Παριανές υποκειμενικότητες

Πολύς λόγος εξακολουθεί να γίνεται για την ανεξαρτησία των πολιτικών στις τοπικές εκλογές και για τους κομματικούς υποψήφιους που συμμετέχουν σ’ αυτές. Ειδικότερα μετά τη συνάντηση που διοργάνωσε η Λαϊκή Συσπείρωση στο ΕΠΑΛ, η θεωρητική συζήτηση που αναπτύσσεται περιβάλλεται με ακόμα πιο προχωρημένα επιχειρήματα ανάλυσης του φαινομένου. Σε τούτη τη γραφή δε θα μπω στη διαδικασία της αξιολόγησης των διαφορετικών υποκειμενικών απόψεων, αλλά θα προσπαθήσω να κρατήσω το λόγο μου στην ανιδιοτέλεια που οφείλει να έχει κάποιος, όταν αναζητά με υποκειμενικό τρόπο την αντικειμενικότητα της θεωρητικής αλήθειας. Θα ξεκινήσω, λοιπόν, θυμίζοντας ότι η ελεύθερη βούληση του ανθρώπου και η κατά συνείδηση έκφρασή της είναι θεμελιωμένο συνταγματικά δικαίωμα. Αυτό σημαίνει ότι ο οποιοσδήποτε πολίτης - βουλευτής - δημοτικός σύμβουλος μπορεί, στο πλαίσιο ενός δημοκρατικά λειτουργούντος κόμματος ή μιας παράταξης, να διαχωρίζει τη θέση του. Για να μιλήσουμε για τα τοπικά μας, λοιπόν, όταν μια παράταξη δηλώνε

  Κοινή Ανακοίνωση περιβαλλοντικών οργανώσεων, 23 Νοεμβρίου 2022: Στις 24 Νοεμβρίου, στο συμβούλιο υπουργών ενέργειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ψηφίζεται ένας νέος Κανονισμός έκτακτης ανάγκης που ως στόχο έχει να επιταχύνει την ανάπτυξη των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ). Βάσει αυτού του νέου Κανονισμού, οι ΑΠΕ συνιστούν έργα «υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος για λόγους δημόσιας υγείας και ασφάλειας». Αυτό σημαίνει ότι τα έργα ΑΠΕ θα έχουν πλέον πλήρη προτεραιότητα όταν, κατά την αδειοδοτική διαδικασία, θα σταθμίζονται σε σχέση με άλλα νομικά αγαθά όπως είναι η προστασία της βιοποικιλότητας, υπονομεύοντας έτσι το ευρωπαϊκό περιβαλλοντικό κεκτημένο. Καταρρίπτεται δηλαδή στην πράξη το σκεπτικό και οι στόχοι της Οδηγίας για τους Οικοτόπους, της Οδηγίας για την προστασία των Πουλιών, καθώς και της Οδηγίας-Πλαίσιο για τα νερά. Παραβιάζεται η Αρχή της Προφύλαξης και αφαιρείται ο λόγος ύπαρξης της «δέουσας εκτίμησης», ενώ ταυτόχρονα καταργείται ένα μεγάλο τμήμα της νομολογίας του Δικαστηρίου τ

«Σήμερα βλέπω παιδιά να φτάνουν στο γήπεδο για να προπονηθούν σε άψογα γήπεδα με ομοιόμορφα κομμένο γρασίδι, που ούτε καν ονειρευόμασταν στην εποχή μου. Κατεβαίνουν από αυτοκίνητα που πολλές φορές δεν μπορούν καν να οδηγήσουν (και χρησιμοποιούν οδηγό), με κουρέματα τελευταίας λέξης της μόδας, παντελόνια κατεβασμένα, ακουστικά για να μιμηθούν μεγάλους σταρ και μερικά τατουάζ που τους κάνουν να νιώθουν ότι έχουν μεγαλώσει. Περπατούν με το κεφάλι κάτω κοιτάζοντας τα κινητά τους τηλέφωνα, βγάζοντας selfie ή μιλώντας σε κάποιο live Instagram. Τους κοιτάζω στα μάτια, αλλά δεν βλέπω πείνα ή φιλοδοξίες. Πολύ πόζα και λίγη ουσία, αυτά είναι τα πρότυπα της σημερινής κοινωνίας των εικόνων, που παρουσιάζουν ως παραδείγματα ανθρώπους χωρίς αξίες που έχουν μοναδικό σκοπό να καταλήξουν να πρωταγωνιστήσουν σε κάποια άχρηστη τηλεοπτική εκπομπή για να τους αναγνωρίζουν στο δρόμο.  Αυτοί δεν είναι ποδοσφαιριστές, είναι δήθεν «ποδοσφαιριστές». Έχουν όλοι ήδη χορηγό, πριν καν παίξουν, έχουν τον ατζέντη και

Η πιο καθαρή περίπτωση υποψήφιου κομματικού δημάρχου είναι αυτή που εκφράζεται από τη δημοτική παράταξη της “Λαϊκής Συσπείρωσης”, η οποία με το ίδιο όνομα, τα ίδια σύμβολα και τις ίδιες θέσεις συμμετέχει στις δημοτικές εκλογικές διαδικασίες οριζόντια σε όλους ή σχεδόν σε όλους του δήμους της χώρας. Δηλώνει ξεκάθαρα, ότι στηρίζεται από το ΚΚΕ και ότι οι ιδεολογικές και προγραμματικές της αρχές είναι ταυτόσημες με το κόμμα που τη στηρίζει. Δεν έκρυψε ποτέ την ταυτότητά της, ακόμα και όταν αυτό ήταν σε βάρος της εκλογικής της επιτυχίας. Στα προεκλογικά της φυλλάδια τόνιζε: «…Το ψηφοδέλτιο της “Λαϊκής Συσπείρωσης“ εκφράζει την κοινή δράση των ριζοσπαστικών κοινωνικών δυνάμεων στο νησί μας. Είναι ο συνδυασμός που στηρίζεται από το ΚΚΕ». Και συνέχιζε: «… δήμος, περιφέρεια, κυβέρνηση και Ε.Ε. συνδέονται με ένα νήμα που “γεννά” τα προβλήματα για την κοινωνία των πολλών και την ευημερία των λίγων και οικονομικά ισχυρών. Γι΄αυτό και εμείς λέμε, ότι και η ψήφος πρέπει να είναι ενιαία. “Λαϊκή Συσπ

Το μεγαλύτερο ίσως πρόβλημα που αντιμετωπίζει , τα τελευταία χρόνια , ο Δήμος Πάρου είναι οι σχέσεις μεταξύ των εργαζομένων και της αιρετής διοίκησης. Έχουμε την εντύπωση ότι στους εκπροσώπους της δημοτικής πλειοψηφίας δεν έχει καν περάσει από το μυαλό τους , δεν έχουν καθόλου προβληματιστεί , για τις παραμέτρους του εργασιακού περιβάλλοντος του οργανισμού. Γι αυτό λοιπόν ας αναφέρουμε κάποια πράγματα , μήπως και βοηθήσουμε. Πρωταρχικό στοιχείο είναι η θεμελίωση στην συνείδηση των εργαζομένων ότι υπάρχει ειλικρινής σεβασμός σε αυτό που κάνουν , μία φροντίδα και ένα προσωπικό ενδιαφέρον. Κατόπιν μία στενή συνεργασία που θα συμπεριλαμβάνει θέσεις και προτάσεις τους (που έχουν γίνει κατά καιρούς , αλλά δεν έχουν ληφθεί υπ΄ όψιν οι περισσότερες) για την βελτίωση λειτουργιών και εμπλοκή τους στις αποφάσεις. Άλλωστε εκείνοι έχουν την εμπειρία , χρόνων πολλές φορές και αν απογοητευτούν σταματούν να κάνουν και προτάσεις. Το Δημοτικό Συμβούλιο που είναι το αποφασιστικό όργανο (αν και στην τελευ

Δεν θα φωνάξουμε τον Τσίπρα, τον Ανδρέα ή τον Καραμανλή για να μας πουν τι θα ψηφίσουμε στις δημοτικές εκλογές και δεν θα τους ζητήσουμε τη γνώμη για τα σκουπίδια μας και τον περιφερειακό.   Κομματισμός και βέρες για το γάμο Ας υποθέσουμε ότι έχουμε εκλογές και "κατεβαίνουν" τέσσερα κόμματα να διεκδικήσουν την ψήφο μας με τα ονόματα Α, Β, Γ και Δ. "Τα κόμματα είναι αναγκαίο κακό" είχε πει ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο Πρώτος. Κακό ναι, αναγκαίο δεν ξέρω έτσι που πορεύτηκαν. Τα κόμματα βέβαια γράφονται, οι άλλοι που ασκούν εξουσία, οι αόρατοι, δεν γράφονται, δεν φαίνονται. Το χρήμα που κυβερνά, η Εκκλησία που βρίσκει τρόπους, η υπαλληλία που αποτελεί μόνιμη και μη εκλεγμένη δύναμη, οι διάσημοι που ασκούν πιέσεις, και άλλοι θύλακες πάσης αρχής και εξουσίας. Πήραμε την κυβέρνηση δεν πήραμε την εξουσία, είχε πει πρώτος ο Ανδρέας (σκόπευε να τα πάρει όλα;) και μετά ο Τσίπρας και οι περί αυτόν. Υπάρχει το κράτος πίσω από όλα, κατεστημένες συνήθειες και νόμοι γραπτοί κα

Το ηδύοσμον, το άνηθον και το κύμινον Η δασκάλα μας συχνά μας μιλούσε για τους Γραμματείς και Φαρισαίους και μερικοί είχαμε μάθει απέξω την περικοπή του Ευαγγελίου. Άφηνε να εννοηθεί ότι δεν τελείωσε η υποκρισία με αυτούς και ο φανατισμός. Και μετά τα βρήκαμε μπροστά μας στην καθημερινή ζωή μας και στα έργα των πολιτικών. Έγινε συνήθεια και πρακτική να αποδεκατούν το ηδύοσμον, το άνηθον και το κύμινον και να αφήνουν τα βαρύτερα του νόμου στο έλεος των ανέμων. Έγινε καθεστώς η προσοχή να εστιάζεται στα δευτερεύοντα, στον τύπο, στην επιφάνεια και όχι στα βαθύτερα της ουσίας. Παίζεται το μέλλον της χώρας και περί άλλα τυρβάζουν οι εξουσίες με τους κολαούζους τους. Κι ενώ η εκκλησία θα έπρεπε να αποτάξει τον φαρισαϊσμό και να τονώσει με το έργο της, την κρίσιν και το έλεον, συχνά τον ενδύεται προκειμένου να έχει ως όφελος μέρος της εξουσίας. «Οδηγοί τυφλοί, οι διυλίζοντες τον κώνωπα, την δε κάμηλον καταπίνοντες».   Αν καταφέρει κανείς μέσα σ’ αυτήν την απελπισία κάτι πιο υψηλό, καταδικάζ

Ο Κώστας Ροκονίδας είπε αλήθειες τις οποίες πρέπει όλο το εκλογικό σώμα να αφουγκραστεί. Ιδιαιτέρως δε, όλοι οι πολίτες της κεντροαριστεράς να σταματήσουν να κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους, να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων, να πάψουν να έχουν ποταπά και εγωιστικά κίνητρα για την εξουσία και να στηρίξουν με ξεκάθαρο πολιτικό λόγο και συμμετοχή το ψηφοδέλτιο της Λαϊκής Συσπείρωσης. Όπως αποδεικνύεται και από τις απόψεις του πάνελ των τεσσάρων της φωτογραφίας, ο πειραματισμός του "γαρύφαλλου" πέτυχε με πολύ ελεύθερες και δημοκρατικές διαδικασίες. Έχουμε χρέος να μην αφήσουμε το κεφάλαιο των συνεργασιών της ιστορίας φτωχό ή κενό. Ιδού η Πάρος ιδού και η ιστορική ευκαιρία. Γιώργος Ανδρεάδης "Εκείνο τελικά που μας ενώνει έχει να κάνει με την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του παριανού λαού και την επίλυση προβλημάτων για το νησί. Νιώθουμε υπερήφανοι που το σύνολο των εκλεγμένων μας δεν αποτελείται από μία συμπαγή πολιτικά ομάδα. Δεν είναι οι 13 εκλεγμένοι της Λαϊκής Συσπείρ

Ι δού, λοιπόν, το ερώτημα: Είναι άγγελος που κατηγορείται αδίκως ο παπάς, ή δαίμονας; Και αν ισχύει το δεύτερο, ήταν εξαρχής δαίμονας, ή μετά έγινε; Δηλαδή, τη δομή την έφτιαξε για να τα ‘κονομήσει χοντρά, ή είχε αγαθές προθέσεις και η Εύα τον παρέσυρε; (η οποία, προηγουμένως, είχε εξαπατηθεί από τον όφι). Ιδού, λοιπόν, το ερώτημα: Είναι άγγελος που κατηγορείται αδίκως ο παπάς, ή δαίμονας; Και αν ισχύει το δεύτερο, ήταν εξαρχής δαίμονας, ή μετά έγινε; Δηλαδή, τη δομή την έφτιαξε για να τα ‘κονομήσει χοντρά, ή είχε αγαθές προθέσεις και η Εύα τον παρέσυρε; (η οποία, προηγουμένως, είχε εξαπατηθεί από τον όφι). Άλλο ερώτημα θεολογικού χαρακτήρα: Ηξερε ο επουράνιος πατήρ το κακό ποιόν του εν λόγω επί γης εκπροσώπου του, (ή, εν πάση περιπτώσει, τις αδυναμίες του) και τον άφησε, επί τούτου, να αμαρτήσει, ή του διέφυγε; (και τότε τι παντογνώστης είναι;) Και για να έρθουμε στα επί γης: Είναι άγγελοι ή δαίμονες όλοι αυτοί που σήμερα εμφανίζονται ως δριμείς κατήγοροι του παπά; (και δεν του αναγν

Η δεύτερη διημερίδα του Συλλόγου μας για τα παριανά οικοσυστήματα, εστιάζει στην θαλασσινή ψυχή του νησιού μας. Η τροφοδότρα θάλασσα, ταυτόσημη με την ιστορία και το μέλλον του τόπου μας, είναι επίσης ένα ζωντανό στοιχείο, πολύ πιο σύνθετο και πλούσιο από την λαμπερή επιφάνεια της και τις παραλίες που συνήθως βλέπει το μάτι μας. Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια, η 'ανίκητη θάλασσα' των ομηρικών χρόνων κινδυνεύει να χάσει σημαντικά στοιχεία της ζωντάνιας της. Τα λιβάδια της Ποσειδωνίας, οι βυθοί, αλλά ακόμα και τα κάποτε πλούσια αλιεύματα, βρίσκονται σε κίνδυνο. Σας περιμένουμε, να μάθουμε και να συζητήσουμε γι όλα αυτά και να υποστηρίξουμε ό,τι είναι σημαντικό για την προστασία τους! Το Σάββατο μετά από τις σημαντικές παρουσιάσεις από την Ειρήνη Καραθάνου και τον Μιχάλη Ραγκούση, θα γίνει προβολή ταινίας για τη Μεσόγειο (ευγενική συμμετοχή του Cycladic Preservation Fund), ενώ την Κυριακή, εκτός από την παρουσίαση του Γιώργου Οικονομίδη για την ανάγκη προστασίας των θαλάσσιων περιο