Σπάνιοι άνθρωποι

Γράφει ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΩΡΓΟΥΣΗΣ

Αύριο Κυριακή στη Μάρπησσα τελείται πολιτικό μνημόσυνο για το φίλο Μανώλη Ισηγώνη που μάς άφησε πρόσφατα. Άνθρωπος της γενιάς του Πολυτεχνείου μάς έδωσε μαθήματα μιας ακαταμάχητης δίψας για συμμετοχή στα κοινά του νησιού. Είτε αυτά στρεφόντουσαν γύρω από την αυτοδιοίκηση, είτε στον πολιτισμό, είτε όπου αλλού.

Η νεολαία μετά το Πολυτεχνείο θεοποιήθηκε λιγάκι και παρά τις μαθητικές κοινότητες και την δημοκρατική αγωγή στα σχολεία στην πλειοψηφία της δεν συμμετέχει σήμερα στα κοινά οράματα. Μεγάλο μέρος της, ίσως το μεγαλύτερο είναι αλλού. 

Τράβηξε και η πολιτική ένα δρόμο (μόνη της απαξιώθηκε με τους χειρισμούς της) και απομάκρυνε τους νέους κι ας ψηφίζουν σήμερα από 17 ετών. 

Τιμούμε λοιπόν τον άνθρωπο για τα μαθήματα συμμετοχής παντού και πάντα που μάς έδωσε και για την αγωνιστική του διάθεση κι ευχόμαστε στους συγγενείς και φίλους αντοχή και δύναμη. 

Στον Μανώλη Ισηγώνη έστω και αποδημήσαντα και σε άλλους ζωντανούς πολίτες (Νίκο Σαρρή, Σπύρο Μητρογιάννη, Σωτήρη Καστρουνή, Αφροδίτη Βαζάκα και άλλους πολλούς) απονέμουμε εμείς έτσι με λίγα λόγια ταπεινά βραβείο του πιο υπεύθυνου πολίτη της Πάρου. Ο Δήμος έπρεπε να το κάνει κάθε χρόνο σε μια σεμνή τελετή. 

Να ψάξουμε για θεσμούς λειτουργικούς που θα αυξήσουν τη συνοχή των ανθρώπων και την αίσθηση συγγένειας μεταξύ μας.