα «ζόμπι» της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν μπορεί να πείσει ότι ο ίδιος δεν είναι γέννημα θρέμμα του κλασικού, σημιτικού/βενιζελικού (μη) ΠΑΣΟΚ. Άλλωστε, τα προηγούμενα 20 χρόνια που κατείχε θέσεις, δεν είχε διαφωνήσει ουδέποτε με τίποτε ουσιώδες από τα αίσχη που είχαν γίνει. Τα παραπάνω ισχύουν, παρά του ότι το κόμμα ωφελείται από την αλλαγή γενιάς στο σώμα των ψηφοφόρων, γεγονός που έχει δημιουργήσει ευεπίφορες συνθήκες για να κερδοσκοπεί ψήφους, περισσότερο απ

Της Μαρίας Χανιώτη Μετά από 12 χρόνια οικονομικής κρίσης, με ένα μικρό διάστημα ανάκαμψης το 2019 μετά την έξοδο από τα μνημόνια, την πανδημία και στη συνέχεια τον πόλεμο στην Ουκρανία, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις δοκιμάζονται. Μετά τη λήψη δέσμης επενδυτικών δράσεων μέσω του νέου ΕΣΠΑ και του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας (ΤΑΑ) άρχισε να δημιουργείται μια ελπίδα. Οι δράσεις αφορούν την αναβάθμιση της παραγωγικής λειτουργίας και τον εκσυγχρονισμό των ΜμΕ (Μικρομεσαίων επιχειρήσεων) προς την κατεύθυνση της πράσινης και της ψηφιακής μετάβασης, που είναι στρατηγικός στόχος της ΕΕ. Παρόλο ότι οι παραπάνω δράσεις υπέρ προβλήθηκαν στα ΜΜΕ και οι αρμόδιοι διαβεβαίωναν ότι οι δύο πρώτες εμβληματικές δράσεις από το νέο ΕΠΑνΕΚ, με προϋπολογισμό 1 δις ευρώ, θα προκηρύσσονταν εντός του Οκτωβρίου του 2022 και οι πρώτες εκταμιεύσεις να υπολογίζονται ακόμη και μέσα στο έτος, μέχρι σήμερα (Γενάρης 2023), δεν υπάρχει τίποτα νεότερο. Τίποτε περισσότερο από μια γενική -μη δεσμευτική- προδημοσίε

Μας αιφνιδίασες Μανώλη. Δεν περιμέναμε να μας αφήσεις τόσο σύντομα. Μας είχες συνηθίσει διαφορετικά. Με τη δυνατή φωνή σου κυριολεκτικά και μεταφορικά, με τις διαφωνίες μας, αλλά και με την αγωνιστική μας συμπόρευση, όταν επρόκειτο για ζητήματα σοβαρά που αφορούσαν το νησί μας. Αλήθεια στη Μάρπησσα οι νέοι μας γνωρίζουν τους αγώνες σου για το Μουσείο Περαντινού , που κατασκευάστηκε με δικές σου μελέτες; Γνωρίζουν τους αγώνες σου για να σταθεί όρθια η δημόσια υγεία σε Πάρο και Αντίπαρο; Γνωρίζουν την ενωτική σου προσπάθεια στην τότε κοινότητα της Μάρπησσας, όταν συνεργάστηκες με το αείμνηστο Χρήστο Βλαχογιάννη και τον Τάσο Τζιώτη και δώσατε νέα πνοή στο Χωριό; Υπήρξες μια τίμια αριστερή φωνή στο νησί μας και άφησες παρακαταθήκη σε όλους μας την αγωνιστική σου δράση υπέρ των λαϊκών στρωμάτων. Θα μας λείψεις, Μανώλη. Αλλά εμείς που σε ξέρουμε για την αγωνιστική σου συνέπεια και το ήθος σου θα σε θυμόμαστε πάντοτε. Θερμά συλλυπητήρια στην αγαπημένη σου Όλγα και τα παιδιά σου, που τα λάτρε

Η «Λαϊκή Συσπείρωση» ποτέ δεν έκρυψε τη στενή σύνδεσή της με το ΚΚΕ. Ήταν και είναι ο βραχίονας του κόμματος στο χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης. Και εμείς που στηρίξαμε τον αγώνα εκείνο των δημοτικών εκλογών οφείλαμε να το είχαμε κατανοήσει. Προβάλαμε με όλες μας τις δυνάμεις την προσωπικότητα του Κώστα Ροκονίδα και το ψηφοδέλτιό του και όχι τη «Λαϊκή Συσπείρωση» και η προσπάθεια εκείνη είχε επιτυχία, παρά τον έξαλλο αντικομμουνισμό της άλλης πλευράς. Ο Κώστας Ροκονίδας έχασε οριακά. Αντίθετα η «Λαϊκή Συσπείρωση», πιστή στην κομματική γραμμή πρόβαλε μαζί με το τοπικό πρόγραμμα και τις κομματικές θέσεις της, όπως αυτές ήταν διατυπωμένες στο προεκλογικό της έντυπο. Δικαίωμά της μπορεί και υποχρέωσή της, αφού εμείς είμαστε οι φιλοξενούμενοι στη παράταξη. Ουσιαστικά τότε λειτούργησαν δύο γραμμές. Η μία που πρόβαλε την προσωπικότητα του Κώστα Ροκονίδα και άλλη της «Λαϊκής Συσπείρωσης» που πρόβαλε τις θέσεις του κόμματος. Η «Λαϊκή Συσπείρωση», πειθαρχώντας στις κομματικές οριζόντιες εντολές,

Μόλις πληροφορήθηκα πως έφυγε ο σύντροφος, ο συναγωνιστής και φίλος Μανώλης Ισιγώνης. Είμαι συγκλονισμένος για την απρόσμενη (νομίζαμε ότι είχε ξεπεράσει τα προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε) απώλειά του. Ο Μανώλης ήταν πάντα μπροστάρης στους πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες στην Πάρο μας. Ιδεολόγος, φλογερός αγωνιστής, δημοκράτης με βαθιά πολιτική σκέψη, πολίτης με ξεκάθαρο και ευθύ λόγο, πάντα αληθινός σε ό,τι έλεγε, πάντα μάχιμος, χωρίς ενδοιασμούς και δεύτερες σκέψεις σε όλα τα δημοκρατικά κινήματα και δημοκρατικές αυτοδιοικητικές κινήσεις στο νησί μας. Αυτοδιοικητικά ξεκίνησε με την Κοινότητα Μάρπησσας και έκτοτε πάντα στην πρώτη γραμμή των πολιτικών και κοινωνικών αγώνων. Πρώτη φορά που βρεθήκαμε δίπλα δίπλα στο ίδιο μετερίζι αγώνα, ήταν στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 1998 με τη ΔΕΚ, που κέρδισε την πλειοψηφία του Δήμου στις πρώτες εκλογές του ενιαίου Δήμου Πάρου με δήμαρχο τον Κώστα Αργουζή. Έκτοτε περπατήσαμε μαζί σε όλα τα Κινήματα Πολιτών (το μεγαλειώδες για εκείνη την επ

Η υπόθεση της ακτοπλοϊκής σύνδεσης Π. Λιβαδιού – Νάξου «κυοφορείται» εδώ και καιρό. Η είδηση δεν είναι αυτή, αλλά ότι το δρομολόγιο είναι επιδοτούμενο και μάλιστα προς εξυπηρέτηση των νεφροπαθών της Πάρου - Αντιπάρου! Αυτό ισχυρίζεται χωρίς ίχνος ντροπής ο βουλευτής της ΝΔ Ι. Βρούτσης. ⦁ Προκαλεί ο κύριος Βρούτσης όταν προσπαθεί να πείσει τους νεφροπαθείς αλλά και την παριανή κοινωνία ότι αποτελεί εξυπηρέτηση η μετάβασή τους, κύρια από την Παροικιά, στο Π. Λιβάδι και από την Αγ. Άννα της Νάξου στο Νοσοκομείο με την αντίστοιχη ταλαιπωρία κατά την επιστροφή. ⦁ Προκαλεί ο κύριος Βρούτσης όταν την «εξυπηρέτηση» της επιχορήγησης στον «εργολαβικό» πλοιοκτήτη – μεταφορέα ασθενών από τα νησιά μας στο Νοσοκομείο της Σύρου, θέλει να την παρουσιάσει σαν κοινωνική προσφορά με την διαμεσολάβηση του. ΟΙ νεφροπαθείς της Πάρου και της Αντιπάρου προφανώς εξυπηρετούνται από τα πλοία της γραμμής όταν εκτελούνται ανελλιπώς τα δρομολόγια τους και όχι από το Π. Λιβάδι και στη συνέχεια από την Αγ. Άννα σ

Στην πολιτική βάζεις στόχους και προσπαθείς να τους πετύχεις. Οι στόχοι περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα και με τα μέσα που διαθέτεις επιχειρείς να πείσεις τους πολίτες να τους αποδεχτούν και να τους υπηρετήσουν. Αυτό που συμβαίνει στην κεντρική πολιτική σκηνή συμβαίνει και στις τοπικές κοινωνίες. Κόμματα κεντρικά, δημοτικές παρατάξεις τοπικά είναι τα μέσα με τα οποία πραγματοποιείς το πρόγραμμά σου. Στις δημοτικές εκλογές ου 2019 είχαμε όλες τις προϋποθέσεις για αλλαγή στο δήμο της Πάρου. Οι συγκρίσεις ήταν καταλυτικές υπέρ των δυνάμεων της αλλαγής. Έμπειρος πολιτικά ο επικεφαλής και ψηφοδέλτιο με τους καλύτερους. Όμως δεν μπόρεσαν να κερδηθούν εκείνες οι εκλογές. Για το γιατί, δεν έγινε ποτέ μια ουσιαστική συζήτηση. Όμως, εάν δεν εντοπιστούν οι αιτίες εκείνης της ήττας, ο κίνδυνος να έχουμε και πάλι μία από τα ίδια είναι ορατός. Εμείς θα το επιχειρήσουμε με κίνδυνο να γίνουμε δυσάρεστοι και ίσως κάποιοι να μας στολίσουν και με κοσμητικά επίθετα. Θα το πράξουμε όμως, γιατί το ζητούμενο δ

«Ακροδεξιός», «άνθρωπος της εκκλησίας, άρα στερείται δυναμισμού», «διαχειριστής», δηλαδή μία από τα ίδια στη διοίκηση του δήμου, «τα έχει βρει με τους κομμουνιστές», «εγγραφάκιας» είναι μερικοί από τους χαρακτηρισμούς που στολίζουν την προσωπικότητα του επάρχου και υποψήφιου δημάρχου Κώστα Μπιζά. Και αυτά με το «καλημέρα» των προεκλογικών συζητήσεων. Αλλά γιατί τέτοια υπόγεια επίθεση εναντίον του; Τι φοβούνται οι πολιτικοί του αντίπαλοι και τον φορτώνουν με τόσα και τέτοια «κοσμητικά» επίθετα; Μήπως έχουν διαπιστώσει, ότι η υποψηφιότητά του έχει την αποδοχή του εκλογικού σώματος; Αλλά αυτό είναι αρκετά νωρίς για να το διαπιστώσει κάποιος, αφού τα πάντα είναι ακόμα υπό διαμόρφωση. Δεν είναι στις προθέσεις μας να αγιογραφήσουμε την εικόνα του Κώστα Μπιζά. Όλοι έχουμε τα κουσούρια μας και κανένας δεν είναι τέλειος. Πολύ περισσότερο όταν ασχολούμαστε με την πολιτική, όπου η υπερβολή έχει τον πρώτο λόγο. Είμαστε όμως υποχρεωμένοι να υπερασπιστούμε τον Κώστα Μπιζά από τις άδικες επιθέσεις πο