Παριανές υποκειμενικότητες

Μαχμούτ Τατ: «Ως ένας συνηθισμένος πολίτης, πήρα το μέρος των καταπιεσμένων και υποστήριξα τον δημοκρατικό αγώνα. Αν αυτό είναι τρομοκρατία, ναι είμαι τρομοκράτης». Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου Η Σουηδία του 20ού αιώνα υπήρξε παγκόσμιας ακτινοβολίας παράδειγμα σοσιαλδημοκρατικού κοινωνικού κράτους με ανώτερο πολιτισμό, όσο τουλάχιστο είναι δυνατός ένας τέτοιος πολιτισμός στην παρούσα ιστορική περίοδο της ανθρωπότητας. Η Στοκχόλμη είχε το θάρρος να γίνει η φωνή της παγκόσμιας συνείδησης, μαζί με τη Γαλλία του ντε Γκωλ και την ξεσηκωμένη παγκόσμια νεολαία του 1968, καταδικάζοντας την ιμπεριαλιστική, νεοαποικιακή πολεμική επιδρομή των Ηνωμένων Πολιτειών στην Ινδοκίνα, που στοίχισε τη ζωή εκατομμυρίων κατοίκων – ακόμα βρίσκουν εκεί κατάλοιπα των χημικών όπλων, που χρησιμοποίησε η Αμερική τότε. Η Σουηδία ήταν η κατ’ εξοχήν χώρα του Ασύλου για καταδιωκόμενους – και εκεί βρήκε για ικανό διάστημα καταφύγιο ο μετέπειτα Έλληνας πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου και πολλοί αγωνιστές κατά της αμερι

Εμείς οι γάτες και ειδικά αυτές της υψηλής τάξης είμαστε ευαίσθητα και τρυφερά πλάσματα γι’ αυτό πρέπει να μας φερόσαστε όπώς στην καρδιά ενός μαρουλιού. Αν κάποιος από εσάς διαφωνεί επ’ αυτού δεν ξέρει τι του γίνεται! Θα σας διηγηθώ τώρα την ιστορία του Τζέιμι, μιας γάτας καταφύγιου που φαίνεται να έχει τα γονίδια της φυλής των ιερών γατών της Βιρμανίας. Ο δρόμος του Τζέιμι δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα και οι δυσκολίες ξεκίνησαν όταν ο χουμανιστικός του γονέας αντιμετώπισε προβλήματα υγείας και επειδή δεν μπορούσε να φροντίζει πια τον Τζέιμι, αυτός μεταφέρθηκε στο Αυστραλιανό “παράρτημα” του RSCPA (Βασιλική Εταιρεία για την Προστασία των Ζώων από την Σκληρότητα)! Στο καταφύγιο ο Τζέιμι έλαβε την καλύτερη δυνατή φροντίδα γιατί υπέφερε από πολλά προβλήματα όπως γρίπη της γάτας , αλλά και προβλήματα στα νεφρά και χαλασμένα δόντια .  Σε αυτό το σημείο πρέπει να σημειώσω ότι η πιθανότητα να υιοθετηθεί ένας γάτος που είναι πάνω από 18 μηνών είναι μόλις 60%. Φανταστείτε λοιπόν πόσο απίθ

Δεν υπάρχει μόνο η Πάρος του καναπέ, του ωχ αδερφισμού και των χειμερινών διακοπών σε περιοχές που βρίσκονται ακόμα και στην άλλη άκρη του πλανήτη. Υπάρχει και η άλλη Πάρος, που όταν δει ότι κάτι σοβαρό συμβαίνει στο νησί κινητοποιείται. Αρκεί να διαπιστώσει, ότι οι έχοντες την πρωτοβουλία, κινούνται με μοναδικό κριτήριο το συμφέρον του νησιού και ότι δεν υποκρύπτεται άλλη σκοπιμότητα. Θυμίζουμε την απεργία του 1996, που κήρυξε ο Δήμος στην Παροικιά για να χρηματοδοτηθεί ο βιολογικός καθαρισμός της πόλης. Δεν εύρισκες ούτε περίπτερο ανοιχτό. Η πόλη είχε νεκρώσει και την επομένη βρέθηκαν τα χρήματα. Θυμίζουμε τη μεγάλη κινητοποίηση για την δημόσια υγεία και το τοπικό δημοψήφισμα, που πήραν μέρος 5,5 χιλιάδες συμπατριώτες μας και κρατήθηκε όρθιο το Κέντρο Υγείας. Θυμίζουμε την κινητοποίηση που πραγματοποιήθηκε κατά της εγκληματικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής, όταν στελέχη της επισκέφτηκαν το νησί και υποχρεώθηκαν να φύγουν κακήν κακώς. Και τώρα, που έχουμε μπροστά μας το ενδεχόμενο να εγ

 

Διχασμένοι «Διχασμένη Αμερική», «βαθύ χάσμα Δημοκρατικών - Ρεπουμπλικάνων», «κίνδυνος ακυβερνησίας» για την κυβέρνηση Μπάιντεν μετά την επικράτηση των Ρεπουμπλικανών στη Βουλή των Αντιπροσώπων και διάφορα άλλα μελοδραματικά γράφονταν και αναπαράγονταν μετά τις πρόσφατες ενδιάμεσες βουλευτικές εκλογές στις ΗΠΑ. Πριν καλά καλά περάσει ένας μήνας, οι... «διχασμένοι» Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικάνοι βουλευτές ψήφισαν παρέα και στα δύο Σώματα του Κογκρέσου νόμο της κυβέρνησης Μπάιντεν για την απαγόρευση των απεργιών που σχεδίαζαν οι εργαζόμενοι στους σιδηρόδρομους.  Μετά από απαίτηση 450 εργοδοτικών ενώσεων και επιχειρηματικών ομίλων, αξιοποιώντας αντιαπεργιακό νόμο του 1926 (!), ο... «προστάτης των συνδικάτων» Μπάιντεν έφερε με διαδικασίες κατεπείγοντος στο Κογκρέσο νομοθεσία που απαγορεύει τις απεργίες των σιδηροδρομικών και τους υποχρεώνει να αποδεχτούν τη Συλλογική Σύμβαση που απέρριψαν.  Και ποιο ήταν το... «μαξιμαλιστικό» αίτημα των εργαζομένων που απορρίπτει η εργοδοσία, με τις πλάτες

 

Ωχ Παναγιά μου... Χαλκομανία έγινα ο Άγιος... Που 'ναι το δέντρο ορεεεεεεεε!!! Ανάψτε κανα' φως να βλέπουμε που πάμε ορεεεεεεεεεεεεεεε!!! Χαμός ξέσπασε στα social media το Σαββατοκύριακο, με αφορμή το «άναμμα» του χριστουγεννιάτικου δέδρου στην πρωτεύουσα της νήσου μας. Το «άναμμα» των εκατοντάδων λαμπιονιών του ήταν τόσο εκτυφλωτικό που βύθισε στο σκοτάδι τελικά το δέδρο. Ο αγαπητός Σοφάρχης έριξε αμέσως την ευθύνη στους ηλεκτρολόγοι, που δεν μπόρεσαν να ανταποκριθούν στο δύσκολο μαστόρεμα της βλάβης που παρουσίασαν έκτακτα τα λαμπιόνια, που έτσι κι αλλιώς δεν ήταν προγραμματισμένο να ανάψουν στη γιορτή του ερχομού των εορτών στην πρωτεύουσα. Στο κάτω - κάτω ο Μασέρ Κοβέ δε είναι υποχρεωμένος να χορεύει στους ρυθμοί που του βαρά με το ντέφι της η Μαργαρίτα η Μαργαρώ. Συγκεκριμένα ο Σοφάρχης Μασέρ Κοβέ είπε: «Αγαπητοί συμπολίτε, μην ανησυχείτε. Θα σας ανάψω καινούργιο δέδρο στην πλατεία της αγωνίστριας. Λεφτά υπάρχουν και θα εκπλαγείτε από την ποιότητα και την ομορφάδα του δέ

Το εναρκτήριο λάκτισμα του εορτασμού Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς, ξεκίνησε στις 2 Δεκεμβρίου στην Παροικία. Ο μέγας απών, το άναμμα του Δένδρου, που θα γίνει μελλοντικά. Το γεγονός ξένισε τους Παριανούς, και φυσικά το σχολίασαν. Αλιεύσαμε στο Διαδίκτυο, και παραθέτουμε σε λογική σειρά: Χτες, 2 Δεκεμβρίου, έγινε στην Πλατεία Εκατονταπυλιανής, στην Παροικιά, η μεγάλη εναρκτήρια Χριστουγεννιάτικη εορταστική εκδήλωση. Συμμετείχαν Σύλλογοι και Φορείς της Πάρου, και το κέφι κράτησε από τις 7 το απόγευμα, μέχρι αργά το βράδυ. Η προσέλευση ήταν τεράστια, από όλη την Πάρο. Διοργανώθηκε με το καλύτερο τρόπο από την Κοινότητα Πάρου, και όλα τα εύσημα πάνε στην Πρόεδρό μας, Μαργαρίτα Αργουδέλη, που κατόρθωσε να υπερκεράσει όλες τις αντιξοότητες από όπου κι αν εμφανίστηκαν. (Σύλλογος Παραδοσιακού Οικισμού Παροικίας Πάρου) “ Η έναρξη της εορταστικής περιόδου των Χριστουγέννων στο νησί μας που πραγματοποιήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου στην πλατεία της Εκατονταπυλιανής στην Παροικία αγκαλιάστηκε από την

Ακύρωσε τους νόμους 4623 και 4625 του 2019 που αλλοίωσαν το αποτέλεσμα των δημοτικών εκλογών του Μαΐου του ίδιου χρόνου. Η ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας έκρινε τους πιο πάνω νόμους της κυβέρνησης της Ν.Δ., που καθιστούσαν πανίσχυρες τις παρατάξεις των δημάρχων, αντισυνταγματικές, γιατί «μετέβαλαν εκ των υστέρων το πλαίσιο ασκήσεως του κατοχυρωμένου στο Σύνταγμα δικαιώματος εκλογής των αρχών των ΟΤΑ». Με απλά λόγια άλλα έβγαλε η κάλπη και άλλα εφαρμόστηκαν από τις παρατάξεις των εκλεγμένων δημάρχων. Συγκεκριμένα οι νόμοι που ακυρώθηκαν, άλλαξαν τον τρόπο συγκρότησης των Οικονομικών Επιτροπών και των Επιτροπών Ποιότητα Ζωής, καθώς και τις διατάξεις που μετέφεραν αρμοδιότητες των Δημοτικών Συμβουλίων στις πιο πάνω επιτροπές. Η απόφαση του ΣτΕ δεν έχει αναδρομική ισχύ, γιατί, αν συνέβαινε, θα είχε γίνει το μπάχαλο σε όλους τους δήμους. Το ζήτημα είναι το τι γίνεται από εδώ και πέρα, μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου του 2023, που λήγει η θητεία των τωρινών δημοτικών αρχών. Γιατί, οι αποφά

Η απόφαση του ΣτΕ που κρίνει αντισυνταγματική τη μεταφορά αρμοδιοτήτων από το Δημοτικό Συμβούλιο στην οικονομική επιτροπή και την επιτροπή ποιότητα ζωής, επιβεβαιώνει τη στάση και την κριτική της «Λαϊκής Συσπείρωσης» από την πρώτη στιγμή στους σχετικούς νόμους της κυβέρνησης της ΝΔ. Με αυτούς τους νόμους η κυβέρνηση στο όνομα "κυβερνησιμότητας" των δήμων, νόθευε το εκλογικό αποτέλεσμα δίνοντας ανεξαρτήτως ποσοστών την απόλυτη πλειοψηφία στη παράταξη του δημάρχου. Για παράδειγμα στη περίπτωση του δήμου μας παρά την ελάχιστη διαφορά των δύο συνδυασμών, η οικονομική επιτροπή αποτελείται από 5 συμβούλους της πλειοψηφίας και 2 της μειοψηφίας αντί για 4 με 3 βάση του εκλογικού αποτελέσματος. Η κυβέρνηση της ΝΔ, παίρνοντας τη «σκυτάλη» από το νομοθετικό πλαίσιο που δημιούργησαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, προχώρησε στον αντιδημοκρατικό, αντισυνταγματικό πλέον νόμο και επέβαλε τη μεταφορά αρμοδιοτήτων από το δημοτικό συμβούλιο προς την Οικονομική Επιτροπή, προς την οποία μεταβι