Η Πάρος που γνωρίσαμε...πέταξε μακριά!
Γράφει ο Takis Apostolopoulos
"Η Πάρος που γνωρίσαμε και ζήσαμε πάει.... πέταξε μακριά! Γίναμε ξένοι στον ίδιο μας τον τόπο!!! Άλλοι αποφασίζουν και "ενδιαφέρονται" για μας, για τις παραλίες, για τα Αρχαία λατομεία, για τις ανεμογεννήτριες, για το περιβάλλον γενικότερα, για τον πολιτισμό και τον αθλητισμό .... Χάθηκε η αλληλεγγύη το νοιάξιμο, το ενδιαφέρον για το νησί και τον τόπο!
Λέει ο αγαπητός Χρίστος Γεωργούσης σήμερα, (παραθέτοντας και ένα συγκλονιστικό γράμμα που του έστειλε ένας νεαρός Παριανός) "Όλα εκείνα που θα έπρεπε να μάς ενδιαφέρουν και να μας ενώνουν, απωθήθηκαν κι ένας ιδιότυπος εγωισμός μας έχει συνεπάρει. Ποιος γιατρός μπορεί να βρει το φάρμακο και την κατάλληλη αγωγή; Ποιος μπορεί να προβλέψει πού θα είμαστε με τέτοιον έρωτα στο Μαμωνά και στο κέρδος;"
Όαση στην έρημο οι ελάχιστοι που αντιστέκονται, οι Πολιτιστικοί και Αθλητικοί σύλλογοι, όσοι δημιουργούν για τον τόπο, όπως, οι Διαδρομές στη Μάρπησσα, το Φεστιβάλ Πάρου,οι Περπατητές, οι αγαπητοί φίλοι, καταξιωμένοι και εκλεκτοί, Παριανοί μουσικοί και τραγουδιστές με τις συναυλίες τους, με αποκορύφωμα το πρόσφατο αφιέρωμα στο Μητροπάνο και την κίνηση αλληλεγγύης για τη ΦΛΟΓΑ.
Λυπηρό το γεγονός της εκπαραθύρωσης της Δημοτικής σχολής μουσικής από το φυσικό της χώρο (τη βάφτισαν και Ωδείο...) προκειμένου να στεγαστεί η υπηρεσία πολεοδομίας του Δήμου. Το γεγονός αποτελεί ιεροσυλία και έλλειψη σεβασμού απέναντι σε αυτούς που μόχθησαν για να δημιουργήσουν μουσική παιδεία στην Πάρο, αλλά και για τον ίδιο το χώρο που στέγασε και ενέπνευσε τα μουσικά όνειρα της Παριανής νεολαίας!
Είχαν το χρόνο να βρουν λύση εδώ και 4-5 χρόνια. Δεν το έπραξαν ως όφειλαν, αφού άλλες είναι οι προτεραιότητες ..."
