Παριανές υποκειμενικότητες

Είναι καταπληκτικό και αξιοπρόσεκτο το πόσο εύκολα η πολιτική παράταξη του νυν Δημάρχου πέταξε στο καλάθι των αχρήστων την ανεξαρτησία της, προκειμένου να υπερασπιστεί τα κεκτημένα κέρδη, από τις βουλευτικές εκλογές, της νέας δημοκρατίας. Εν μια νυκτί ο ανεξάρτητος Δήμαρχος όλων των Παριανών έγινε ο μοναδικός και απόλυτος υποστηριχτής του κόμματος μέσα στο οποίο ζει και κινείται όλα αυτά τα χρόνια που διοικεί το Δήμο. Για άλλη μια φορά, και ειδικότερα μετά την ανακοίνωση των «φίλων» της παράταξης «Επιμένουμε στην πράξη», πριν αλέκτωρ λαλήσει τρεις, αποδείχθηκε ότι η ανεξαρτησία των υποψηφίων υπάρχει μόνο στη θεωρία και κατατίθεται μόνο για την υφαρπαγή ψήφων και κάλπικων συνεργασιών. Αφού μοιραστούν τα κουκιά, όλοι επιστρέφουν στις κομματικές στάνες που ανήκουν και εφαρμόζουν μέχρι κεραίας τις πολιτικές θεωρίες και πράξεις που επιβάλλουν τα συμφέροντα που υπηρετούν. Αυτοί που έγραψαν το κείμενο επιχειρούν να ασκήσουν πολιτική κριτική στον ομόσταυλο πολιτικό αντίπαλο του νυν Δημάρχου.

ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΠΑΡΟΣ ΜΕ ΕΥΘΥΝΗ ΚΑΙ ΕΝΟΤΗΤΑ                                                                              ΠΑΡΟΣ 13.06.2023                                                                                                                                   ΠΡΟΣ : - ΔΗΜΟ ΠΑΡΟΥ                                                                              - ΚΤΗΜΑΤΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΚΥΚΛΑΔΩΝ                                                                  ΚΟΙΝ. :  - ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΑ ΠΡΩΤΟΔΙΚΩΝ ΣΥΡΟΥ   ΣΧΕΤ. : 1. Αριθμ. Απόφασης 8/2023, Δημοτικού Συμβουλίου Δήμου Πάρου             2. ΦΕΚ 1432/Β/10.3.2023                   3. Εγκύκλιος 10 / αρ. πρωτ. 3423 / 4.5.23 , Εισαγγελέα Αρείου Πάγου     Ιδιωτικές παραλίες ο νόμος δεν γνωρίζει. Αν όμως αντίθετα στο νόμο υπάρχουν τέτοιες σε περιοχές, εξαιτίας της αδιαφορίας των αρχών και της έλλειψης ελέγχου, τότε θα πρέπει, με εισαγγελική παρέμβαση να επανέλθει η νομιμότητα.   Αυτά αναφέρονται στην εγκύκλιο 10/4.5.23 που απέστειλε προς τους Εισαγγελ

Ο Βρετανός σκηνοθέτης Ken Loach απέρριψε το βραβείο του Φεστιβάλ Τορίνο, παρακινώντας τον με μια πικρή δήλωση για τους διοργανωτές, αλλά συνεπής με τη ζωή και τα ιδανικά του καλλιτέχνη. «Με μεγάλη μου λύπη - μπορείτε να διαβάσετε - είμαι υποχρεωμένος να απορρίψω το βραβείο που μου απονεμήθηκε από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορίνο, ένα βραβείο που θα ήταν τιμή μου να λάβω, για μένα και για όλους όσους εργάστηκαν στις ταινίες μας. Τα φεστιβάλ έχουν τη σημαντική λειτουργία της προώθησης της ευρωπαϊκής και παγκόσμιας κινηματογραφίας και το Τορίνο έχει εξαιρετική φήμη ότι έχει συμβάλει προφανώς στην τόνωση της αγάπης και του πάθους για τον κινηματογράφο. ” Και συνεχίζει «Ωστόσο υπάρχει σοβαρό πρόβλημα, δηλαδή το θέμα της εξωτερικής ανάθεσης των υπηρεσιών που παρέχουν οι εργαζόμενοι με τους χαμηλότερους μισθούς. Όπως πάντα ο λόγος είναι για να εξοικονομήσουμε χρήματα και η εταιρεία που παίρνει το συμβόλαιο ανάλογα μειώνει μισθούς και κόβει προσωπικό. Είναι μια συνταγή που προορίζεται να

Την υποψηφιότητα του Τάσου Κασαπίδη, στο πλευρό του υποψήφιου Δημάρχου, Κώστα Μπιζά, στις επικείμενες δημοτικές εκλογές του Δήμου Πάρου, ανακοινώνει η παράταξη “Πάρος με Ευθύνη και Ενότητα”. Ο κ. Κασαπίδης, στη δήλωσή του με την οποία ανακοινώνει την απόφασή του να συμπορευτεί με τον Κώστα Μπιζά, αναφέρει: «Αποφάσισα να ασχοληθώ ξανά με την Τοπική Αυτοδιοίκηση συμμετέχοντας στον συνδυασμό "Πάρος με Ευθύνη και Ενότητα", με επικεφαλής τον Κώστα Μπιζά, μαζί με μια ομάδα εξαιρετικών νέων και έμπειρων ανθρώπων. Πιστεύω στις δυνάμεις του νησιού, πιστεύω πως υπάρχει τρόπος να βελτιώσουμε την καθημερινότητα μας, να κρατήσουμε την ταυτότητα μας, να οραματιστούμε ένα καλύτερο αύριο. Πιστεύω πως μπορούμε και αξίζουμε κάτι καλύτερο». Βιογραφικό Ο Τάσος Κασαπίδης γεννήθηκε το 1967 στο Χρυσοχώρι Καβάλας. Σπούδασε Ιστορία-Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Από το 1991 εργάζεται ως καθηγητής και ιδιοκτήτης Φροντιστηρίου Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Το διάστημα 1994-2000 εργάστηκε ως εποχικ

Στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο φέραμε το θέμα της ανέγερσης του νέου πεντάστερου ξενοδοχείου στο Μαρτσέλο. Προτείναμε: Έλεγχο από την Υπηρεσία Δόμησης της οικοδομικής άδειας ως προς τη νομιμότητά της και σε σχέση με το έργο που πραγματοποιείται. Αίτημα ελέγχου προς την Επιθεώρηση Περιβάλλοντος για το αν υπάρχουν τυχόν περιβαλλοντικές παραβάσεις. Οριοθέτηση του δημόσιου κτήματος και τοποθέτηση ενδεικτικών πινακίδων από μέρους του δήμου ότι οι αμμοθίνες και τα κρινάκια της θάλασσας προστατεύονται. Σε επόμενη συνεδρίαση το Δημοτικό Συμβούλιο να εγκρίνει τεκμηριωμένη γνωμοδότηση, ώστε να αποσταλεί στον αρμόδιο υπουργό για να εξαιρεθεί από την παραχώρηση απλής χρήσης αιγιαλού η παραλία έμπροσθεν της συγκεκριμένης ιδιοκτησίας. Το Δημοτικό Συμβούλιο αποδέχτηκε ομόφωνα τις προτάσεις μας και περιμένουμε από την Δημοτική Αρχή την υλοποίηση της σχετικής απόφασης. Πάρος 10-6-23

«Πρέπει να δούμε την αξιολόγηση των πράξεων. Πόσες απ’ αυτές τις πράξεις που κάνουμε κάθε μέρα χρειάζονται; Δηλαδή ένα κόστος τεραστίων διαστάσεων μπορεί να γίνει αν περιορίσουμε μερικά πράγματα απ’ αυτά που δεν χρειάζονται να γίνουν. Δεν σημαίνει ότι δεν αγαπάμε τον άρρωστο αν πάμε και του πούμε ότι "δεν έχει νόημα να κάνουμε αυτό για σας". Ένας καρκινοπαθής τελικού σταδίου δεν είναι υποχρεωτικό... Δεν θα τα καταφέρει, δεν έχει καλή πρόγνωση, πρέπει κάποια στιγμή να τραβήξουμε μια γραμμή. Γιατί; Γιατί είναι πάρα πολύ δύσκολο να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε στα έξοδα που χρειάζονται για την αντιμετώπιση των συνανθρώπων. Υπάρχει ένα σημείο που δεν έχεις λόγο να κάνεις κάτι παραπάνω. Θα μου πει κάποιος ότι ο καλός Θεός έχει αποφασίσει διαφορετικά. Μα πράγματι, αλήθεια είναι αυτό το πράγμα, στο τέλος της ημέρας όμως τι θα γίνει; Αυτά τα πράγματα τα έχουν δει. Η Αμερική είναι ένα τρομακτικό παράδειγμα: Ψάχνουν τα πάντα, ψάχνουν το κόστος των πράξεων, το "cost benefit ratio&q

Γράφει ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΩΡΓΟΥΣΗΣ Στα τουριστικά μέρη δώσαμε το χρόνο μας για το χρήμα και ξεμάθαμε να ζούμε. Καταλήξαμε να πορευόμαστε περιορίζοντας τις εσωτερικές ανάγκες για επαφή, επικοινωνία και δημιουργία. Ο χρόνος είναι χρήμα και δεσμεύσαμε μέρος της ζωής μας να το αποκτήσουμε. Σιγά–σιγά το μέσον (το χρήμα) έγινε σκοπός. Ο σκοπός ήταν να ζήσουμε, αλλά υποτάχθηκε ο σκοπός στο μέσον. Δεν κάναμε φίλους, δεν αγαπήσαμε, δεν ιδρύσαμε νέες συγγένειες και τις παλιές τις ξεχάσαμε. Οι άλλες αξίες δεν περιμένουν στη γωνιά να τις ανακαλύψουμε. Εξατμίζονται, φεύγουν και όταν φανούν μείζονα γεγονότα, κρίσιμα ζητήματα της ζωής, απορούμε κοιτάζοντας ένα μεγάλο κενό που δημιουργήσαμε. Χρήματα υπάρχουν, αλλά η ζωή και οι άνθρωποι έφυγαν. Ο χρόνος είναι χρήμα, αλλά και ζωή, που δεν έρχεται πίσω και δεν γίνεται να εξαγοραστεί. Παρατηρούμε φίλους που θα μπορούσαν να ξεκουραστούν, να διαβάσουν, να πάνε στον κινηματογράφο, να κάνουν ένα ταξίδι, να χαζέψουν στο καφενείο της παραλίας, τους βλέπουμε να χάνοντα

Καλημέρα από την Πάρο. Δεν ήθελα άλλο να ασχοληθώ με την αυριανή συνάντηση, αλλά προβληματίστηκα με την ανάγνωση σχολίων που τείνουν προς την απογοήτευση. Μερικοί (ελάχιστοι ευτυχώς) γράφουν ότι δεν θα γίνει τίποτα και άλλα παρόμοια. Ιδού λοιπόν ότι κατάφεραν οι εξουσίες να φέρουν σε μερικούς παραίτηση και απογοήτευση. Εδώ λοιπόν είναι το θέμα. 'Οτι επιχειρείται από την κεντρική πολιτική, την οποία δυστυχώς μιμούνται οι τοπικές αρχές, να μας καταστήσουν πολίτες απαισιόδοξους, πολίτες που έχουν χάσει τα πολιτικά τους δικαιώματα και δεν πιστεύουν στην καθημερινή δράση. Επιχειρείται να μάς κλείσουν στο σπίτι, να μη συζητούμε, να μην θέτουμε ζητήματα και να αγωνιζόμαστε για την ποιότητα της ζωής μας. Να τα δεχόμαστε όλα. Ευχαριστούμε τον "Αρχίλοχο" για την παραχώρηση της αίθουσας και τους φίλους που δεν φαίνονται μεν, αλλά θα σπεύσουν να βάλουν χέρι στην προετοιμασία, όπως πάντα. Αν δεν γινόταν εκεί η συνάντηση, τα πράγματα είναι τόσο σοβαρά, ώστε θα την κάναμε έξω στο ύπαιθρ

Μία είναι η ουσία δεν υπάρχει αθανασία , λέει το τραγούδι. Γι αυτό και στο απειροελάχιστο , μεταξύ γέννησης και θανάτου , ενδιάμεσο τμήμα της παρουσίας μας στον πλανήτη , αρχίζει κι η προσπάθεια να δημιουργήσουμε σύμφωνα με τον Καζαντζάκη. Ποιά «δημιουργία» όμως ; Εδώ ξεκινάνε τα προβλήματα... Υπάρχει η ατομική δημιουργία του καθενός , που μέσα στην «μοναδικότητα» του συλλογίζεται , ερευνά , σχεδιάζει και πράττει. Υπάρχει και η «απρόσωπη» δημιουργία του κεφαλαίου , που στην ορμή του κονιορτοποιεί τα πάντα , ακόμη και την ανθρώπινη υπόσταση και αξιοπρέπεια. Κι έρχεται η πολιτική και δένει το γλυκό. Τι θα εξυπηρετήσει άραγε η πολιτική είναι το μεγάλο ερώτημα. Τον άνθρωπο και τις πραγματικές του ανάγκες ή το κεφάλαιο; Η ουσία λοιπόν πριν την αθανασία , περνάει από την πολιτική και τους εκπροσώπους της στον «μάταιο» τούτο κόσμο. Μάταιο; Όχι φυσικά !!! Γιατί αν «υπηρετείς» ιδανικά και αξίες και αγωνίζεσαι για την ελευθερία , την ισότητα , την δημοκρατία και την αξιοπρέπεια , τότε τίποτα δεν