Πόσο "τυχεροί" είμαστε που ζούμε σ' αυτή την πανέμορφη χώρα...!!!
Θα είχα πολλά να πω για τον θάνατο της "άτυχης" 63χρονης, πάνω σε μια καρότσα. Γιατί ως "άτυχη" την παρουσιάζουν τα ρεπορτάζ.
Άτυχος είσαι όταν περπατάς και πέφτει στο κεφάλι σου ένα κεραμίδι.
Άτυχος είσαι όταν κοιμάσαι και σε βρίσκει ο σεισμός.
Μα όχι, ΔΕΝ είσαι άτυχος όταν ζεις σε έναν τόπο με 40 χιλιάδες κατοίκους, τριπλάσιο αριθμό τουριστών το καλοκαίρι και για όλους αυτούς, υπάρχει ΜΟΝΟ ΕΝΑ λειτουργικό ασθενοφόρο.
Δεν είσαι ΑΤΥΧΟΣ. Είσαι εγκαταλελειμμένος.
Είσαι παρατημένος να πεθάνεις, όταν αυτοί που πρέπει, δεν φρόντισαν να κάνουν ανταποδοτικούς τους φόρους σου, τη ΜΙΑ και ΜΟΝΑΔΙΚΗ φορά που η ζωή σου κρεμόταν από μια κλωστή.
Δεν θέλω να πω κάτι άλλο.
Έχω γράψει πολλά εδώ, για το σύστημα Υγείας.
Έχω παλέψει πολύ για το σύστημα Υγείας, από τη θεσμική μου θέση, εδώ και πολλά χρόνια.
Κι όμως... εις μάτην.
Η Κως δεν είναι η εξαίρεση.
Αν δεν χτυπήσει το κακό τη δική του πόρτα, ο Έλληνας θα συνεχίσει να κοιτάζει ίσαμε τη μύτη του.
Και θα συνεχίσει να πεθαίνει πάνω σε καρότσες αγροτικών φορτηγών, σκεπασμένος με μπλε, πράσινα, κόκκινα και τιρκουάζ σημαιάκια.
Γιάννης Νάσιος
Χειρουργός ΩΡΛ
Μέλος του ΔΣ του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών
